Κι αν οι σειρήνες και οι καμπάνες που ακούσαμε χθες να ηχούν ανά τη χώρα δεν ήταν άσκηση; Αν είχε όντως σημάνει συναγερμός για πόλεμο ή κάποιου είδους επίθεση; Τι θα κάναμε σε περίπτωση που ο Παρμενίων γινόταν πραγματικότητα; Πού βρίσκονται τα καταφύγια;
Τις παραπάνω ερωτήσεις έθεσαν πολλοί αναγνώστες και χρήστες των social media όπως αναφέρει η naftemporiki.gr και εύλογα αναρωτηθήκαμε oι περισσότεροι χτες.
Στην τελευταία λοιπόν – για το πού βρίσκονται τα καταφύγια- δεν γνωρίζουν να απαντήσουν οι περισσότεροι, ούτε καν άνδρες των ενόπλων δυνάμεων ή αστυνομικοί, αν δεν είναι ψηλά στην ιεραρχία. Και τούτο γιατί οι ακριβείς τοποθεσίες τους παραμένουν απόρρητες για λόγους ασφαλείας.
Τα επίσημα καταφύγια βρίσκονται σίγουρα υπογείως, ενώ η εμπειρία άλλων χωρών δείχνει ότι σε περιπτώσεις αεροπορικών επιθέσεων οι πολίτες πολύ συχνά καλούνται να καταφύγουν και σε άτυπα καταφύγια, στους υπόγειους σταθμούς του μετρό, προκειμένου να προστατευθούν.
Αν είστε σε κλειστό χώρο
Αν βρίσκεστε στο σπίτι, στον χώρο εργασίας σας ή σε οποιοδήποτε κλειστό κτίριο, με το που ηχήσουν οι σειρήνες, αν δεν λάβετε μήνυμα (ναι από το γνωστό μας 112) για το πού ακριβώς μπορείτε να καταφύγετε, θα πρέπει να τρέξετε προς το υπόγειο ή έστω κάτω από σκάλες ή σε δωμάτια που διαθέτουν διπλή ταράτσα από πάνω. Στέκεστε σε κάθε περίπτωση μακριά από παράθυρα και σημεία από τα οποία μπορούν να πεταχτούν θραύσματα.
Καλό θα είναι να υπάρχει πάντα σε γνωστό σημείο στο σπίτι ένας φακός ή έστω κεριά με σπίρτα, αφού είναι πολύ πιθανό να κοπεί το ρεύμα, ενώ μαζί σας καλό θα είναι να έχετε επίσης το κινητό σας τηλέφωνο ή ραδιόφωνο – αν και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα συνεχίσουν να λειτουργούν οι επικοινωνίες. Αν μπορούμε πρέπει επίσης να πάρουμε μαζί μας κλινοσκεπάσματα, ρουχισμό, πρόχειρο φαρμακευτικό υλικό, τρόφιμα, νερό.
Δεν φεύγετε από τον χώρο, όπου έχετε βρει καταφύγιο, εάν δεν λήξει ο συναγερμός.
Αν είστε στον δρόμο
Όπως διαβάζουμε σε σχετική σελίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αν βρεθούμε σε δρόμο κοντά σε οικήματα ή τοίχους, πρέπει να απομακρυνθούμε αμέσως, γιατί κινδυνεύουμε από κατάρρευση τους και να καλυφθούμε σε κάποιο γεφύρι αν υπάρχει, ή άλλο κατάλληλο μέρος.
Δεν πλησιάζουμε ηλεκτροφόρα καλώδια και αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε ηλεκτρισμό. Τρέχουμε προς κάποιο κοντινό υπόγειο χώρο.
Είναι τα καταφύγια μια ξεπερασμένη έννοια όπως την ξέραμε;
Ο ερευνητής Κωνσταντίνος Κυρίμης απαντά στην Δήμητρα Τριανταφύλλου και στο Newsbeast Stories στο σχετικό ερώτημα. Ο Κωνσταντίνος Κυρίμης εργάζεται ως αναλυτής συστημάτων πληροφορικής αλλά η εξερεύνηση και η καταγραφή των καταφυγίων είναι το πάθος του. Η ενασχόλησή του, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, με τα καταφύγια ξεκίνησε το 2012. Πολύ γρήγορα, ο ίδιος διαπίστωσε ότι τα καταφύγια της Αττικής ήταν πολύ σημαντικά την εποχή που κατασκευάστηκαν, αλλά ότι δεν υπήρχε ούτε ένα βιβλίο που να τα έχει καταγράψει.
Όπως εξηγεί το μόνο που συντηρείται ανελλιπώς είναι αυτό στην οδό Κοραή 4, όχι όμως με την ιδιότητα του καταφυγίου, αλλά ως χώρος κράτησης των Γερμανών και άρα χώρος ιστορικής μνήμης. Σύμφωνα με τον κο Κυρίμη, όλοι οι κάτοικοι της Αττικής έχουμε περπατήσει πάνω από ένα καταφύγιο ή έχουν προσπεράσει μια πόρτα που οδηγεί σε κάποιο, απλώς δεν το γνωρίζουν.
Διαβάστε το δημοσίευμα “Έχει η Αττική και η υπόλοιπη Ελλάδα καταφύγια πολέμου; Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε;” της Δήμητρας Τριανταφύλλου στο Newsbeast.gr.
Διαβάστε ακόμα:
Αστική Σπηλαιολογία-Άγνωστος Πειραιάς: Το καταφύγιο 2-3 της Δραπετσώνας