One/Metallica/1988

Ειρήνη Προμπονά

απο Cyclades Open

Το “…And Justice for All” είναι το τέταρτο άλμπουμ όπου περιλαμβάνεται το τραγούδι “One” των Metallica, ένα ιδιαίτερο σντιπολεμικό τραγούδι.

Αν και η «Μουσική Χρονομηχανή» εστιάζει συνήθως σ’ ένα τραγούδι, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην γίνει ένα σχόλιο και για το εξώφυλλο του άλμπουμ, απόλυτα συνυφασμένο με το περιεχόμενο: Το άγαλμα της Θέμιδας με το σπαθί και τον ζυγό στο χέρι, δεμένο με σκοινιά που το τραβάνε, φαίνεται να χάνει την ισορροπία του. Ο ζυγός που δεν είναι άδειος, αλλά γεμάτος χαρτονομίσματα, ταλαντεύεται με αποτέλεσμα αυτά ν’ αρχίσουν να σκορπίζονται στο κενό. Ο τίτλος του δίσκου γραμμένος σαν γκράφιτι σε τοίχο ξεκινά, λες και η εικόνα ν’ αποτελεί μέρος κάποιας διήγησης που καταλήγει στο συμπέρασμα “…And Justice For All”.

To “One”  διηγείται την ιστορία ενός στρατιώτη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εμπνευσμένο από την αντιπολεμική νουβέλα “Johnny Got His Gun” του 1939 (Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του) του Dalton Trumbo, που το 1971 μεταφέρθηκε στο σινεμά σκηνοθετημένο από τον ίδιο τον συγγραφέα.

One/…And Justice For All/Metallica/1988

I can’t remember anything

Can’t tell if this is true or dream

Deep down inside I feel to scream

This terrible silence stops in me

Now that the war is through with me

I’m waking up, I cannot see

That there is not much left of me

Nothing is real but pain now

Hold my breath as I wish for death

Oh please God, wake me

Back in the womb it’s much too real

In pumps life that I must feel

But can’t look forward to reveal

Look to the time when I’ll live

Fed through the tube that sticks in me

Just like a wartime novelty

Tied to machines that make me be

Cut this life off from me

Hold my breath as I wish for death

Oh please God, wake me

Now the world is gone I’m just one

Oh God, help me hold my breath as I wish for death

Oh please God, help me

Darkness imprison me

All that I see

Absolute horror

I cannot live

I cannot die

Trapped in myself

Body my holding cell

Landmine has taken my sight

Taken my speech

Taken my hearing

Taken my arms

Taken my legs

Taken my soul

Left me with life in hell

Ο Τζόνι Μπόναμ, στρατιώτης, ξυπνά σ’ ένα νοσοκομείο. Δεν μπορεί να μιλήσει, ούτε να κινηθεί. Μια νάρκη του κατέστρεψε τα άκρα, το σώμα, ακόμα και το πρόσωπο, δεν μπορεί ν’ ακούσει, να μυρίσει, να δει, ούτε καν να γευτεί. Μπορεί μονάχα να σκέφτεται. Να έχει συναίσθηση ο ίδιος του εαυτού του, να θυμάται τη ζωή του, ένας εγκέφαλος κλεισμένος μέσα σ’ ένα διαλυμένο σώμα, που προσεύχεται να πεθάνει.

Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας είναι τα σήματα Μορς με τα οποία ζητά να τον σκοτώσουν για να λυτρωθεί, τα οποία αρχικά οι στρατιωτικοί γιατροί και άλλοι βαθμοφόροι θεωρούν πως είναι σπασμοί λόγω της κατάστασής του.

Οι Metallica όταν έγραφαν το άλμπουμ προσπαθούσαν να ξεπεράσουν την απώλεια του μπασίστα τους Cliff Burton που σκοτώθηκε το 1986 σε τροχαίο δυστύχημα στην Σουηδία.

Το κλίμα ήταν βαρύ και οι ηχογραφήσεις δεν πήγαιναν καλά, με αποτέλεσμα ν’ αλλάξουν παραγωγό, μέχρι να καταλήξουν στον Flemming Rasmusen με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στα δυο προηγούμενα άλμπουμ.

Τον Αύγουστο του του 1988 το άλμπουμ κυκλοφόρησε και έφτασε την 6η θέση στα Αμερικάνικα charts, ενώ στα Βρετανικά έφτασε μέχρι και την 4η θέση.

Το video clip του “One”  κυκλοφόρησε 5 μήνες αργότερα και είναι το πρώτο του συγκροτήματος. Η αργοπορία οφείλεται στο γεγονός πως έψαχναν κάτι έξω απ’ τα συνηθισμένα.

Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιοδείας τους οι Metallica είδαν την ταινία “Johnny Got His Gun” και αποφάσισαν πως  σκηνές της, θα μπορούσαν να «ντύσουν» με εικόνα το “One”.

Οι ίδιοι παίζουν σε μια άδεια αποθήκη στο L.A. ο σκηνοθέτης Bill Pope βιντεοσκοπεί, ενώ ο Michael Solomon, αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας το μοντάζ φτιάχνοντας ένα ασπρόμαυρο video clip, που εκφράζει τον αντιπολεμικό του χαρακτήρα με σκηνές από την ταινία.

Το αποτέλεσμα υποβλητικό, βαρύ και δυσάρεστο, οι σκηνές από την ταινία, οι διάλογοι, οι ήχοι, οι ψίθυροι, όλα συνηγορούν σε ένα αποτέλεσμα που ενδυναμώνει το τραγούδι και το μήνυμα του.

Σκηνή από την ταινία που συμπεριλαμβάνετε στο βίντεο κλιπ

Αν σκεφτεί κανείς την εποχή που προβλήθηκε, καταλαβαίνει πως ούτε συνηθισμένο ήταν, ούτε κάτι αναμενόμενο. Μάλιστα ο ντράμερ των Metallica, Lars Ulrich, είχε δηλώσει τη βραδιά προβολής του στο MTV πως «δεν είναι και το πιο χαρούμενο βίντεο που θα δείτε, σίγουρα όμως προκαλεί συγκίνηση».  

Η πρώτη προβολή στο MTV το 1989, θα προκαλέσει ανάμικτα συναισθήματα, αλλά και μεγάλη επιτυχία.

Το 1989 το τραγούδι είναι υποψήφιο στην κατηγορία Hard Rock/Metal Performance, βραβείο που θα δινόταν για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά, ωστόσο το βραβείο κέρδισαν τελικά οι Jethro Tull.

Το 1990 κέρδισε στην κατηγορία Best Metal Performance, ενώ το 1999 ηχογραφήθηκε με τη συμφωνική ορχήστρα του San Francisco.

Η χρήση των σκηνών της ταινίας που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα υποχρέωσαν το συγκρότημα να καταβάλει ένα ποσό,  για όσο χρονικό διάστημα προβάλλονταν το video clip, κάτι που οδήγησε τελικά  τους Metallica, να αγοράσουν τα δικαιώματα της ταινίας.

Θεωρείται δε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του συγκροτήματος κι αυτό που έχει παιχτεί περισσότερο σε συναυλίες.

Καλή (;) εβδομάδα.

Δείτε επίσης