Ο κ. Άκης Παπασαράντης, μέλος της Κίνησης για την Προστασία των Νησίδων του Αιγαίου, φιλοξενήθηκε στον Aegean Voice 107,5 και στην εκπομπή «Στο βάθος κήπος», αυτή τη φορά με αφορμή τις εργασίες «καθαρισμού» στην προστατευόμενη περιοχή Natura στην περιοχή Πυργάκι της Νάξου.
Η καταδίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την ολιγωρία της να κάνει πράξη ό,τι αφορά τις προστατευόμενες περιοχές είναι γεγονός και σειρά έχει το ΣτΕ όπου έχουν προσφύγει 24 συλλογικότητες απ’ όλη της Ελλάδα.
«Το δίκτυο Natura 2000 δεν απαγορεύει, ούτε επιτρέπει οριζοντίως και άκριτα τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Σκοπός του είναι να τις εναρμονίσει σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση με τα φυσικά αντικείμενα που προστατεύει, έτσι ώστε αυτές να μην βλάπτουν τη φύση και δη τη βιοποικιλότητα, στηριζόμενο σε εμπεριστατωμένα επιστημονικά δεδομένα».
Διαβάστε επίσης: Νάξος: O επίγειος παράδεισος δεν θα είναι για πάντα αειφόρος…
Την επίτευξη αυτού του σκοπού εξυπηρετούν οι διαδικασίες που καθιερώνουν οι δύο Οδηγίες που συνιστούν το Natura 2000 και οφείλουν να ακολουθήσουν απαρέγκλιτα τα κράτη μέλη ενσωματώνοντάς τες στο Εθνικό Δίκαιο. Τα βήματα που ακολουθούνται εν συντομία είναι τα εξής:
– Εκπόνηση Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) για κάθε περιοχή του δικτύου.
– Έγκρισή τους και θέσπιση Στόχων Διατήρησης (ΣΔ) με Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ) και με βάση αυτά, Μέτρα Διατήρησης και σχέδια διαχείρισης των προστατευτέων αντικειμένων.
– Κάθε έργο ή δραστηριότητα που δύναται να επηρεάσει μια περιοχή που είναι ενταγμένη στο Natura 2000 ή πρόκειται να ενταχθεί σε αυτό, υπόκειται σε Δέουσα Εκτίμηση (ΔΕ) των επιπτώσεών του στο περιβάλλον μέσω Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης (ΕΟΑ).
Όπως ξεκαθαρίζει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ΔΕ, οι ΕΟΑ και τα Μέτρα Διατήρησης δεν νοούνται παρά μόνο σε συσχετισμό με θεσπισμένους με Προεδρικά διατάγματα Στόχους Διατήρησης.
Παρ’ όλες τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2012, όλες οι ελληνικές διοικήσεις δεν εξέδωσαν τα ΠΔ, έχοντας καθυστερήσει πάνω από μία δεκαετία, ενώ ταυτόχρονα έχει προηγηθεί κατά μία δεκαετία η χωροθέτηση αιολικών πάρκων, υπερβαίνοντας τον στόχο του 2030 ήδη από το 2020 (αν λάβουμε υπόψη τα εγκατεστημένα μαζί με αυτά σε τελική αδειοδότηση) με σχεδόν τα μισά εντός του Natura 2000.
Επιπλέον, τα δύο διαδοχικά εδάφια του άρθρου 10 του Νόμου 4014/2011, όπου το εδάφιο α’ καθιερώνει την διαδικασία του Natura 2000 που προαναφέραμε χωρίς όμως ποτέ να την ενεργοποιήσουν με έκδοση ΠΔ, ενώ το εδάφιο β’ δίνει “εναλλακτικά” τη δυνατότητα περιβαλλοντικής αδειοδότησης κατά παρέκκλιση της διαδικασίας του α’ με ad hoc ΕΟΑ, ακυρώνοντας στην πράξη τη διαδικασία του Natura 2000, η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ και πουθενά (!) οδηγώντας στην καταδίκη της Ελλάδας από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού όλες οι αδειοδοτήσεις γίνονται με το εδάφιο β’, κατά παράβαση των Οδηγιών» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο κείμενο που υπογράφουν οι 24 συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στο περιβάλλον.
Ο κίνδυνος οι περιοχές Νatura να είναι άνευ αντικειμένου προστασίας, αν δεν υπάρξει το πλαίσιο που ορίζει τί γίνεται, τι δεν γίνεται και πως μέσα στον χώρο που ορίζεται ως προστατευόμενος είναι ορατός και η καταστροφή ολέθρια.