Μεσημέρι Πέμπτης και ανηφορίζω με το αυτοκίνητο στην Παπαβασιλείου. Ο δρόμος ντυμένος στα επετειακά γιορτινά του, αφού από νωρίς ξεκίνησε ο σημαιοστολισμός της Νάξου λόγω της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821. Σημαίες στολίζουν τις κολώνες εκατέρωθεν του δρόμου “στην ώρα τους” παρατηρώ και τις χαζεύω οδηγώντας, όσο μου επιτρέπεται βέβαια, γιατί οδήγηση και χάζεμα στην…διπλοπαρκαρισμένη Παπαβασιλείου ειδικά, δεν πάνε μαζί.
Κι όμως κάτι δεν πάει καλά…κάτι δεν πάει καθόλου καλά, καθόλου σωστά και το μάτι μου το τσακίρικο δίνει σήμα πως αυτό το κάτι δεν είναι άλλο από την…σημαία! Για να είμαι ακριβής ΤΙΣ σημαίες!
Στην αρχή σκέφτομαι πως κάνω λάθος, πως δεν βλέπω καλά. Από κολώνα σε κολώνα κοιτάζοντας προσεκτικά όμως, επιβεβαιώνεται πως μια χαρά βλέπω, γιατί το θέμα επαναλαμβάνεται, ενώ στο μυαλό μου έρχονται μνήμες από το δημοτικό σχολείο και τα ποιήματα που μας μάθαιναν στις επετείους για την σημαία, ειδικά εκείνο του Ι. Χέλμη που ήταν πιο θεατρικό απ’ τ’ άλλα και αναφέρεται στο πως έγινε η σημαία τον καιρό του ’21:
“(…)Μα εκεί που συλλογίζονταν σκυμμένοι
μ’ ολόασπρη φουστανέλα οι Ρουμελιώτες
και με γαλάζιες βράκες οι Νησιώτες
πετιέται ένα αντρειωμένο παλικάρι
τραβώντας το σπαθί του απ’ το θηκάρι
που το ‘χε στεφανώσει με τη δόξα
και μια από τη φουστανέλα κόβει λόξα
κι από τη βράκα ένα κομμάτι
και “Να η σημαία μας” φωνάζει “Νάτη!”
σταυρώνοντας μεμιάς τα δυο κομμάτια
εμπρός στα δακρυσμένα όλων μάτια.”
“Μια δουλειά είχες να κάνεις….μία!” μονολογώ και συνεχίζω τον δρόμο μου, γιατί να σταματήσω και να φωτογραφίσω δύσκολο στον συγκεκριμένο δρόμο.
Οι σημαίες που αναρτήθηκαν από τον δήμο για τον στολισμό δεν είναι σε άσπρο-μπλε, αλλά μπλε-μπλε ραφ ή γκριζογάλανο, αναλόγως με το πως αντιλαμβάνεται κανείς τα χρώματα.
Κι αυτό γιατί οι σημαίες, όπως καταλαβαίνω, πλύθηκαν και ξέβαψε το μπλε τους που ήρθε και κάθισε πάνω στο λευκό των λωρίδων φτιάχνοντας μια σημαία που δεν αντιστοιχεί στα πραγματικά χρώματα του εθνικού συμβόλου.
Κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελεί σύμβολο της σημαίας της Νάξου, αφού ο δήμος μας έχει αποδείξει πως, τόσο στην αντίληψη, όσο και στην διεκπεραίωση θεμάτων ζωτικής σημασίας ή λιγότερο σημαντικών έχει το…δικό του μπαϊράκι και το ανεμίζει ανέμελα.
Αυτά σκέφτομαι η …”Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια”-όπως με ονομάζουν οι ….άσπονδοι φίλοι και συγχωριανοί μου-που τώρα θα πρέπει να διαλέξουν ή την κανονική σημαία του κράτους ή την παραποιημένη του δήμου που ξέβαψε κι έγιναν οι λωρίδες της από λευκές, ραφ-γκρι.
Άντε και τις έπλυναν, άντε και ξέβαψαν…κανείς δεν είδε πως κατάντησαν; Κανείς δεν σκέφτηκε πως η σημαία δεν μπορεί να έχει άλλο χρώμα εκτός από το προβλεπόμενο, καθώς αποτελεί σύμβολο και μάλιστα το κορυφαίο;
Μ’ αυτές τις σκέψεις φτάνω στις Τρίποδες, όπου και εκεί οι σημαίες παρουσιάζουν το ίδιο πρόβλημα, έχουν μπλε-ραφ λωρίδες, αντί για το γνωστό μπλε-λευκό στις λωρίδες τους.
Σύμφωνα πάντως με το Άρθρο 191Α του Ποινικού Κώδικα (Νόμος 4619/2019) για την “προσβολή συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας” :
1. Όποιος δημόσια αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του κράτους ή έμβλημα της κυριαρχίας του ή ηχητικά παρεμποδίζει τη δημόσια ανάκρουση του εθνικού ύμνου, και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
Το αναφέρω σε περίπτωση που κάποιος θεωρήσει πως η ξεβαμμένη στο πλύσιμο σημαία που άλλαξε χρώμα δεν αποτελεί ατόπημα και μάλιστα επιλήψιμο που διαπράττει, όχι ο οποιοσδήποτε που εύκολα θα τον χαρακτήριζαν με επίθετα πολύ “πατριωτικά”, αλλά η δημοτική αρχή του τόπου!
Και κάτι ακόμα.
Όταν κάνετε προμήθειες σε υλικό που αφορά τις εθνικές επετείους φροντίστε να είναι καλύτερης ποιότητας. Τουλάχιστον, φροντίστε τα χρώματα να είναι σταθερά και να μην δραπετεύουν με το πλύσιμο. Κάπου είναι ντροπή να δαπανά ο δήμος τριχίλιαρα για στεφάνια και μπουφέδες δεξίωσης για την ημέρα της επετείου (βλ. επέτειο της 28ης Οκτωβρίου) και μόνο 799 ευρώ για την προμήθεια σημαιών, που επιπλέον ξεβάφουν στο πλύσιμο και κάνουν τη σημαία να μοιάζει “ανεξάρτητη” απ’ την επέτειο και το ίδιο το κράτος του οποίου αποτελεί σύμβολο.
Εκτός κι αν αποφασίσατε πως κηρύξατε την ανεξαρτησία της Νάξου και η σημαία που έχετε αναρτήσει στον στολισμό είναι πλέον το σύμβολο του νησιού, ισοφαρίζοντας έτσι το γεγονός της απώλειας της “Γαλάζιας Σημαίας” από τις παραλίες της Νάξου επειδή δεν βρήκατε ναυαγοσώστες.
Αν κι αυτό το… ισοφαρίσατε πληρώνοντας τα πρόστιμα από την επιδότηση που πήρε ο δήμος για τους ναυαγοσώστες και σας “ήρθε η μια ή η άλλη” όπως είπε πρόσφατα για το θέμα ο αρμόδιος αντιδήμαρχος.
Θα έλεγα “εις ανώτερα”, αλλά δεν χρειάζεται. Είμαι σίγουρη πως μπορείτε. Ή μήπως να πω ευτυχώς που δεν τις σιδερώσατε κιόλας;
Υ.Γ.
Χρωμοπαγίδα να πάρετε….
Φωτογραφίες κειμένου: Cyclades Open
📸Piter Boj/Unsplash