«Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ» τραγουδούν οι Locomondo και όντως έχουν δίκιο. Στη Φινλανδία πάλι κάνει κρύο, το καλοκαίρι είναι μικρό και ουδεμία σχέση δεν έχει με το δικό μας, ωστόσο έχει κάποια πράγματα που μερικοί «εξωγήινοι» αυτής της χώρας πολύ θα θέλαμε να έχουμε. Σούπερ δημόσια σχολεία και Παιδεία, κοινωνικό κράτος και πολιτική, πράγματα που είναι αυτονόητα, αλλά εκεί δεν παλεύουν για το αυτονόητο, καθώς όντως είναι αυτονόητο το…αυτονόητο.
Ο Γιώργος Φραντζόγλου αφού είδε πως στην αγαπημένη του Ελλάδα να επιβιώσει αξιοπρεπώς σε κάθε επίπεδο ήταν αδύνατον, έφυγε κι αυτός, όπως πολλοί άλλοι, μαζί με την οικογένειά του κι έγινε μόνιμος κάτοικος στο Ροβανιέμι. Ναι, καλά καταλάβατε, είναι γείτονας του Σάντα Κλάους και μας διαβεβαιώνει πως υπάρχει, αν κι εγώ πάντα διατηρώ τις επιφυλάξεις μου γι’ αυτό.
Μιλήσαμε μαζί του στην εκπομπή Στο βάθος κήπος και στον Aegean Voice 107,5 κυρίως για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και την κατάσταση που επικρατεί εκεί, σε μια χώρα 5,5 εκατ. κατοίκων.
Πως αντιλαμβάνεται η πολιτεία, τα ΜΜΕ το θέμα, πως δρουν για την αντιμετώπισή του, τι παροχές δίνει το κράτος στους πολίτες (μάσκες, αντισηπτικά δεν αγοράζουν), πως λειτουργούν οι δομές υγείας, τα Μέσα Μεταφοράς κ.ά.
Αν κάποιος επιχειρήσει να τοποθετήσει την Φιλανδία στις χώρες με πλουτοπαραγωγικές πηγές θα διαπιστώσει πως δεν έχει. Και πάντα είχε ατίθασο γείτονα ώστε να μην νιώθει και απολύτως ήσυχη στα σύνορά της. Παρ όλα αυτά επένδυσε στο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της.
Να πω πως μελαγχολήσαμε για τις ποιοτικές διαφορές- και μεις και οι ακροατές- ακούγοντας τα λίγα που προλάβαμε να πούμε σ’ ένα 20λεπτο περίπου δεν θα ναι ψέμα.