Η ιδέα για μια ταινία, γυρόφερνε στο μυαλό της παρέας αρκετό καιρό. Στις συζητήσεις μας, είχε ήδη γυριστεί ως μια παρωδία περισσότερο, όχι όπως προέκυψε στο τέλος ακριβώς.
Ιδέες, προσεγγίσεις, υποθέσεις, το καστ, τα φώτα, οι κάμερες, μονοπωλούσαν τις συζητήσεις των σεναριογράφων-σκηνοθετών. Ώσπου κάποια στιγμή, δεν θυμάμαι πως, όλα καταγράφηκαν στο χαρτί, το σενάριο ήταν έτοιμο κι έπρεπε να γίνει πραγματικότητα.
Ο Βασίλης μοντέρ κι ο Επίκουρος μουσικός και οι δυο με σκηνοθετικό ταλέντο, ήταν έτοιμοι και πίσω και μπροστά απ’ την κάμερα. Εγώ ως ξινή (που δεν ήξερα πως είμαι τότε) και τρέχοντας ήδη αρκετά με διάφορα, καθυστερούσα να μπω στη διαδικασία ν’ ασχοληθώ με το θέμα.
Μπροστά σε κάμερα να κάτσω, αδύνατον και αποκλείεται…πίσω απ’ την κάμερα είμαι άσχετη εντελώς.
Τί να κάνω για να βοηθήσω;
Την οργάνωση -και αργότερα διεύθυνση- παραγωγής!
Ξεκινήσαμε λοιπόν με σκοπό να φτάσουμε μέχρι το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στη Δράμα!
Η εμπειρία και το γέλιο στα γυρίσματα αξέχαστα. Το team ηθοποιοί, μουσικοί, φίλοι, τεχνικοί, εξαιρετικό. Άπειρες ώρες δοσμένες αφιλοκερδώς με κέφι και επαγγελματισμό.
Για να μην μακρηγορώ, προλάβαμε όλες τις προθεσμίες και τελικά καταλήξαμε στη Δράμα να μένουμε σε μια σκηνή, να βλέπουμε εξαιρετικές ταινίες και τελικά να φύγουμε και με βραβείο για τη δική μας!
Τί δεν θα ξεχάσω;
Τα τηλέφωνα στην αστυνομία και τα fax προκειμένου να ενημερώσουμε για το location που θα χρησιμοποιούσαμε για γύρισμα.
Τον, τότε, δήμαρχο Ελευσίνας που δεν του δίναμε το αμάξι του μέχρι να ολοκληρωθεί το γύρισμα (θράσος!) στο παλιό ελαιουργείο -λόγω ρακόρ- και φυσικά την Αντιτρομοκρατική!
Φεύγοντας περασμένα μεσάνυχτα με τον Βασίλη από Ελευσίνα η Αντιτρομοκρατική έκανε έλεγχο σε διερχόμενα αυτοκίνητα.
Το δικό μας είχε στο πορτ μπαγκάζ καμιά εικοσαριά όπλα για τις ανάγκες της ταινίας, τα περισσότερα απ’ αυτά αληθινά, όλα με την προβλεπόμενη άδεια και νωρίτερα με την παρουσία του ανθρώπου που επιβλέπει τη χρήση τους στο γύρισμα.
Αν εκείνο το βράδυ δεν είχαν σταματήσει κάποιο άλλο διερχόμενο αυτοκίνητο, αλλά το δικό μας, ειλικρινά δεν ξέρω πως θα είχαμε ξεμπλέξει. Κι ας είχαμε άδεια για κάθε τι που κάναμε, η εμπειρία θα ήταν ταινία από μόνη της όπως καταλαβαίνετε.
Το ακόμα καλύτερο ήταν όταν η… αιματοβαμμένη Ηλέκτρα εμφανίστηκε μέρα-μεσημέρι για γύρισμα στο άλσος Συγγρού όπου οι ανυποψίαστοι θαμώνες είχαν βγάλει βόλτα τα σκυλιά τους.
Μια κυρία αναστατωμένη προθυμοποιήθηκε να καλέσει το ΕΚΑΒ νομίζοντας πως ήταν θύμα αυτοκινητιστικού ατυχήματος! Μέχρι να της εξηγήσουμε, είχε πάθει σοκ από το θέαμα.
Η εμπειρία της συμμετοχής στο Φεστιβάλ φυσικά αξέχαστη.
Άντε παίδες, πέρασε ο καιρός, καινούργια ταινία πότε θα γυρίσουμε;
Ειρήνη Προμπονά
Η υπόθεση
Τί μπορεί να συμβεί όταν ένας μυστικός αστυνομικός βρεθεί αντιμέτωπος με τον Χασάπη (γνωστό μαφιόζο της περιοχής); Ποιος θα τολμήσει να εκδικηθεί το θάνατο του πρώτου, κηρύσσοντας ιερό πόλεμο στον δεύτερο και ποια θα είναι η έκπληξη που τον περιμένει στο τέλος;
