«Χρυσή Αυγή Υπόθεση Όλων Μας»: Πρεμιέρα για το ντοκιμαντέρ της Angélique Kourounis παρουσία της Μάγδας Φύσσα

απο Cyclades Open

Μετά το επιτυχημένο ταξίδι του στα σημαντικότερα φεστιβάλ του εξωτερικού (Σουηδία, Λος Άντζελες, Βενεζουέλα), αλλά και την βράβευσή του στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης από την Διεθνή Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI, το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή Υπόθεση Όλων Μας» πραγματοποιεί την Αθηναϊκή του πρεμιέρα. Την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου, στον Ιστορικό Κινηματογράφο Τέχνης Studio New Star Art Cinema, παρουσία της δημιουργού Angélique Kourounis, της Μάγδας Φύσσα και συνηγόρων της πολιτικής αγωγής από την Ιστορική Δίκη.

Πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση», η Angélique Kourounis επιστρέφει δυναμικά και βαδίζοντας με επιτυχία στα ίχνη της αρχικής έρευνας, παρουσιάζει την αξιόλογη ταινία τεκμηρίωσης «Χρυσή Αυγή Υπόθεση Όλων Μας».

Ποια μπορεί να είναι η αντίσταση στην άκρα δεξιά, τον φασισμό και τον ναζισμό; Η Δημοκρατία μπορεί να απαλλαγεί οριστικά από αυτές τις λαίλαπες, χωρίς να ποδοπατήσει τις αρχές της; Πώς εντέλει πρέπει να αντισταθούμε; Η απάντηση ανήκει στη δικαιοσύνη; Μπορεί να προκύψει από ένα μπαράζ των δημοκρατικών κομμάτων; Χρειάζεται ένα δημοσιογραφικό μποϊκοτάζ; Κοινωνική επαγρύπνηση; Σωστή παιδεία; Ή η αντίσταση πρέπει να είναι πιο δυναμική και μαχητική από τα παραπάνω; Αυτά και άλλα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει το νέο ντοκιμαντέρ της Angélique Kourounis: «Χρυσή Αυγή Υπόθεση όλων μας / Golden Dawn a Public Affair».

Μετά την ταινία «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» που προσπάθησε να καταλάβει επί πέντε χρόνια πώς λειτουργεί αυτό το νέο-ναζιστικό μόρφωμα, το νέο ντοκιμαντέρ καλείται να ερευνήσει κατά πόσον η Δημοκρατία μπορεί να αντισταθεί στη Χρυσή Αυγή χωρίς να ποδοπατήσει τις αξίες της. Η ιστορική δίκη που μπορεί να συγκριθεί σε σημασία με τη δίκη της Νυρεμβέργης, αποτελεί την βασική ραχοκοκαλιά του νέου ντοκιμαντέρ.

Η μελέτη αυτού του μορφώματος ξεκίνησε το 2009 και όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε στο πρώτο ντοκιμαντέρ, αλλά εξελίσσεται και βαθαίνει. Η σκηνοθέτιδα, αφού ερεύνησε τη φύση και την οργάνωση του φασιστικού – νεοναζιστικού κόμματος, ψάχνει τις απαντήσεις που μπορούν να δοθούν στο ζήτημα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής.

Ταυτόχρονα, ανακαλύπτοντας την εσωτερική λειτουργία της Χρυσής Αυγής μέσα από τα αναγνωστέα της δίκης, το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στο πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα, την μητέρα του Παύλου Φύσσα που υποχρέωσε την ελληνική κοινωνία να σταματήσει να κλείνει τα μάτια στην άνοδο της Χρυσής Αυγής. Μία μάνα που παρά την θέλησή της έγινε σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα. Ένας αγώνας που είναι υπόθεση όλων μας.

Οι συνέπειες της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης που εξαπλώνεται σε όλο και πιο πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με την εδραιωμένη πολιτική αστάθεια, η απόρριψη των «κλασικών» πολιτικών ηγετών και η αποτυχία της αριστεράς να οργανωθεί απέναντι στο νεοναζιστικό καρκίνωμα, βρίσκονται στον πυρήνα του ντοκιμαντέρ, που προσπαθεί να καταλάβει γιατί η Χ.Α. παρέμεινε παρούσα στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια.

