Η διαφήμιση έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικοοικονομικής μας ζωής. Και οι διαφημίσεις έχουν σχεδιαστεί προσεκτικά για να μιλούν στην καρδιά και το μυαλό των καταναλωτών. Είναι εκείνες που διακινούν όνειρα, στόχους, ελπίδες και φόβους μας.
Και μπορεί σήμερα οι διαφημιστές να σχεδιάζουν καμπάνιες που σέβονται τα φύλα, προωθούν την έμφυλη ισότητα, όμως τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε έτσι. Στο πρόσφατο παρελθόν, δεκαετίες ’60, ’70 και ’80 φίρμες δοκίμασαν να δελεάσουν το κοινό όχι απλά δημιουργώντας ανάγκες, προσπαθώντας να πουλήσουν τα προϊόντα τους προωθώντας τον ανδρικό σοβινισμό, τον σεξισμό, το αίσθημα της ανασφάλειας στις γυναίκες.
Οι vintage διαφημίσεις είναι μια αντανάκλαση του παρελθόντος που δείχνει τις αξίες εκείνης της χρονικής περιόδου. Οι πρώτες έντυπες διαφημίσεις ήταν πολύ πιο κραυγαλέες, μερικές από αυτές τόσο ειλικρινά προσβλητικές που είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι πραγματικά τυπώθηκαν σε περιοδικά, μπάνερς, εφημερίδες. Φανταστείτε ποια θα ήταν η αντίδραση εάν κάποιες από αυτές τις διαφημίσεις ανέβαιναν σήμερα!
Κάποιες διαφημίσεις προώθησαν ψευδοεπιστήμη. Η 7-Up έλεγε στις μαμάδες να προσθέσουν το αναψυκτικό της στο γάλα των μωρών τους. Τα τσιγάρα Camel κυκλοφορούσαν στο εμπόριο ως «η αγαπημένη μάρκα του γιατρού». Κάποιες άλλες δοκίμαζαν με μειωτικό τρόπο για γυναίκες και μειονότητες να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών με τρόπους, σκεπτικό, μεθόδους που χάιδευε το χυδαίο.
