Δύο χρόνια πριν, το Ισραήλ σχεδίαζε σε περίπτωση που θα αποφάσιζε να βομβαρδίσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, να περάσουν τα μαχητικά αεροσκάφη του πάνω από τον εναέριο χώρο της Σαουδικής Αραβίας, καθώς οι δυο χώρες ήταν σύμμαχοι απέναντι στην Τεχεράνη.
Σήμερα στο παρά πέντε της αναβίωσης της Συνθήκης του 2015 για τον διεθνή έλεγχο των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, η Τεχεράνη και το Ριάντ αποκαθιστούν διπλωματικές σχέσεις.
Είναι σαφές ότι οι χώρες της περιοχής σπεύδουν να προεξοφλήσουν την εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ –Ιράν για να διασφαλίσουν τα ζωτικά τους συμφέροντα στο νέο περιφερειακό τοπίο.
Εξυπακούεται ότι τον δρόμο για την Τεχεράνη θα πάρουν σύντομα οι σύμμαχοι της Σαουδικής Αραβίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, η Αίγυπτος , η Ιορδανία.
Επιπλέον υπάρχουν τώρα οι προϋποθέσεις για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στην Υεμένη καθώς στην ουσία πρόκειται για πόλεμο Ιράν –Σαουδικής Αραβίας δι’ αντιπροσώπων.
Η αποκατάσταση σχέσεων Ιράν-Σαουδικής Αραβίας είναι αντικείμενο διμερών διαπραγματεύσεων τους τελευταίους μήνες, με την Βαγδάτη να φιλοξενεί τις περισσότερες συναντήσεις.
Για όλα τα παραπάνω είχε υπάρξει πρόσφατα μια σαφής προειδοποίηση.
Όταν με μεσολάβηση των ΗΠΑ, ο Λίβανος και το Ισραήλ υπόγραψαν συμφωνία για την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, όλοι εξεπλάγησαν με την εποικοδομητική στάση της σιιτικής και φιλοϊρανικής Χεζμπολά που κυβερνά τον νότιο Λίβανο, μετέχει στην κυβέρνηση της Βηρυτού και δεν κάνει το παραμικρό βήμα χωρίς πράσινο φως από την Τεχεράνη.
Η παραπάνω κοσμογονία γίνεται πιο εντυπωσιακή αν δούμε την στάση της Τουρκίας, των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας και του Ισραήλ .
Πριν από μια βδομάδα ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ επισκέφθηκε την βορειοανατολική Συρία, ελεγχόμενη από τους Κούρδους συμμάχους τους, σε μια έμπρακτη διάψευση της εντύπωσης ότι η Ουάσιγκτον αποσύρεται από την περιοχή.
Η Ρωσία, πλην των ΗΠΑ, είναι καλοδεχούμενη από όλους στην Συρία και κυρίως από το Ισραήλ που δεν θα ήθελε η Δαμασκός να γίνει προτεκτοράτο της Τεχεράνης.
Όλα τα παραπάνω, αθροιστικά, καθιστούν αναγκαία την επανιεράρχηση των στόχων της Άγκυρας στην Μέση Ανατολή, το περιθώριο ελιγμών της οποίας θα συρρικνωθεί.
Ενδιαφέρον έχει πως θα αντιδράσει το Ισραήλ στις παραπάνω ανακατατάξεις με δεδομένο ότι ο Νετανιάχου είχε συγκρουστεί το 2015 με τον Ομπάμα που τον κατηγορούσε για κατευνασμό του Ιράν..
Το μεγάλο διακύβευμα όμως είναι, πότε η Κίνα που έχει πλέον ερείσματα και στενούς δεσμούς με την Αφρική και την Νότια Αμερική, θα γυρίσει το βλέμμα της στην μέση Ανατολή.