Η Χρυσή Αυγή δεν έχει μετακινηθεί από την ιδεολογία της, ούτε μετέβαλε την στρατηγική της. Ο μαύρος μαίανδρος στο κόκκινο φόντο που θυμίζει απροκάλυπτα τη σβάστικα ήταν μονίμως αναρτημένος στα γραφεία της στο κέντρο της Αθήνας. Η Χ.Α. υπήρξε παρούσα σε κάθε εκλογική διαδικασία, λειτουργώντας σκόπιμα σαν χρήσιμο πολιτικό σκιάχτρο, διατήρησε το 8% στις δημοσκοπήσεις, ενώ τα μέλη της αυτοπροβάλλονται ως μάρτυρες του έθνους. Ωστόσο, η ιστορική δίκη υπήρξε ευτυχώς η αρχή του τέλους για την ναζιστική οργάνωση.

«Το 2009 άρχισαν τα γυρίσματα της ταινίας «Χρυσή Αυγή: μια προσωπική υπόθεση» όπου διερωτόμουν ποια ήταν η φύση αυτού του νεοναζιστικού κόμματος που μόλις είχε μπει στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας και, έπειτα από χρόνια περιθωριοποίησης, άρχιζε να απασχολεί την κεντρική πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Πέντε χρόνια αργότερα, όταν τελείωσα την ταινία, η Χ.Α. ήταν πλέον η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Τότε το ερώτημα που με απασχολούσε ήταν γιατί ένα μέρος των Ελλήνων ψήφιζε σταθερά αυτό το μόρφωμα παρά τη δίκη που είχε ήδη αρχίσει και παρά τις αποκαλύψεις για τη δράση της. Τι είχε στο κεφάλι του ο ναζιστής της διπλανής πόρτας;» – αναφέρει χαρακτηριστικά η σκηνοθέτης Angélique Kourounis και συμπληρώνει:

«Σήμερα το βασικό ερώτημα είναι άλλο. Πώς να αντισταθούμε και να οργανωθούμε; Με ποια μέσα; Πώς να αντισταθούμε στην ακροδεξιά ιδεολογία που είναι παρούσα σχεδόν σε όλα τα κοινοβούλια, ακόμα και εκεί που δεν εκφράζεται από αμιγώς δικό της κόμμα, στον φασισμό που αντιμετωπίζεται ως μπανάλ πολιτική θέση, στην άνοδο της νεοναζιστικής ιδεοληψίας; Με άλλα λόγια, μπορεί η δημοκρατία όχι απλά να αναχαιτίσει, αλλά να αφανίσει τον φασισμό και τον ναζισμό; Ο φόβος που ήδη ένιωθα στα γυρίσματα της πρώτης ταινίας παραμένει παρών. Ο συνάδελφος μου και συνσυγγραφέας της ταινίας, Thomas Iacobi, γρονθοκοπήθηκε άγρια δύο βήματα στην κυριολεξία από τη Βουλή από αφιονισμένους οπαδούς της Χ.Α. που τον είχαν αναγνωρίσει. Παρόλα αυτά, αυτή η δεύτερη ταινία επιβάλλεται. Είναι η λογική συνέχεια της πρώτης. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι στην Ελλάδα τα τάγματα εφόδου ξαναβγήκαν στους δρόμους, ενώ σε πάρα πολλές χώρες οι ομοϊδεάτες τους ανενδοίαστα εκδηλώνονται διεκδικώντας δημόσιο χώρο και λόγο. Αυτή η καινούργια ταινία θα ερευνήσει όλες τις πιθανές και εφικτές αντιστάσεις. Αντιστάσεις από τον κόσμο της διανόησης, αντιστάσεις δημοσιογραφικές, δικαστικές, πολιτικές, κοινωνικές. Η Χ.Α. δεν είναι πια μόνο μια προσωπική υπόθεση. Έχει γίνει υπόθεση όλων μας. Αν η Χ.Α. – και όλες οι Χ.Α. – εξακολουθήσει τη δράση της και έρθει στα πράγματα είμαστε όλες και όλοι σε κίνδυνο.»

Πηγή: TVXS/Γιώργος Ρούσσος

Δείτε το πρώτο ντοκιμαντέρ της Angélique Kourounis για την Χρυσή Αυγή: «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση»

Δείτε επίσης