Η Ειρήνη δεν κάνει θόρυβο…μάχεται για να επικρατήσει αυτό που εννοεί το όνομά της. Η αρμονία, η δημιουργικότητα, η αδελφοσύνη, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η κατανόηση και πλείστα άλλα αγαθά. Σχεδόν 50 χρόνια τώρα που κουβαλάω αυτό το όνομα, έτσι νιώθω. Mε τα λάθη και σωστά, φτάνει τα πρώτα να διορθώνονται και τα δεύτερα να είναι δίκαια.
Πάνω απ’ την κοιλάδα της Ποταμιάς, στο δρόμο προς το Γαλανάδο υπάρχει ένα εκκλησάκι που δεν το πιάνει το μάτι σου. Ένα τόσο δα εκκλησάκι, που αγναντεύει το μπλε της θάλασσας και τ’ ουρανού. Kι επειδή έτσι αθόρυβα και λιτά υπάρχει τ’ ονομάζουν “Το Ρηνάκι”.
Στην ανάρτηση της Πολιτιστικής Εταιρείας “Πανόραμα” διαβάζουμε σχετικά (με ξεναγό τον ιερέα Κωνσταντίνο Κύλη):
“Το Ρηνάκι είναι ένα τόσο δα μικρό εκκλησιδάκι στη Νάξο. Μάλλον το μικρότερο από τα αμέτρητα βυζαντινά ξωκλήσια και τις δεκάδες πανάρχαιες εκκλησιές της μεγαλονήσου των Κυκλάδων και οπωσδήποτε ένα από τα μικρότερα εκκλησάκια της Ελλάδας. Για αυτό και το λένε «το Ρηνάκι» κι είναι ένα από εκείνα τα εκκλησάκια που δεν τα παίρνει το μάτι σου, παρόλο που έχει ασβεστωθεί εκατοντάδες φορές κι είναι άσπρο-κάτασπρο.
Μια χούφτα μικρού παιδιού, το αφιέρωμα ίσως κάποιου βοσκού, για να φυλάει τα πρόβατα, εκεί πάνω από την Ποταμιά Νάξου, έναν μικρόκοσμο με τέσσερις οικισμούς και 37 εκκλησιαστικά μνημεία. Ανάμεσά τους, τρανός ο Άγιος Μάμας, ο Καππαδόκης προστάτης των ποιμένων. Ένα θαυμάσιο κτίσμα του 9ου αιώνα, το οποίο δεν αποκλείεται να ήταν ο μητροπολιτικός ναός της βυζαντινής Νάξου πριν από τη Βενετοκρατία.
Τον βλέπει από ψηλά το Ρηνάκι, όπως βλέπει κι όλα τα δυτικά παράλια του νησιού, τη Χώρα και την καστροπολιτεία της, και πέρα στο βάθος την Πάρο. Χωμένο κάτω από τη δημοσιά, μόνον οι ντόπιοι το ξέρουν. Κι ο ιερέας δείχνει με καμάρι τις μισοσβησμένες τοιχογραφίες. Η παραμάνα από τη Γέννηση, ένα πρόσωπο εδώ, τα ενδύματα μίας Παναγιάς εκεί, μια τοιχογραφία πάνω στο ζωγραφισμένο θωράκιο και πάμπολλες οι φθορές, αλλά ίσως αυτές να μετράνε περισσότερο, γιατί με αυτές μετράς τις εκατονταετίες, τις ανάσες, τις προσευχές, τις ευχαριστίες.
O Άγιος Μάμας στην κοιλάδα της Ποταμιάς
Έχει δεκάδες σπουδαία βυζαντινά μνημεία η Νάξος. Σπουδαιότατα. Μα το Ρηνάκι, δίπλα σε κάτι αρχαία αγκωνάρια κι ένα πελώριο πηγάδι σχεδόν όσο το μισό ξωκλήσι, έχει τη δική του προσωπικότητα. Ταπεινό ανάμεσα στους ταπεινούς. Μοναχικό, φροντισμένο, πεντακάθαρο, ολόφωτο, τρυφερό όσο και το υποκοριστικό του.
Κι επιπλέον σήμερα γιορτάζει!”
Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες λοιπόν…φέρουμε ένα όνομα πολυπόθητο στον κόσμο, καθώς χωρίς Ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει αρμονία και δημιουργία κι όλα μοιάζουν γκρίζα και θαμπά.
Να το χαιρόμαστε και να το μοιραζόμαστε!
Σημείωση προς τους αναγνώστες
Στο παρόν δημοσίευμα έγινε διόρθωση καθώς το “Ρηνάκι” βρίσκεται στον δρόμο που οδηγεί από την Χώρα στο Γαλανάδο και όχι στην κοιλάδα της Ποταμιάς, όπως μας παραπέμπει η διήγηση. Ο Αγιος Μάμας είναι ακριβώς στην αντίθετη πλευρά από το εκκλησάκι και δεν διατηρούν “οπτική” επαφή.
Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες είναι από την σελίδα “Πολιτιστική Εταιρεία Πανόραμα”