ΑΚΟΥΩ και διαβάζω εδώ και αρκετά χρόνια μια, επαναλαμβανόμενη κατά καιρούς, συζήτηση περί του τέλους των ιδεολογιών. Δεν είναι η ώρα, -και σίγουρα ούτε το μέρος-, για να αναλύσει κανείς από αυτό το βήμα τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της συζήτησης.
ΕΙΝΑΙ όμως η ώρα και το μέρος για να αντιληφθούμε όλοι πως ακόμα και αν είναι αληθής η διαπίστωση ότι οι παλιές ιδεολογίες που κυριάρχησαν στον 19ο και στον 20ο αιώνα είναι νεκρές, αυτό δεν αφορά σε καμία περίπτωση την ιδεολογία του ναζισμού.
ΑΥΤΟ άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα και στη χώρα μας, όταν μόλις λίγα χρόνια πριν η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή κάθισε στα έδρανα του ελληνικού κοινοβουλίου. Εκπρόσωποί της ορκίστηκαν βουλευτές, όχι επειδή είδαν φως και μπήκαν, μα επειδή χιλιάδες συμπολίτες μας, στο πλαίσιο της άσκησης του δημοκρατικού τους δικαιώματος, τους έδωσαν τη σχετική εντολή. Μια εντολή που συνοψίζονταν στην απλή φράση που ακούγονταν πολύ συχνά στα χρόνια των μνημονίων: «μπείτε στη Βουλή και τσακίστε τους ανίκανους πολιτικούς».
ΑΝ στέκομαι ιδιαίτερα σε αυτό το γεγονός, δεν είναι για να αποδείξω κάτι πολύπλοκο, ούτε για να σηκώσω το δάχτυλο μου αναφερόμενος σε άλλους. Αντιθέτως, αποδεχόμενος την τιμητική πρόσκληση της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Λάρισας –τους οποίους και ευχαριστώ δημόσια για την τιμή- θεώρησα υποχρέωσή μου, ανοίγοντας την σημερινή εκδήλωση να μιλήσω για μας, για τους ανθρώπους των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίοι έχουμε ή οφείλουμε να έχουμε ως στόχο την αποκάλυψη της αλήθειας.
ΤΟ Ολοκαύτωμα δεν προέκυψε ένα πρωί.
ΚΑΘΕ έγκλημα απέναντι στην ανθρώπινη υπόσταση, μικρότερης φυσικά κλίμακας καθώς το Ολοκαύτωμα αποτελεί την κορωνίδα της φρικαλεότητας, δεν συμβαίνει επειδή κάποιος τρελός ξυπνάει ένα πρωί και το αποφασίζει.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ όλα συμβαίνουν μέσω μιας διαδικασίας που συντελείται για χρόνια στα έγκατα των κοινωνιών και εκφράζεται την κατάλληλη χρονική στιγμή από τους κατάλληλους δημαγωγούς.
ΕΙΜΑΣΤΕ λοιπόν πολλές φορές οι δημοσιογράφοι που επί χρόνια βοηθάμε, θελημένα ή μη, στην επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας. Κι αυτό επειδή κάποιοι αποκρύπτουν την αλήθεια, δίνουν τον λόγο στους αρνητικούς πρωταγωνιστές, αγνοούν την ιστορική πραγματικότητα, γίνονται υποχείρια οικονομικών και άλλων συμφερόντων.
ΔΙΝΟΥΝ λόγο στους θιασώτες των θεωριών συνομωσίας, αναδεικνύοντας τες ταυτόχρονα σε κυρίαρχα μοτίβα ενημέρωσης. Σας καλώ να θυμηθείτε τι έγινε με τα εμβόλια για τον κορωνοϊό και πόσο «βόλεψε» κάποιους όταν «αποκαλύφθηκε», λες και ήταν το χαμένο δισκοπότηρο, πως ο επικεφαλής της Pfizer ήταν ένας ελληνοεβραίος στην καταγωγή.
ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να βάζουν το Ολοκαύτωμα στην ίδια κατηγορία με άλλα εγκλήματα. Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, γιατί στην χειρότερη δίνουν λόγο στους αρνητές του.
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ και αναπαράγουν τα στερεότυπα για τους Εβραίους δίνοντας τα μια πολλαπλασιαστική δυναμική, καλλιεργώντας έτσι το υπόβαθρο της διάκρισης για την οποία σας μίλησα στην αρχή.
Η λίστα της δημοσιογραφικής ενοχής είναι μεγάλη και δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να συνεχίσω να την απαριθμώ.
ΕΠΕΛΕΞΑ απόψε να μιλήσω για μας, καλώντας τον καθένα να μιλήσει για τα δικά του. Οι πολιτικοί για τις ευθύνες τους, οι εκπαιδευτικοί για τις ελλείψεις τους, η εκκλησία για τη στάση της, κάθε πολίτης για τον εαυτό του.
ΤΟΤΕ και μόνο τότε θα μπορέσουμε να πούμε πως η εποχή του σκότους ανήκει στο παρελθόν. Νέα παιδιά, σαν τους μαθητές των σχολείων της Λάρισας που βρέθηκαν χθες στην αίθουσα αυτή και παρουσίασαν τα έργα τους για το Ολοκαύτωμα, μας δείχνουν το δρόμο. Δική μας υποχρέωση είναι να μην τους φράξουμε αυτό τον δρόμο στη συνέχεια, όπως, δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές στη χώρα μας.
*Το παρόν κείμενο αποτελεί μέρος της εισαγωγής μου στην εκδήλωση της Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα το Σάββατο 28/1/2023