25 Ιανουαρίου. Του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.
Η μέρα είχε τη σημασία της. Ήταν η πρώτη δίκη για το Predator Gate. Όχι σε βάρος ιδιωτών ή κρατικών αξιωματούχων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Αλλά σε βάρος μίας από τις δημοσιογραφικές έρευνες που το αποκάλυψε.
Ενάγων, ο ανιψιός και πρώην Γενικός Γραμματέας του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης. Το «δεξί χέρι» του κ. Μητσοτάκη. Ο «δεύτερος ισχυρότερος άνθρωπος στη χώρα». Ο άνθρωπος που είχε την πολιτική ευθύνη για την ΕΥΠ. Την περίοδο που η Υπηρεσία παρακολουθούσε δημοσιογράφους, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, πολιτικούς της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Την περίοδο που είχε -κατά διαβολική, σύμφωνα με το Μαξίμου, σύμπτωση- κοινούς στόχους παρακολούθησης με το Predator. Την περίοδο που ο αριθμός κινητού του κ. Δημητριάδη χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή μηνυμάτων με μολυσμένους συνδέσμους Predator.
Οι εναγόμενοι δημοσιογράφοι ήταν όλοι στη δικαστική αίθουσα. Ο κ. Δημητριάδης, όχι. Εκπροσωπήθηκε από τους δύο δικηγόρους του.
Τα επίδικα κείμενα, για τα οποία ο κ. Δημητριάδης στρέφεται κατά του Reporters United, της ΕφΣυν και των ρεπόρτερ Νικόλα Λεοντόπουλου και Θοδωρή Χονδρόγιαννου, είναι αυτά που δημοσιεύτηκαν στις 3 Ιουνίου 2022 (Ο Μεγάλος Ανιψιός κι ο Μεγάλος Αδερφός) και στις 4 Αυγούστου (Μεσοτοιχία το Μαξίμου με το Predator). Ο κ. Δημητριάδης παραιτήθηκε στις 5 Αυγούστου. Την ίδια μέρα, λάβαμε την αγωγή του (πλήρες κείμενο εδώ).
Από νωρίς, η αίθουσα 1 του κτιρίου 4 της Ευελπίδων είχε αρχίσει να γεμίζει. Δικηγόροι των αντιδίκων. Μάρτυρες. Αλλά και αναγνώστριες, φίλοι, δημοσιογράφοι. Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, που ήρθαν για να γράψουν ρεπορτάζ και να στηρίξουν την έρευνα του Reporters United και της ΕφΣυν. Άνθρωποι στους οποίους είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες.
Ήταν τόσοι πολλοί, που σύντομα ο πρόεδρος του δικαστηρίου θα ζητούσε με ευγένεια από το ακροατήριο να ανοίξει τα παράθυρα της μικρής αίθουσας, προς αποφυγή ιώσεων εν μέσω πολυκοσμίας. Λίγο αργότερα, θα ρωτούσε: «Όλοι εσείς γιατί είστε εδώ; Περιμένετε για υποθέσεις;».
«Είμαστε δημοσιογράφοι!», απάντησαν οι περισσότεροι δια βοής, λέγοντας ότι ήταν εκεί για να παρακολουθήσουν την εκδίκαση της αγωγής Δημητριάδη.
Οι πρώτες τέσσερις υποθέσεις του πινακίου έφυγαν γρήγορα. Αναβολές ή ταχεία εκδίκαση.
«Υπ’ αριθμόν 5. Γρηγόρης – Αλέξανδρος Δημητριάδης», άρχισε, γύρω στις 10, να εκφωνεί τα ονόματα των διαδίκων ο πρόεδρος. Οι εναγόμενοι δημοσιογράφοι ήταν όλοι εκεί. Ο κ. Δημητριάδης, όχι. Θα εκπροσωπούνταν από τους δύο δικηγόρους του.
Η εκδίκαση χωρίζεται πρακτικά σε δύο μέρη. Στην κατάθεση εγγράφων και στην ακροαματική διαδικασία. Η πρώτη περιλαμβάνει την υποβολή των λεγόμενων Προτάσεων, εκτενών νομικών κειμένων με τα οποία οι διάδικοι επιχειρούν να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο. Οι Προτάσεις, συνοδευόμενες από έγγραφα και τεκμήρια (τα λεγόμενα «σχετικά»), κατατίθενται κατά την εκδίκαση. Εντός πέντε ημερών από αυτήν, οι διάδικοι υποβάλλουν την Προσθήκη-Αντίκρουση, κείμενο και στοιχεία με τα οποία απαντούν στις Προτάσεις και τους μάρτυρες του αντιδίκου. Στην πράξη, δηλαδή, η δίκη για την αγωγή Δημητριάδη ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε την 1η Φεβρουαρίου. Πλέον η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια των δικαστών, οι οποίοι θα εκδώσουν την απόφασή τους εν καιρώ.
Μάρτυρας Δημητριάδη: «Δεν το γνωρίζω, δεν έχω ασχοληθεί»
.
Το δικαστήριο εξέτασε τρεις μάρτυρες. Μία υπέρ του κ. Δημητριάδη. Δύο υπέρ της δημοσιογραφικής έρευνας και των εναγομένων. Οι τελευταίοι χωρίζονταν σε τρεις ομάδες: το Reporters United και τους δημοσιογράφους του που υπέγραψαν το ρεπορτάζ, την ΕφΣυν και τα διευθυντικά της στελέχη που το δημοσίευσαν ως εφημερίδα και τον Θανάση Κουκάκη, θύμα ΕΥΠ και Predator που αναπαρήγαγε τα δημοσιεύματά μας στα κοινωνικά δίκτυα.