Ψάχνοντας την καλή-όπως συνηθίζουμε να λέμε-είδηση της ημέρας έπεσα πάνω σε μια συνέντευξη του εξαίρετου μουσικού Δημήτρη Μυστακίδη στο The Press Project και στην Τζένη Τσιροπούλου με αφορμή τους “Από Μηχανής Μουσικούς” που στάζουν βάλσαμο εκεί ακριβώς που συντρέχει λόγος.
Τί είναι είναι όμως οι “Από Μηχανής Μουσικοί” και τι κάνει αυτή την δράση τόσο μοναδική;
Ένα βράδυ ο Μυστακίδης είδε μια φωτογραφία που τον άγγιξε καθοριστικά. Το κάλεσμα στα social media δεν άργησε να έρθει:
“Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί, μηχανόβιοι και όλοι όσοι έχετε διάθεση, ελάτε να βρεθούμε για 3 ημέρες αυτοσχεδιασμού, γλεντιού και συνύπαρξης σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Κανείς δεν ηγείται, κανείς δεν προηγείται, κανείς δεν περισσεύει”.
Κάπως έτσι, το 2018, γεννήθηκε η συλλογική δράση “Από Μηχανής Μουσικοί” με πρώτο προορισμό την Αργιθέα και την Ανατολή Θεσσαλίας.
Χωριά με σβησμένες καμινάδες, σφραγισμένα καφενεία, ερημωμένα σχολεία, και βία έναν διψήφιο αριθμό κατοίκων, που κάποτε μετρούσαν εκατοντάδες ανθρώπους, είχαν φωνή και ζωή. Αυτός είναι ο προορισμός των άλλοτε 100 και άλλοτε 500 ανθρώπων – κανείς δεν ξέρει πόσοι θα είναι κάθε φορά – που ανταποκρίνονται στο ετήσιο κάλεσμα των Από Μηχανής Μουσικών το οποίο γίνεται μέσω Facebook.
Για τρία μερόνυχτα, τα προβλήματα γίνονται κοινά και λύνονται συλλογικά, οι κατσαρόλες στο καφενείο του χωριού ζωντανεύουν, το κινητό μένει χωρίς σήμα και μπαταρία, στήνονται σκηνές για κάμπινγκ, το κρασί ρέει άφθονο, το μουσικό πρόγραμμα υπακούει μόνο στην αυθόρμητη διάθεση, ενώ ακόμα και μικρά παιδιά ανακαλύπτουν το πάθος τους και την κλίση τους στη μουσική.
“Έχω ζήσει μια ωραία ζωή χάρη στη μουσική, αγαπάω τα χωριά και θέλω να δώσω κι εγώ κάτι πίσω στην κοινωνία” λέει ο Μυστακίδης.
Η τέχνη από μόνη της δυστυχώς δεν μπορεί να σώσει αυτά τα χωριά ή να διορθώσει τα δομικά προβλήματα που τα οδήγησαν στο να ψυχορραγούν. Υπάρχει πάντα όμως η ελπίδα ότι μπορεί να διαμορφώσει ανθρώπους που με τη σειρά τους θα αλλάξουν, έστω και λίγο, προς το καλύτερο αυτόν τον κόσμο.