Μεγάλη ανησυχία επικρατεί στη Μάλτα, καθώς η παροχή πόσιμου νερού της χώρας απειλείται από την κλιματική αλλαγή με την ανθρώπινη δραστηριότητα να μην βοηθάει, σύμφωνα με ειδικούς που επικαλείται το Euronews.
Το μικρότερο κράτος μέλος της Ευρώπης δεν έχει λίμνες και ποτάμια, αλλά αντλεί το νερό του από τα υπόγεια ύδατα, τα οποία βρίσκονται εκατοντάδες μέτρα κάτω από τη γη και τα εργοστάσια αντίστροφης όσμωσης που βρίσκονται κατά μήκος της ακτής , τα οποία μετατρέπουν το θαλασσινό νερό σε πόσιμο.
Το πρόβλημα είναι ότι το αρχιπέλαγος της κεντρικής Μεσογείου αναμένεται να χάσει το 16% των υπόγειων υδάτων του από την κλιματική αλλαγή και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας τα επόμενα 80 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2021.
Η αφαλάτωση από την άλλη εγκυμονεί κινδύνους, όπως για παράδειγμα η μόλυνση από μια πετρελαιοκηλίδα ή ακόμη και η δολιοφθορά.
Η κλιματική αλλαγή έχει προκαλέσει τη μέση θερμοκρασία της χώρας να αυξηθεί κατά 1,5C από το 1952 και οι βροχοπτώσεις έχουν γίνει ακανόνιστες, δήλωσε στο Euronews ο Τσαρλς Γκάλντις, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Γήινων Συστημάτων του Πανεπιστημίου της Μάλτας.
Τον περασμένο μήνα, μια καταιγίδα έριξε 140,4 χιλιοστά βροχής (λίτρα νερού ανά τετραγωνικό μέτρο) σε μια μέρα. Ωστόσο, αυτού του είδους το φαινόμενο εμφανίζεται συνήθως μεταξύ μεγάλων περιόδων ξηρασίας, γεγονός που προκαλεί μείωση του όγκου των υπόγειων υδάτων.
Το πρόβλημα παρουσιάζεται πιο έντονα το καλοκαίρι. Πέρυσι στους 520.000 κατοίκους προστέθηκαν περίπου 2,3 εκατομμύρια ξένοι επισκέπτες.
Αν προσθέσει κανείς σε όλα αυτά την ανοικοδόμηση που καταλαμβάνει θαμνώδεις και γεωργικές εκτάσεις ,που ουσιαστικά «φρουρούν» τον υδροφόρο ορίζοντα, μπορεί να σχηματίσει ανάγλυφα την εικόνα της κατάστασης.
Ωστόσο, ένα πρόσφατο εύρημα μπορεί να προσφέρει στη χώρα κάποια ανάπαυλα . Επιστήμονες από το έργο MARCAN, από το Τμήμα Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Μάλτας, αποκάλυψαν νωρίτερα φέτος ότι υπάρχει αρκετό γλυκό υπόγειο νερό στον θαλάσσιο πυθμένα του αρχιπελάγους για να διατηρήσει τα νησιά για 75 χρόνια.
Ωστόσο, η δεξαμενή του νερού, περίπου 3 χιλιόμετρα από την ακτή, βρίσκεται κάτω από στρώματα χαμηλής διαπερατότητας, πράγμα που σημαίνει ότι η εξόρυξη μπορεί να είναι δύσκολη και δαπανηρή.
“Στην πράξη, αυτό συνεπάγεται μια τεράστια και δαπανηρή υλικοτεχνική προσπάθεια , δεδομένου ότι βρίσκεται στην ανοιχτή θάλασσα, και είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η έρευνα για να αξιολογηθεί εάν το νερό είναι καλής ποιότητας για κατανάλωση”, προειδοποιούν οι ειδικοί.
Επιπλέον, έχουν γίνει σημαντικές βελτιώσεις στο σύστημα διανομής νερού της χώρας τις τελευταίες τρεις δεκαετίες για την αποφυγή διαρροών, αλλά η πρόοδος φαίνεται αργή, με σχεδόν το 40% του νερού χωρίς έσοδα να χάνεται, σχεδόν διπλάσιο από τον μέσο όρο της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών Βασίλειο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εθνικών Ενώσεων Υπηρεσιών Υδάτων.
Εν τω μεταξύ, η διαδικασία αφαλάτωσης γίνεται πιο ενεργειακά αποδοτική . Ακόμα κι έτσι, οι τοπικές αρχές ποντάρουν προς το παρόν στον περιορισμό της κατανάλωσης και την εξοικονόμηση νερού. Ο Οργανισμός Ενέργειας και Νερού της Μάλτας ηγείται μιας εκπαιδευτικής εκστρατείας για να ενημερώσει τους πολίτες για την ποσότητα νερού που καταναλώνουν και μερικές φορές σπαταλούν.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
📸Karl Paul Baldacchino/Unsplash