Στο Κουφονήσι των Κυκλάδων το τελευταίο Σάββατο του Μάη κάθε χρόνο, ο πολιτιστικός Σύλλογος ‘Κέρος’ σε συνεργασία με τους ψαράδες του νησιού και όλους τους κατοίκους οργανώνει γλέντι με νησιώτικα όργανα, χορευτικά νησιώτικα συγκροτήματα, και πολλούς ψαρομεζέδες, ρακόμελο και κρασί προσφορά σε όλους τους παρευρισκομένους.
Κάθε χρόνο, τέλος του Μάη, στα Κουφονήσια ο παφλασμός των κυμάτων σμίγει με τις φωνές και το ξέγνοιαστο γέλιο των ανθρώπων από την δύση του ήλιου μέχρι το ξημέρωμα σ’ ένα νησιώτικο αντάμωμα: Η Γιορτή του ψαρά ξεκινά…
Η Νίκη Κεφαλά, γεωπόνος, βρίσκεται στο Κουφονήσι για την γιορτή και περιγράφει με μοναδικό τρόπο:
“Το μυαλό ταξιδεύει στο χρόνο, τότε που τα Κουφονήσια έλεγες πως… μπορεί και νάχουν περισσότερα ψαροκάικα από κατοίκους!
Ένα μεγάλο ψαροκάικο, ο « Άγιος Γεώργιος», η ψαροπούλα του καπετάν Νικόλα Ψαρρού, μας πήρε και μας από τη Νάξο ένα καυτό μεσημέρι του Ιουλίου, πίσω στο 1987 και μας έφερε στον παράδεισο…
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γεύση που είχαν τα φρεσκοτηγανισμένα ψαράκια που μοιράστηκαν μαζί μας εν πλω οι Αιγύπτιοι ψαράδες του πληρώματος, ούτε το βλοσυρό βλέμμα του καπετάνιου όταν χρειάστηκε να φορτώσει με σχοινιά το Kawasaki μας στο σκαρί του…
Γίναμε φίλοι! Πάει καιρός που ο καπετάνιος ταξιδεύει στα σύννεφα…
«All the colours of Koufonisi» γράφει η μπλούζα μου, μουσειακό κομμάτι του περασμένου αιώνα, κι αν κάτι παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο σε αυτόν τον τόπο είναι τα χρώματα!
Οι αλλαγές πολλές, γνωστές, κάποτε ευχάριστες, κάποτε όχι…
Σημεία των καιρών!
Κι η θάλασσα;
Αυτή η κυρά, η Παραμάνα που νανουρίζει ακόμα τα δελφίνια στα στενά μεταξύ Κέρου- Κουφονησιών- Σχοινούσας, αυτή να μας μιλήσει…
Να μας πει για τα ψαροκάικα που την αρμένιζαν, στόλος σωστός και που τώρα λιγόστεψαν, να μας πει για τους ψαράδες που γέμιζαν με τα δίχτυα τους τα ψαροτόπια και που τώρα λιγόστεψαν, να μας πει για τα ψάρια της που γέμιζαν σπαρταριστά τις ψαροκασέλες του μόχθου και που τώρα λιγόστεψαν…
Πες μας κυρά…
Η θάλασσα σαλεύει…
Σιγοτραγουδά νησιώτικους σκοπούς…
Χαϊδεύει τις βαρκούλες, γλείφει τα βράχια κι αλλάζει φορεσιά!
Απόψε, τελευταίο Σάββατο του Μάη, είναι η «Γιορτή του Ψαρά»!
Οι άνθρωποι της, οι ψαράδες της -λιγότεροι ή περισσότεροι δεν έχει καμία σημασία- σήμερα γιορτάζουν και είναι αυτή που θα τους στρώσει το τραπέζι με τα καλούδια των νερών της!
Είναι αυτή η Μάνα που πάντα θα στρώνει ακούραστα το τραπέζι της γιορτής για χάρη τους κι αν καμιά φορά θυμώνει, είναι που αποζητά να την προσέξουν μια στάλα!
Κρασί για όλους, τραγούδι και χορός από τη δύση του ήλιου ως το ξημέρωμα της Κυριακής!
Στο λιμάνι! Στο αγκυροβόλι των ψαροκάικων!
Κι όποιος αντέξει!”