Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου που συνάπτονται στον δημόσιο τομέα δεν μπορούν να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, ακόμα και αν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του οικείου φορέα που προέβη στην πρόσληψη, όπως αναφέρει η naftemporiki.gr.
Υπό προϋποθέσεις οι συμβασιούχοι που συνάπτουν διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου αποκτούν το δικαίωμα, μετά τη λήξη ή την καταγγελία τους, να λάβουν τη νόμιμη αποζημίωση, ανάλογα με τα χρόνια προϋπηρεσίας τους. Αυτό προκύπτει από απόφαση 146/2023 που έλαβε ο Άρειος Πάγος, έπειτα από σχετικό αίτημα που είχε υποβληθεί το 2016 από συμβασιούχους εργαζόμενους στον τομέα της Εφορίας Προϊστορικών και Ιστορικών Αρχαιοτήτων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αναγνωρίζει ως όριο τη 18η Απριλίου 2001, ημερομηνία που τροποποιήθηκε το σχετικό άρθρο του Συντάγματος (αρ. 103 παρ. 7 και 8). Στην παρέμβασή του περιλαμβάνει επίσης και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τονίζει δε ότι δεν μπορεί να υπάρξει μονιμοποίηση των συμβασιούχων, ούτε με νόμο, αφού κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται από το ανωτέρω άρθρο του Συντάγματος.
Διαβάστε τη συνέχεια στη naftemporiki.gr πατώντας ΕΔΩ
📸Marten Bjork/Unsplash