Χριστούγεννα…μέρες γιορτινές, με την μυρωδιά από τα μελομακάρονα που ψήνονται να μοσχοβολούν στις γειτονιές των χωριών. Στα τζάκια τριζοβολούν τα ξύλα κι απ’ τους ανεφανούς αναδύεται ο καπνός φτιάχνοντας αραχνοΰφαντους χάρτες για τα μέρη τ’ ουρανού που πάντα είναι γαλάζιος πάνω απ’ τα βαριά σύννεφα.
Μεγαλωμένη στο Φιλώτι της Νάξου έχω να θυμάμαι τέτοιες μέρες την διαδρομή Κλέφαρος-Ραχίδι με τα πιατικά να “κελαηδούν” στους νεροχύτες των σπιτιών και τις γειτόνισσες να συναγωνίζονται με τις συνταγές και τα μυστικά τους ποια θα κάνει τους καλύτερους κουραμπιέδες και τα πιο μελωμένα μελομακάρονα.
Όλα απλά. Και κυρίως χειροποίητα.
Στα σπίτια όλα έπρεπε να είναι έτοιμα και στολισμένα για την γιορτή των Χριστουγέννων, μια σημαντική γιορτή για τους μεγάλους, αλλά και για μας τα παιδιά ήταν ακόμα σημαντικότερη λόγω των καλάντων και των γλυκών βεβαίως, αλλά και της καλιστρίνας την Πρωτοχρονιά. Για μένα σήμαινε απλά “διάλλειμα”.
Σίγουρα τα παιδικά μας χρόνια κρύβουν μέσα τους άλλοτε νοσταλγία και χαμόγελο, άλλοτε τα σκεφτόμαστε για να συγκρίνουμε το “τότε” με το “τώρα” κι άλλες φορές τα κοιτάζουμε εξεταστικά, σαν να μην είμαστε εμείς οι ίδιοι που τα ζήσαμε, αλλά κάποιος άλλος…
Αφορμή να σκεφτώ τα Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων στάθηκε μια ανάρτηση από το Δημοτικό Σχολείο Φιλωτίου που διοργανώνει εορταστικό διήμερο με εκδηλώσεις για τα παιδιά που περιλαμβάνει από παραμύθια και παιχνίδια, μέχρι ζαχαροπλαστική και υφαντική!
Το μεράκι και η αγάπη των δασκάλων έχει δημιουργήσει τα τελευταία πέντε χρόνια ένα σχολείο ανοιχτόκαρδο, που χαίρεσαι να το βλέπεις. Πολύχρωμο, με γηπεδάκι μπάσκετ και βόλεϊ, με παιχνίδια επιδαπέδια, ντάμα, ακόμα κι ένα μικρό πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Έχει ακόμα και παρτέρια, όπου οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου φυτεύουν λουλούδια, λαχανικά, καλλωπιστικά φυτά μαθαίνοντας έτσι να φροντίζουν την γη.
Ένα σχολείο κόσμημα, με δασκάλους που νοιάζονται για τα παιδιά και το ίδιο το σχολείο. Δασκάλους που παρ’ όλες τις αντιξοότητες αγαπάνε τη δουλειά τους και τους μαθητές τους.
Χθες Τρίτη λοιπόν στο Δημοτικό Σχολείο ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις, με την ζαχαροπλαστική να έχει τον πρώτο λόγο. Χριστουγεννιάτικες συνθέσεις με μπισκότα και τα παιδιά από τα μικρότερα έως τα μεγαλύτερα από δυο σχολεία-Φιλωτίου και Απειράνθου-ν’ ανακατεύουν κρέμες, γλάσσο και να στολίζουν με πολύχρωμα κουφέτα τις δημιουργίες τους.
Οι συνεργασία δυο δημοτικών σχολείων απ’ τα ξεχασμένα ορεινά της Νάξου είναι από μόνη της μια υπέροχη ιδέα που προάγει την συνεργασία και την επικοινωνία των παιδιών μεταξύ τους σ’ ένα κοινό σκοπό είναι από μόνη της μια εξαιρετική ιδέα.
Κανένα “μη!” δεν ακούστηκε. Το ζητούμενο ήταν να φτιάξουν με τα χέρια τους μια σύνθεση χριστουγεννιάτικη, ν’ ανακατέψουν υλικά, να λερωθούν και να δοκιμάσουν, να κάνουν μια γλυκιά καταστροφή που να είναι όλη δική τους, χωρίς καμιά επίπληξη. Να μάθουν παίζοντας, να τραγουδήσουν, να χορέψουν και να γελάσουν, μ’ αυτό το γέλιο που που χρωματίζει με χαρά και τις πιο ασπρόμαυρες διαθέσεις.
Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα της γιορτής και το πρόγραμμα έχει εκπλήξεις.
Κι αν ποτέ δείτε κάποιο παιδάκι να στέκεται στις αμυγδαλιές κοιτάζοντας πάνω απ’ τις κορφές το κομμάτι της θάλασσας που λαμπυρίζει στο βάθος, πλησιάστε να το ρωτήσετε τι σκέφτεται.
Μπορεί να περιμένει την ερώτηση σας για να σας πει.
Και του χρόνου με υγεία, χαρά κι πολλή…πολλή αγάπη και δημιουργία!
Καλά Χριστούγεννα!
