Συγκλονιστικές στιγμές εκτυλίχθηκαν πριν από δυο μέρες, έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων, όταν μαθητές από το Μουσικό Σχολείο Ιλίου πραγματοποίησαν μουσική διαμαρτυρία για τη γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα και τις εγκληματικές παραλείψεις των αστυνομικών.
Μαθήτριες και μαθητές κάθισαν γύρω από πανό που έγραφε «Το περιπολικό δεν είναι ταξί. Καμία Μόνη» σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο την εξοργιστική απάντηση που έλαβε η Κυριακή Γρίβα από την άμεση δράση. Μάλιστα αρκετοί είχαν βαμμένες με κόκκινη μπογιά τις παλάμες των χεριών τους.
Ρίγη συγκίνησης προκάλεσαν το τραγούδι που είπαν, το «Τραγουδάμε δίχως Φόβο», μια ελληνική απόδοση του Canción sin Miedo.
Δείτε το βίντεο του avgi.gr και του Κώστα Παπαντωνίου:
Το τραγούδι ακούσαμε πρώτη φορά στις 8 Μαρτίου 2022 ανήμερα Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όπου οι μαθήτριες του Μουσικού Γυμνασίου – Λυκείου Ιλίου, τραγούδησαν σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση το μεξικάνικο τραγούδι “Canción sin miedo της Vivir Quitana” με απόδοση στα ελληνικά από θηλυκότητες της Ανοιχτής Ορχήστρας!” Δείτε το βίντεο ΕΔΩ.
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Τραγουδάμε Δίχως Φόβο (Canción Sin Miedo)
Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι
Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει
Μας παίρνουν με βία, την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά
Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα
Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα
Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν
Συνένοχος είναι όποιος σιωπά, σα μας αφανίζουν
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για ολα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι
Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη
Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι
Στο σπίτι αν δεν έρθω, κάψτε την πόλη
Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία
Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία
Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μόνη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
Διαβάστε ακόμα:
Το “Canción sin Miedo” της Vivir Quintana αποτελεί ένα τραγούδι-ύμνο κατά των γυναικοκτονιών στο Μεξικό και ευρύτερα στη λατινική Αμερική.
Η συνθέτρια του, Vivir Quintana, σε μια συμβολική κίνηση, τραγούδησε και βιντεοσκόπησε το τραγούδι μαζί με μητέρες από την Οαχάκα του Μεξικού, των οποίων οι κόρες έπεσαν θύματα γυναικοκτονιών.
Θηλυκότητες της Ανοιχτής Ορχήστρας, εμπνευσμένες από τη δύναμη του τραγουδιού της Vivir Quintana, δημιούργησαν την ελληνική απόδοση του τραγουδιού σε μια προσπάθεια να σταθούν η μία δίπλα στην άλλη και ταυτόχρονα απέναντι στην πατριαρχία και τη βία που αναπαράγει.
Το τραγούδι εντάχθηκε στο γενικότερο κάλεσμα της Ανοιχτής Ορχήστρας σε μουσική δράση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, όπου μαζί με την Ανοιχτή Φεμινιστική Συνέλευση, το Μωβ, τις Οιστρογόνες, τη Συνέλευση 8 Μάρτη, τις Μελίρειες, το Δίκτυο Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών «η φωνή της» και πλήθος κόσμου που θέλησε να σταθεί μαζί τους, ένωσαν τις φωνές τους σε μια μουσική δράση που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας.
Ταυτόχρονα, έγινε ανοιχτό κάλεσμα προς θηλυκότητες σε όλη την Ελλάδα να αποστείλουν τη δική τους εκτέλεση του “Τραγουδάμε δίχως Φόβο”. Το βίντεο αυτό αποτελεί μια καταγραφή αυτής της πρωτοβουλίας, η οποία φιλοδοξεί να μοιραστεί τη δύναμη του τραγουδιού με όσες περισσότερες μπορεί.
Βίντεο: Ιωάννης Μυλωνάς, Μαριέλλα Παναγιώτου, Θοδωρής Προδρομίδης, Filippos Krik, Στρατής Αναστασίου Editing: Ines Perot Ηχογράφηση πεδίου: Αγάπη Ζάρδα Ηχολήψια στούντιο: Μάνος Γεωργακόπουλος, Πέτρος Κασιμάτης Μίξη & Mastering: Μάνος Γεωργακόπουλος
Στο βίντεο συμμετέχουν η Διαπολιτισμική Χορωδία Μυτιλήνης “Cantaλαλούν”, το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων Σίφνου (ΘΕΕΣ), τη Μάρθα Καψουλάκη, το Μουσικό Λύκειο Αθηνών, το Γυμνάσιο-Λύκειο Απερίου και όσες ακόμη απάντησαν στο κάλεσμά μας.
Η πρώτη εκτέλεση :
“Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία“
.