Δε συμβαίνει κάθε μέρα να μπορείς να κρυφοκοιτάξεις μέσα από μια κλειδαρότρυπα στο σύμπαν, αλλά το Hubble έκανε ακριβώς αυτό, απαθανατίζοντας τη στιγμή που σχηματίστηκε αυτή η «κοσμική κλειδαρότρυπα», σε μια εκπληκτική φωτογραφία.
Η εικόνα δείχνει το ανακλαστικό νεφέλωμα NGC 1999 που λήφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και δημοσιεύθηκε από τη NASA και την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) στις 24 Οκτωβρίου.
Το νεφέλωμα είναι απομεινάρι του σχηματισμού ενός άστρου, του V380 Orion, το οποίο φαίνεται στο κέντρο της εικόνας, σύμφωνα με δήλωση της ESA που συνοδεύει την εικόνα.
Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της φωτογραφίας, ωστόσο, είναι το σκοτεινό κενό στην καρδιά του νεφελώματος σε σχήμα κλειδαρότρυπας.
Όταν το νεφέλωμα απεικονίστηκε για πρώτη φορά από το Hubble το 1999, πίστευαν ότι η σκοτεινή κεντρική περιοχή ήταν κάτι γνωστό ως “σφαιρίδιο Bok”. Αυτά τα σφαιρίδια είναι ψυχρά νέφη αερίων, σκόνης και άλλων μορίων που είναι τόσο πυκνά που εμποδίζουν τη διέλευση του φωτός.
Μόνο μετά από μεταγενέστερες παρατηρήσεις του νεφελώματος οι αστρονόμοι έμαθαν ότι η σκοτεινή περιοχή ήταν στην πραγματικότητα άδειος χώρος.
Το νεφέλωμα φωτίζεται από το εσωτερικό του από το νεογέννητο αστέρι V380 Orion και το ίδιο το νεφέλωμα είναι στην πραγματικότητα το υλικό που έχει απομείνει από το σχηματισμό του άστρου.
Το άστρο έχει λευκό χρώμα λόγω της έντονης θερμότητας της επιφάνειάς του – περίπου 10.000 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή διπλάσια θερμοκρασία από τον Ήλιο – και εκτιμάται ότι έχει 3,5 αστρικές μάζες.
Το νεφέλωμα βρίσκεται κοντά στο νεφέλωμα του Ωρίωνα, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1.500 ετών φωτός, σε μια ενεργή περιοχή αστρογένεσης του Γαλαξία μας.
Είναι επίσης διάσημο για την εγγύτητά του με το πρώτο αντικείμενο Herbig-Haro που ανακαλύφθηκε ποτέ, το οποίο βρίσκεται ακριβώς έξω από το πλαίσιο της εικόνας, σύμφωνα με τις διαστημικές υπηρεσίες.
Η νέα εικόνα δημιουργήθηκε με τη χρήση αρχειακών δεδομένων από την Πλανητική Κάμερα Ευρείας Εμβέλειας 2 του Hubble, η οποία χρησιμοποιεί ένα μείγμα υπεριωδών, ορατών και εγγύς υπέρυθρων αισθητήρων για να δημιουργήσει την εικόνα του νεφελώματος που βλέπουμε.
Ο υπέρυθρος αισθητήρας είναι αναμφισβήτητα ο πιο σημαντικός όταν εξετάζουμε νεφελώματα, καθώς οι άλλοι αισθητήρες του Hubble δεν μπορούν να δουν πέρα από τα σύννεφα σκόνης τα αστέρια μέσα ή πίσω από το νεφέλωμα.
Αυτή η ικανότητα του υπέρυθρου φωτός να περνά μέσα από νέφη αερίων και σκόνης είναι που κάνει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb ένα τόσο σημαντικό όργανο, καθώς η υπέρυθρη κάμερά του είναι πολύ πιο ευαίσθητη από εκείνη του Hubble και έχει ήδη αποκαλύψει εκθαμβωτικές εικόνες διάσημων νεφελωμάτων όπως οι Στήλες της Δημιουργίας στο νεφέλωμα του Αετού.