Στο άγγελμα του θανάτου της επίτιμης Εφόρου Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Φωτεινής Ζαφειροπούλου, αισθάνομαι ιερό χρέος να διατυπώσω λίγες σκέψεις, ως ελάχιστο φόρο τιμής στο πρόσωπό της. Η Φωτεινή Ζαφειροπούλου έγραψε τη δική της ιστορία στο ερευνητικό και μελετητικό έργο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων.
Είτε με τη δική της προσωπική δράση, είτε στο πλάι του συντρόφου της ζωής της και επίσης επίτιμου Εφόρου Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, του αείμνηστου Νίκου Ζαφειρόπουλου, είχε μια ξεχωριστή βιωματική εμπειρία στα νησιά των Κυκλάδων, όπου η βαθιά επιστημονική της συγκρότηση και πρακτική συμβάδιζε πάντα με μια ανθρώπινη, γεμάτη ενσυναίσθηση προσέγγιση των κυκλαδικών κοινωνιών, με τις οποίες επί δεκαετίες βρισκόταν σε διαρκή επαφή.
Στο υπέροχο βιβλίο της “Δια Σύρον, Πάρον, Νάξον, Ίον, Οίαν, Θήραν” (εκδόσεις Σήμα, 2010), αποτυπώνεται γλαφυρά και με χαρακτηριστική ενάργεια αυτή ακριβώς η ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία της.
Θα μείνει για πάντα στη μνήμη όλων όσοι τη γνώρισαν -είτε δια ζώσης είτε μέσα από το συγγραφικό της έργο- για την εργατικότητα, την ευσυνειδησία και την ανθρωπιά της.
Οι Κυκλάδες ευγνωμονούσες
Τάσος Αναστασίου
Νομικός ΕΚΠΑ
Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Δ/νση Τουρισμού Πολιτισμού Αθλητισμού, Δια Βίου Μάθησης και Απασχόλησης Κυκλάδων