Στις 6 Ιανουαρίου 2024 το Cyclades Open ανέβασε την ανάρτηση-καταγγελία του Λεωνίδα Μαγκανάρη, όπου ένα φορτηγό κι ένας εκσκαφέας εκτελούσαν εργασίες στις 2 Ιανουαρίου (μια μέρα μετά την Πρωτοχρονιά) μέσα στην παραλία , στην περιοχή Πλάκας-Ορκού, περιοχή Natura 2000. Τι αφορούσαν αυτές οι εργασίες, αν υπήρχε άδεια και από ποιόν, παραμένει άγνωστο ακόμα και σήμερα.
Μπορείτε να δείτε και να διαβάσετε σχετικά:
Τι ακριβώς έκαναν εκεί ο εκσκαφέας και το φορτηγό; Ποια ήταν η εξέλιξη μετά την καταγγελία που έγινε στις Λιμενικές Αρχές όπως αναφέρεται. Δεδομένου πως η περιοχή είναι προστατευόμενη ισχύει ό,τι και στο Πυργάκι. Με τίνος την άδεια, με ποια μελέτη, με τίνος την επίβλεψη και την καθοδήγηση έγινε αυτή η πράξη πάνω στην παραλία και τι αφορούσε; Υπήρχαν όλα τα παραπάνω, ήταν προφορική εντολή, υπάρχει κάποια σύμβαση έργου που να προβλέπει αυτές τις εργασίες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους σε όλες τις παραλίες της Νάξου και ποιοι φορείς έχουν ενημερωθεί και γνωμοδοτήσει για τις προστατευόμενες περιοχές με ποια περιβαλλοντική μελέτη;
Άγνωστο.
Ο Λεωνίδας Μαγκανάρης μέλος της ομάδας “Clean Respect Preserve“, μετά τα γεγονότα στο Πυργάκι επέστρεψε με μια καινούργια ανάρτηση που διαπιστώνει ομοιότητες ανάμεσα στις 2 περιπτώσεις. Η πρώτη ομοιότητα είναι πως η μέρα που έχει επιλεγεί και στις 2 περιπτώσεις είναι μέρα αργίας. Κυριακή πρωί στο Πυργάκι (18/02), την επόμενη της Πρωτοχρονιάς, αργία για τους περισσότερους (02/01/24) στην περιοχή Πλάκας-Ορκού.
Η δεύτερη είναι τα μηχανήματα.
Ο κ. Μαγκανάρης τότε κατήγγειλε το γεγονός στην Λιμενική Αρχή.
“Παρατηρώντας τις φωτογραφίες από τα οχήματα που εκτελούσαν εργασίες επί της παραλίας Πλάκας-Ορκού την 2 Ιανουαρίου 2024 και στο Πυργάκι την 18 Φεβρουαρίου 2024 θα διαπιστώστε ότι είναι τα ίδια! (πινακίδες και όνομα επιχείρησης έχουν καλυφθεί). Σαν πολίτες διερωτώμεθα αν πράγματι επιβάλλονται τα πρόστιμα ή αν το μέγεθος των προστίμων είναι ανεπαρκούς μεγέθους για να συνετίσουν” αναφέρει ο κ. Μαγκανάρης στην ανάρτησή του.
Οι αρχές θα συσχετίσουν τα δυο περιστατικά;
Το περιβάλλον της Νάξου, που ο Καζαντζάκης την ονόμασε καθόλου τυχαία παράδεισο, δεν προστατεύεται με λόγια, ούτε με προχειρότητες. Η βιώσιμη ανάπτυξη και η μέριμνα για τους πόρους του νησιού και τις αντοχές του, όπως και κάθε τόπου είναι πλέον μονόδρομος σε παγκόσμια κλίμακα πλέον. Προλαβαίνουμε ακόμα, να διατηρήσουμε τον όμορφο τόπο μας ώστε να μην χάσει αυτό που τον κάνει σπουδαίο και περιζήτητο ως τόπο να ζει κανείς και ως προορισμό. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ομονοήσουμε στην πράξη προς αυτή την κατεύθυνση και να δουλέψουμε. Αλλιώς μπορούμε να κλαίμε πάνω απ’ το χυμένο γάλα όταν πια θα είναι αργά.