Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, 4.000 φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στην οδό Σόλωνος. Από την ταράτσα του κτιρίου καλούσαν το λαό της Αθήνας να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους κατά της χουντας και για δημοκρατικές ελευθερίες και απήγγειλαν τον όρκο:
«Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ’ όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση:
α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών,
β) του πανεπιστημιακού ασύλου,
γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων».
Από την αρχή του 1973 οι φοιτητές βρίσκονταν σε αναβρασμό. Στις 5 Φεβρουαρίου οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν γενική αποχή. Στις 13 Φεβρουαρίου η χούντα, με το διάταγμα 1347, αποφάσισε την ανάκληση της αναβολής στράτευσης των φοιτητών που απείχαν από τα μαθήματα.
Την ίδια ημέρα έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και διαδήλωση στο Πολυτεχνείο. Η Αστυνομία παραβίασε το πανεπιστημιακό άσυλο, εισέβαλλε στο ΕΜΠ και συνέλαβε 11 φοιτητές. Λίγες ημέρες μετά, 88 φοιτητές έλαβαν φύλλο πορείας για να παρουσιαστούν στο στρατό.
Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, 4.000 φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στην οδό Σόλωνος. Οι πρυτανικές αρχές δεν ζήτησαν την επέμβαση της αστυνομίας, ενώ πολιτικοί, άνθρωποι του πνεύματος, ακόμη και στρατιωτικοί εν αποστρατεία έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους φοιτητές.
Το βράδυ της 22ας Φεβρουαρίου, μετά από διαπραγματεύσεις, άρχισε η αποχώρηση των φοιτητών, με την κάλυψη διαδηλωτών που βρέθηκαν στους δρόμους γύρω από τη Νομική. Υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία και παρακρατικές ομάδες και πολλοί διαδηλωτές τραυματίστηκαν και συνελήφθησαν.
Ένα μήνα μετά, στις 20 Μαρτίου 1973, οι φοιτητές προχώρησαν σε δεύτερη κατάληψη της Νομικής. Αυτή τη φορά, οι πρυτανικές αρχές ζήτησαν την επέμβαση της αστυνομίας και η κατάληψη τελείωσε με δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις φοιτητών και διαδηλωτών.
Ο δρόμος για το Πολυτεχνείο είχε ανοίξει.