Αλυκή Νάξου-Λαγκούνα: Στις πόσες προσγειώσεις ελικοπτέρων μέσα σε προστατευόμενη περιοχή εφαρμόζεται ο νόμος; [video]

Στην προστατευόμενη Αλυκή της Νάξου, στην πολύπαθη Λαγκούνα που αποτελεί προστατευόμενη περιοχή και Καταφύγιο Άγριας Ζωής δεν υπάρχει ησυχία.

Όταν δεν παραβιάζουν το νόμο -με τις ευλογίες των αρχών του τόπου- κάτοικοι και επισκέπτες μπαίνοντας μέσα με αυτοκινούμενα, γουρούνες κλπ-θα τον παραβιάζουν τα ελικόπτερα.

Το Cyclades Open παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις που αφορούν την κατάφορη περιβαλλοντική υποβάθμιση της Νάξου έχει ασχοληθεί εκτενώς με ρεπορτάζ που αφορούν το θέμα της Αλυκής. Δεν είναι η πρώτη φορά λοιπόν που συμβαίνει κάτι τέτοιο, ώστε να αποτελεί τυχαίο γεγονός. Το φαινόμενο είναι συχνό, ωστόσο παρόλες τις καταγγελίες που επίσημα έχουν γίνει, δεν έχει αλλάξει κάτι.

Τα ελικόπτερα αυτά δεν υποβάλλουν κάπου σχέδιο πτήσης; Δεν ορίζεται σ’ αυτό το σχέδιο από που ξεκινούν, ποια διαδρομή ακολουθούν και που θα προσγειωθούν; Δεν καταθέτουν στοιχεία πουθενά; Δηλαδή, παίρνει κάποιος ένα ελικόπτερο, πάει κι όπου βγει;

Ας δούμε, λοιπόν, για πολλοστή φορά, τι ορίζει η νομοθεσία όσον αφορά μια προστατευόμενη περιοχή:

–Ελικόπτερα

Το Προεδρικό Διάταγμα 19/2009 αρ. 12, παρ. 1 αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά πως “η χρήση πεδίου προσγείωσης ελικοπτέρων επιτρέπεται μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας σύμφωνα με τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας. Δεν επιτρέπεται η λειτουργία πεδίου προσγείωσης σε περιοχές που υπόκεινται σε περιβαλλοντική ή άλλη προστασία”.

Και δεν αναφέρουμε καν το θέμα της ασφάλειας χώρου προσγείωσης που, αν και αυτονόητο, αναφέρεται στο σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.

Το ίδιο κατηγορηματικός είναι και ο νόμος για το καθεστώς που διέπει την Αλυκή Νάξου:

Σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ. 652/Β/04-05-04 με το οποίο η Αλυκή Νάξου εχει χαρακτηριστεί Καταφύγιο Άγριας Ζωής, «η εκτέλεση έργων ή εργασιών και ιδίως αλιευτικά έργα, έργα αναδασμού, τουριστικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κατασκηνώσεις, λατομεία, μεταλλεία και δρόμοι εκτελούνται αφού προηγουμένως έχει υποβληθεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων τύπου Α’ και έχει χορηγηθεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων.
Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Νόμου 3937/2011, δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός οδικού δικτύου σε οικολογικά ευαίσθητες εκτάσεις, όπως ενδεικτικά, μόνιμες ή εποχικές λίμνες και τέλματα και οι ακτές τους, ο αιγιαλός, οι αμμοθίνες κλπ.

Το καλοκαίρι είναι μια ανάσα μακριά. Και ήδη οι πρώτες “ενοχλήσεις” εκείνων που δεν εννοούν να καταλάβουν την αξία των προστατευόμενων περιοχών της Νάξου, την σπουδαιότητα της βιοποικιλότητας του νησιού, του ΚΑΖ, του αιγιαλού κ.ο.κ ακόμα και την υπεραξία που προσδίδουν αυτά στο τουριστικό προϊόν του τόπου, έχουν ξεκινήσει.

Ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Παναγιωτόπουλος έχει ήδη εξηγήσει τα αυτονόητα στην εγκύκλιό του προς τα Πρωτοδικεία της χώρας μας:

«Όταν ο άνθρωπος αδιαφορεί για το περιβάλλον παραλείποντας σωτήριες δράσεις γι’ αυτό τούτο δεν είναι ανεκτό σε μια δημοκρατική κοινωνία, αφού το περιβαλλοντικό έγκλημα επιδεινώνεται συνεχώς, με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής και την οικονομία. Ένα σύστημα δικαίου που θέλει να σέβεται τον εαυτό του, (…) οφείλει να λαμβάνει, δυστυχώς και στον ποινικό τομέα ως ultimum refugium, εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, για τον σεβασμό και την προστασία του περιβάλλοντος».