Την ανθρώπινη επίδραση όσον αφορά την κλιματική αλλαγή και την προστασία του περιβάλλοντος αναδεικνύει το γεγονός ότι η Ιταλία την Κυριακή είχε ήδη καταναλώσει τους φυσικούς πόρους που της αντιστοιχούσαν για τον τρέχοντα χρόνο. Σύμφωνα με την αμερικανική ΜΚΟ Global Footprint Network, αυτό έγινε δύο ημέρες αργότερα σε σχέση με το 2021.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι κάτοικοι της Ιταλίας έχουν κατά κεφαλήν καταναλώσει μέχρι στιγμής φέτος περισσότερους φυσικούς πόρους απ’ όσους η Γη μπορεί να ανανεώσει μέσα σε 12 μήνες και αν κάθε πολίτης στον κόσμο ζούσε όπως ζουν οι πολίτες στην Ιταλία, η ανθρωπότητα θα χρειαζόταν κατά προσέγγιση 2,7 γαίες.
Σύμφωνα με την οργάνωση, η Ιταλία χρειάζεται 5,3 «Ιταλίες» για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των κατοίκων της μακροπρόθεσμα.
Σε δήλωσή της στο ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA, η Μπάρμπαρα Τζάμπα, του ιταλικού παραρτήματος των «Γονέων για το Μέλλον», ενός κινήματος που επιδιώκει τη στήριξη του δικτύου των νεαρών ακτιβιστών «Παρασκευές για το Μέλλον», επισήμανε:
«Ανησυχούμε για τα στοιχεία και ακόμη περισσότερο ανησυχούμε για την πολιτική ασυναρτησία με την οποία γίνεται η διαχείριση των στοιχείων αυτών. Βλέπουμε να λαμβάνονται ανόητες αποφάσεις, οι οποίες είναι αποσυνδεδεμένες από τα επιστημονικά δεδομένα, ασυνάρτητες σε ό,τι αφορά τις πιθανές λύσεις και βαθύτατα άδικες αναφορικά με τους λαούς που ήδη αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες εξαιτίας της κλιματικής έκτακτης ανάγκης και σε σχέση με τις μελλοντικές γενιές».
Η Τζάμπα ζει στη Γένοβα και είναι εξελικτική θεραπεύτρια και μητέρα μιας 19χρονης και ενός 18χρονου.
Και πρόσθεσε ότι «οι μητέρες και οι πατέρες συνήθως θέλουν να αφήσουν πίσω τους κάτι για τα παιδιά τους. Εδώ τους στερούμε το παρόν και το μέλλον. Δυστυχώς, όταν αντιμετωπίζει κανείς υπολογισμούς και αριθμούς, δεν έχει σημασία αν μιλάμε για την “Ημέρα της Υπέρβασης”, το ρολόι της κλιματικής αλλαγής, τις μηδενικές εκπομπές άνθρακα ή τον διεθνή στόχο του περιορισμού της μελλοντικής αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό Κελσίου. Αυτό που κάνει την διαφορά είναι η σοβαρότητα με την οποία αυτά τα στοιχεία αντιμετωπίζονται και η σοβαρότητα με την οποία τίθενται σε εφαρμογή προληπτικά και επανορθωτικά μέτρα».
Η «Ημέρα της Υπέρβασης» υπολογίζεται κάθε χρόνο από το 2003 από την Global Footprint Network και έχει στόχο να καταδείξει την όλο και περισσότερο αυξανόμενη κατανάλωση ενός ανθρώπινου πληθυσμού ο οποίος επεκτείνεται πάνω σ’ έναν περιορισμένο πλανήτη.
Η ημερομηνία υπολογίζεται συνδυάζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων (οι επιφάνειες της ξηράς και της θάλασσας που είναι απαραίτητες για να παραχθούν οι πόροι που καταναλώθηκαν και για να απορροφηθούν τα απόβλητα του πληθυσμού) και τη «βιοϊκανότητα» της Γης (η ικανότητα των οικοσυστημάτων να αναγεννώνται και να απορροφούν τα απόβλητα που παράγονται από τον άνθρωπο, ιδιαίτερα το CO2).
Η «υπέρβαση» συμβαίνει όταν η ανθρώπινη πίεση υπερβαίνει τις ικανότητες αναγέννησης των φυσικών οικοσυστημάτων και, σύμφωνα με την οργάνωση, εδώ και 50 χρόνια δεν έχει σταματήσει να έρχεται νωρίτερα: 29 Δεκεμβρίου το 1970, 4 Νοεμβρίου το 1980, 11 Οκτωβρίου το 1990, 23 Σεπτεμβρίου το 2000, 7 Αυγούστου το 2010. Η «Ημέρα της Υπέρβασης» για τον πλανήτη στο σύνολό του ήταν το 2021 η 29η Ιουλίου.
Αυτό σημαίνει ότι δημιουργείται ένα οικολογικό έλλειμμα, και σχηματικά οι άνθρωποι όχι μόνο καταναλώνουν τον ετήσιο «τόκο» από το φυσικό κεφάλαιο, αλλά το εξαντλούμε στερώντας φυσικούς πόρους από το μέλλον για να χρησιμοποιηθούν στο παρόν.
Ο αντίκτυπος μιας τέτοιας παγκόσμιας οικολογικής υπέρβασης είναι ήδη ορατός με την μορφή της αποψίλωσης των δασών, της διάβρωσης των εδαφών, της απώλειας της βιοποικοιλότητας και της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Όπως επισημαίνει η Τζάμπα, απαιτείται μια «μετατόπιση προτύπου» ώστε να μετακινηθεί η ανθρωπότητα προς ένα κοινωνικοοικονομικό μοντέλο που θα σέβεται τα όρια του πλανήτη. «Δυστυχώς έχουμε δει ότι ο πόλεμος έχει επιβραδύνει, αν δεν έχει σταματήσει εντελώς, τις πρωτοβουλίες των κυβερνήσεών μας».