Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε όλοι στο νησί τις αντεγκλήσεις μεταξύ της δημοτικής αρχής και της μείζονος αντιπολίτευσης με αφορμή τον πνιγμό ενός 82χρονου από την Αυστρία στην παραλία της Πλάκας, μιας από τις πλέον δημοφιλείς και πολυσύχναστες του νησιού.
Η αυτονόητη ερώτηση που έρχεται αβίαστα στα χείλη, πέρα από κάθε “άποψη” ή “ερμηνεία” του συμβάντος (επιδέχεται, άραγε, ερμηνείας η απώλεια ανθρώπινης ζωής; ) είναι απλή: Απ’ τη στιγμή που τίθεται θέμα νομοθεσίας, αν ήταν ή όχι πολυσύχναστη η παραλία που πνίγηκε ο άτυχος άνθρωπος και ως εκ τούτου, αν έπρεπε ή όχι να υπάρχει ναυαγοσωστική κάλυψη στην συγκεκριμένη παραλία (πάλι σύμφωνα με τη νομοθεσία), πέρα από κάθε “άποψη” και καταλογισμό ευθυνών, πέρα από κάθε κουβέντα του οποιουδήποτε, αιρετού, πολίτη, οποιουδήποτε το τονίζουμε, δεν θα έπρεπε να έχει ήδη παρέμβει αυτεπαγγέλτως Εισαγγελέας για το θέμα; Δεν θα έπρεπε να έχει διατάξει προκαταρκτική εξέταση ή ό,τι προβλέπεται για μια τέτοια σοβαρή περίπτωση;
Χάθηκαν ανθρώπινες ζωές …μια στις 16/08 και μια ακόμα πριν λίγες μέρες, συγκεκριμένα την 1η Σεπτεμβρίου. Ασχέτως, αν οι παραλίες είναι ή όχι πολυσύχναστες ή επικίνδυνες ή ο νόμος προβλέπει για τη μια και όχι για την άλλη ή… ή… …δεν θα έπρεπε για τουλάχιστον ένα περιστατικό-αν όχι και για τα δυο, αν η νομοθεσία είναι τόσο ξεκάθαρη σε κάθε περίπτωση- να έχει επιληφθεί του θέματος η δικαιοσύνη;
Η ερώτηση είναι απλή και αυτονόητη. Στεκόμαστε εδώ ως πολίτες ανήσυχοι και παρακολουθούμε έναν πόλεμο ανακοινώσεων που δημοσιογραφικά μιλώντας ήταν αναμενόμενος μετά από ένα τέτοιο συμβάν. Η ερώτηση όμως που παραμένει αυτονόητα στα χείλη όλων είναι απλή και αναμενόμενη εξ ίσου, αυτονόητα, πρέπει να είναι και η απάντηση καθώς η δικαιοσύνη είναι αυτή που πρέπει να μεριμνήσει και αυτή αποτελεί-πρέπει να αποτελεί- το αποκούμπι κάθε πολίτη.