Ανήμερα του Halloween, που δεν είχαμε στο χωριό μας αλλά τείνουμε να το υιοθετήσουμε λες και δεν μας έφταναν οι δικές μας Απόκριες, θυμήθηκα τις κολοκύθες ακούγοντας κάτι δηλώσεις που αφορούν τον κατώτατο μισθό.
Οι συνειρμοί είναι περίεργο πράγμα, δεν ξέρεις ποτέ που θα σε βρούνε. Εμένα με βρήκαν στο μανάβικο την ώρα ακριβώς που άκουγα τις προαναφερθείσες “κολοκύθια τούμπανα” δηλώσεις και εξέταζα μετ’ επιτάσεως μια κολοκύθα αμασκάρευτη.
Και ξαφνικά μ’ έπιασε μια λιγούρα για πίτα γλυκοκολόκυθου στο τηγάνι, όχι όποια κι όποια, αυτή που φτιάχνει η μάνα μου η κυρά-Στέλλα, έτσι όπως την κάνουμε στο νησί.
Σκέφτηκα να πάρω μια κολοκύθα και να την πάω σπίτι, αλλά προτίμησα πρώτα να της κλαφτώ λέγοντας “εμένα πια κανένας δε μου φτιάχνει ενα φαγητό που μου αρέσει” και “από πότε έχεις να κάνεις γλυκοκολόκυθο στο τηγάνι; Το πεθύμησα!” ώστε να κάνω την κολοκύθα να μοιάζει πιο απαραίτητη και επείγουσα και από την Κριστίν Μαντλέν Οντέτ Λαγκάρντ στην προεδρεία της ΕΚΤ!
Ναι, τέτοια κόρη είμαι, αλλά και σας των μανάδων το τραβάει ο οργανισμός σας ένα τέτοιο “βασανισμό”!
Eric Prouzet/Unsplash
Οι πρώτες κολοκύθες κάνουν την εμφάνισή τους προς το τέλος του καλοκαιριού. Η συγκομιδή, όμως, είναι στο ζενίθ τον Οκτώβριο διαβάζουμε στον “Γαστρονόμο” . Βρίσκουμε πολλές ποικιλίες-υβρίδια στην αγορά με ανεπαίσθητες αποκλίσεις στη γεύση και στο άρωμα, παρά τις εντυπωσιακές διαφορές στο σχήμα και στο χρώμα της φλούδας. Το χρώμα της σάρκας της κυμαίνεται από πορτοκαλοκίτρινο έως ανοιχτό κόκκινο. Κατά την αγορά προσέχουμε η κολοκύθα να είναι σκληρή, με επιδερμίδα τσιτωμένη, χωρίς πληγές και σκασίματα, και με το κοτσάνι ακέραιο (αν έχει αφαιρεθεί, μπορεί να προσβληθεί από μύκητες).
Πως κάνουμε την πίτα στο τηγάνι
Χρειαζόμαστε:
-Μισή κολοκύθα
-2 ξερά κρεμμύδια κόκκινα (αν κάνετε περισσότερες από μια υπολογίστε 1 κρεμμύδι για κάθε πίτα)
-Αλεύρι για όλες τις χρήσεις (θα χρειαστεί στο αλεύρωμα της κολοκύθας)
-Αλάτι, Πιπέρι
Προαιρετικά: Για τους λάτρεις των καυτερών γεύσεων μπορείτε να προσθέσετε καυτερό πιπεριδάκι, γνωστό και ως “τουρκάκι” σε ποσότητα που εσείς κρίνετε πως αντέχετε.
Εκτέλεση
Κόβουμε την κολοκύθα σε φέτες, όπως το πεπόνι και αφαιρούμε το εξωτερικό μέρος, την φλούδα δηλαδή.
Κάθε φέτα την κόβουμε σε λεπτές μακρόστενες φετούλες-σαν να φτιάχναμε γλυκο κυδώνι το σχήμα-ή για να κάνουμε πιο γρήγορα και να υπάρχει ομοιόμορφο πάχος σε όλες τις φετούλες περνάμε την κολοκύθα από το χοντρό μέρος του τρίφτη.
Κόβουμε το κρεμμύδι σε μακρόστενες φετούλες και το ανακατεύουμε με την ψιλοκομμένη κολοκύθα και αλατοπιπερώνουμε.
Αμέσως μετά ρίχνουμε το αλεύρι και ανακατευουμε.
Το αλεύρι παίζει ουσιαστικά τον ρόλο της συγκολλητικής ουσίας που ενώνει τις λεπτές φέτες από την κολοκύθα μεταξύ τους.
Παίρνουμε ένα μεσαίο σε μέγεθος αντικολλητικό τηγάνι και προσθέτουμε λίγο σπορέλαιο-καλαμποκέλαιο κατά προτίμηση.
Αφού κάψει το λάδι ρίχνουμε όσο πιάνει το χέρι από την κολοκύθα μας πιέζοντας μ’ ένα πιρούνι ώστε οι φετούλες να ενωθούν και συνεχίζουμε να προσθέτουμε κολοκύθα μέχρι να γεμίσει το τηγάνι μας. Καλό είναι να μην κάνουμε την πίτα χοντρή γεμίζοντας το τηγάνι ως απάνω, για να ψηθεί καλύτερα και πιο σύντομα η πίτα.
Η ένταση στο μάτι πρέπει να είναι χαμηλή για να μην αρπάξει το μείγμα της κολοκύθας και καεί.
Πιέζοντας μαλακά με το πιρούνι μας την επιφάνεια σε όλη της την έκταση ήρθε η ώρα να γυρίσουμε την πίτα μας, όπως ακριβώς θα κάναμε και με μια ομελέτα.
Σκεπάζουμε το τηγάνι μ’ ενα ίσιο καπάκι κατσαρόλας, αν έχουμε βάλει περισσότερο λάδι το στραγγίζουμε σε ενα πυρίμαχο σκεύος μην καούμε και αναποδογυρίζουμε το τηγάνι πάνω στο καπάκι. Η όψη πρέπει να προσεγγίζει σε χρώμα το καφέ-μαύρο και να μην είναι πια πορτοκαλί. Αν το χρώμα παραμένει πορτοκαλί χρειάζεται περισσότερο ψήσιμο.
Να θυμάστε πως το ψήσιμο εξαρτάται από το πόσο λεπτές είναι οι φετούλες απ’ την κολοκύθα και πόση ποσότητα έχει στο τηγάνι.
Βάζουμε ξανά την πίτα στο τηγάνι απ’ τη μεριά που δεν έχει ψηθεί και πιέζουμε με το πιρούνι μας την επιφάνεια όπως κάναμε προηγουμένως.
Με τον ίδιο τρόπο, αδειάζοντας στο καπάκι την πίτα την σερβίρουμε στο τραπέζι πάνω σε απορροφητικό χαρτί που θα μαζέψει το περιττό λάδι και…καλή όρεξη!
Ακόμα να πάτε στο μανάβικο;
Φωτογραφίες: Cyclades Open
Κεντρική φωτογραφία: Daniel Dan/Unsplash