Νάξος-Καταφύγιο Άγριας Ζωής-Μια ιστορία με θλιμμένο τέλος

απο Cyclades Open

Η ανακοίνωση από τον Σύλλογο Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου στις 20 Ιουνίου ήταν ιδιαιτέρως ανησυχητική για την οικογένεια των βουβόκυκνων που ξεχειμώνιασαν στο νησί μας.

Από τις αρχές Ιανουαρίου ένα ζευγάρι Κύκνων (Βουβόκυκνοι Cygnus olor) έχει εγκατασταθεί στην ευρύτερη περιοχή της αλυκής εντός του Καταφυγίου Άγριας Ζωής στη Χώρα της Νάξου.

“Όλο το χειμώνα” αναφέρονταν στην ανακοίνωση “παρατηρούσαμε διακριτικά αυτά τα υπέροχα πτηνά, ένα μοναδικό φαινόμενο για το νησί μας που για άλλη μια φορά επιβεβαιώνει την σημαντικότητα αυτού του υγρότοπου.

Την άνοιξη μας περίμενε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, καθώς αυτό το ζευγάρι Κύκνων ξεκίνησε την φωλεοποίηση και στις 14 Μαϊου η χαρά μας ήταν μεγάλη όταν είδαμε 6 μωρά κυκνάκια να κολυμπούν με τους γονείς τους στην αλυκή. Όλο αυτό το διάστημα παρατηρούσαμε καθημερινά την οικογένεια και την εξέλιξη των μικρών και δεν κάναμε καμία ανακοίνωση προς αποφυγή όχλησής τους.

Τελικά 2 μικρά κατάφεραν να επιβιώσουν και δυστυχώς σήμερα προσπάθησαν να κινηθούν προς την θαλάσσια περιοχή “Λαγκούνα”, πιθανόν προς αναζήτηση τροφής και χαμηλότερης θερμοκρασίας νερού, όπου περαστικοί τα εντόπισαν και μας ενημέρωσαν.

Η όχληση από τους γνωστούς παράγοντες ήταν τέτοια στο, κατά τα άλλα, “Καταφύγιο” Άγριας Ζωής, που ανάγκασε τους γονείς να φύγουν εγκαταλείποντας τα μικρά στην περιοχή της Λαγκούνας.

Με την συνδρομή όλων ξεκινήσαμε την έρευνα για τον εντοπισμό των μικρών, αλλά βρέθηκε μόνο το ένα το οποίο μεταφέραμε άμεσα στο σημείο όπου βρίσκονταν οι γονείς του και παραμείναμε εκεί μέχρι την επανασύνδεσή τους.

Έως αυτή τη στιγμή το δεύτερο κυκνάκι αγνοείται, ενώ παρατηρούμε την πορεία της εναπομείνουσας οικογένειας” κατέληγε η ανησυχητική ανακοίνωση.

Και η ήρθε η σημερινή ανακοίνωση, 4 μέρες μετά, για να επιβεβαιώσει με τον πιο τραγικό τρόπο τις ανησυχίες:

“Μια θλιβερή ιστορία, πόσο σκληρή είναι η επιβίωση των άγριων ζώων και πόσο την δυσχαιρένουμε, με την άγνοια, την αδιαφορία και την απληστία μας.

Νεκρό βρέθηκε τελικά το δεύτερο κυκνάκι στη Λαγκούνα.

Δυστυχώς παρά τις προσπάθειές μας, το κατά τα άλλα Καταφύγιο Άγριας Ζωής δεν αποδείχθηκε φιλόξενο για το ζευγάρι των Κύκνων, αλλά ένας χώρος τρόμου από αυτούς που θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν το κέφι τους αδιαφορώντας για τα άλλα πλάσματα που προσπαθούν να επιβιώσουν.

Μετά από όλα αυτά, το ζευγάρι των Κύκνων που όλοι καμαρώναμε αποχώρησε αδυνατώντας πλέον να ανταπεξέλθει στον ρόλο των γονέων.

Δηλώνουμε την θλίψη, την οργή και την απογοήτευσή μας για τα όσα συμβαίνουν στην Αλυκή και θα κάνουμε τα πάντα ώστε του χρόνου, τα πανέμορφα αυτά πτηνά να βρουν ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον, όπως άλλωστε επιβάλει η νομοθεσία”.

Είναι γεγονός και παραμένει πως στη χώρα μας δεν πάσχουμε από έλλειψη νόμων και νομοθετημάτων. Πάσχουμε από την εφαρμογή τους, κυρίως όπου εμπλέκεται το περιβάλλον, που παρ’ όλες τις ευρωπαϊκές οδηγίες, τους τόνους μελάνης που ξοδεύονται για αειφορία, βιώσιμη ανάπτυξη, ανάδειξη των προορισμών μέσω της διαχείρισης των πόρων και του φυσικού κάλλους στη χώρα μας και κυρίως σε τόπους που αποτελούν πόλο έλξης για τους επισκέπτες όλα τα παραπάνω μένουν στα χαρτιά και διαψεύδονται στην πράξη.

Οι καιροί αλλάζουν πολύ γρήγορα, αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι δεν προσαρμόζονται το ίδιο γρήγορα, αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Δεν μπορούμε να κομπάζουμε στα δελτία τύπου για το περιβάλλον του νησιού και ταυτόχρονα να το υποβαθμίζουμε ή να μην βάζουμε κανόνες όπου χρειάζεται, για όσο χρειάζεται, ούτε μπορούμε να αποκαλούμαστε “επίγειος παράδεισος” όταν φροντίζουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια σε κάθε μικρή ή μεγάλη “κόλαση” που δημιουργούμε.

Κάθε ζώο, πτηνό, δέντρο, παραλία, βυθός, κάθε πλάσμα της άγριας ζωής επιτελεί έναν σκοπό είναι ο κρίκος μιας αλυσίδας που όταν σπάει όσο μικρή κι αν μοιάζει η απώλεια φέρνει αναταραχή και καταλήγει σε τσουνάμι αρνητικών εξελίξεων τις οποίες βιώνουμε πλέον παγκόσμια με αυτό που ονομάζουμε “κλιματική κρίση”. Δεν φτάσαμε τυχαία σ’ αυτήν. Αφήσαμε το κύμα να σαρώσει και τώρα εισπράττουμε το αποτέλεσμα.

Τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται κάθε υπεύθυνος ν’ ακούσει και δράσει ώστε να κρατηθεί ο τόπος ζωντανός. έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να γίνουμε πρότυπο, ένα νησί που θα σέβεται και θα αναδεικνύει τον πλούτο του, όχι στα χαρτιά με λόγια κούφια και υποκριτικά, αλλά στην πράξη.

Η ευκαιρία δεν θα περιμένει για πολύ ακόμα.

Δείτε επίσης