Σπάει η φωνή μου σίδερα
Δεν θέλω ούτε σήμερα
–Θνιχτριρρρ….μην λείψει ένας γάτος πια, αμέσως να γίνει στραματάς. Δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σας, δηλαδή τι θέλατε να κάνω, ν ασχολούμαι συνέχεια μαζί σας;
Και, τέλος πάντων, σας είπα πως θα κατέβω για τρήμαρχος τον Οκτώβρη με την παράταξη «Όλα κοτλέ», προειδοποίησα, άλλο αν εσείς δεν το πιστέψετε γιατί ήταν Πρωταγριλιά.
Άλλα, γιατί τα πιστεύετε;
Δεν ξέρω τι θα κάνω τελικά, γιατί διαπίστωσα πως η εξουσία κάνει το άνθρωπο πιο γελοίο κι απ’ τις μπάμιες κι επειδή δεν έχουν γίνει πειράματα σε γάτες, έχω μια ανησυχία.
Είμαι σε τρίλημμα. Και δεν θέλω να γίνω πειραγματόζωο.
–Σε άλλα νέα, γιατί αρκετά σας ζάλισα με τα προσωγατικά μου, ξέρω πως έχετε πένθος γιατί πέθανε ο Φράγκαλος. Σκέφτομαι καμιά φορά πως ευτυχώς που οι άνθρωποι δεν έχετε εφτά ζωές, γιατί τότε αυτός ο κόσμος θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα, μην σας πω πως, δεν θα είχε αρχίσει καν.
Και μετά με λέει η ξινή “κακό γατούλη” και δεν ξέρω για πιο απ’ τα δυο να την κάνω κοτλέ: Για το «κακός» ή το «γατούλης».
Θα κάνω μια δημοσκότιση και θα δω το αποτέλεσμα.
Μετά θα σας καλέσω να ψηφίσετε και θα βγει με 20 μονάδες διαφορά ο Κούλης Μητσοπιακούλης.
Τέλειο;
–Νομίζω πάντως πως για το αποτέλεσμα των εκλογών φταίει η κάλπη. Ούτε οι ψηφοφλώροι, ούτε τα κόμματα φταίνε. Αυτή ευθύνεται γιατί κάθεται κει πέρα κάθε 4 χρόνια κι έτσι όπως τη βλέπετε καθαρή, διάφανη με άσπρα φασκελάκια, υπνωτίζεστε και ξεχνάτε τι ζήσατε. Είναι πολλά τα 4 χρόνια, γίνονται πολλά, που να τα θυμάστε όλα πια, τόσα έχετε στο κεφάλι σας, αν και μεταξύ μας χώρο έχει το κεφάλι σας, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν χωράνε.
Εγώ, ας πούμε, μια χαρά ήμουν μέχρι τα τρία μου -χρόνια εννοώ- μετά με πήγε η ξινή στον κτηνίατρο και γύρισα σπίτι χωρίς τον γατισμό μου!
Τρίποντο τα μπαλάκια του Χαρίλαου!
Εσείς μην το ψάχνετε, δεν πρόκειται να σας συμβεί…τα έχετε δώσει αντιπαβροχή.
–Στη Νάξο επικρατεί προ-βληματισμός.
Λένε πως τις νύχτες ακούνε σε διάφορα σημεία του νησιού μια φωνή που μοιάζει με του δημάρχου, να τραγουδάει ένα παλιό λαϊκό άσμα και να λέει κάτι ακατανόητα πράγματα όπως «Δεν έχω δρόμο να διαβώ/σοκάκι να περάσω/γωνιά να αναρωτηθώ/και δρόμο να μην σκάψω»
Και μετά, λένε, συνεχίζει με άλλο τραγούδι που πάει κάπως έτσι «Κολώνα-κολωνάκι/ βάλτο πιο γρήγορα…βαλ’ το πιο γρήγορα/να ρθουν να το θαυμάσουν/πέρα απ’ τα σύνορα, βαλ’ το πιο γρήγορα…»
Μάλιστα, το πιο περίεργο είναι πως στους Τουμπακάδες ακούγονται και κάτι φωνές να κάνουν σιγόντο τραγουδώντας «Αυτό τον δρόμο που σκαψες ήταν να τον τελειώσεις, μα ο Απρίλης πέρασε κι εσύ ακόμα χώνεις».
Νομίζω πως το θέμα σχετίζεται με το κλείσιμο τριών δρόμων στο νησί για έργα-ένα γούεστερν και δυο θρίλερ για γερά νεύρα.
Επειδή όμως τίποτα δεν σας αρέσει, στους τρεις ο δήμαρχος θα κλείσει δώρο κι ένα τέταρτο.
Μη μιλάς, δεν είναι απαραίτητο.
–Xxxxxx…αγριεύτηκα λίγο. Φωνές, ακούνε φωνές.
Πάντως επειδή με τα δημοτικά σας δεν βλέπω να βγαίνει άκρη και να προβιβάζεστε τουλάχιστον στο Γυμνάσιο, έχω μια πρόταση που δεν μπορείτε ν’ αρνηθείτε: να βγάλετε ανθρωποειδές για δήμαρχο με τεχνητή νοημοσύνη.
Κανονική, όχι γιαλαντζί.
Το πολύ-πολύ να του επιτεθούν 114 κράτη και να πέσει η θράπεζα κριμάτων που έχει. Θα ξανασηκωθεί, τι σόϊ smart island είστε;
Εδώ κοντεύει ν’ αναστηθεί το ΠΡΑΣΟΚ και να γίνει αντιτρολίτευση, όλα γίνονται, θέληση να υπάρχει.
Τί εννοείς δεν είναι πρόεδρος δικότητας πια ο “φίλε τάδε”; Θέλεις να φαρμακωθώ;
-Στη ΝΑΣΑ συνεδριάζουν για τα ΟΥΦΟ. Όλα λάθος. Συνήθως συνεδριάζουν τα ΟΥΦΟ για την ΜΑΣΑ, αλλά αυτοί είστε!
Ερχόμαστεεεεεεεεεεεεεεεεε!
Υ.Γ.
Αν, παρεβρισκόντως, πάτε στη Λειβαδιά, χωρίς καμιά αιτία, φέρτε κανένα κοψίδι να το δώσω στη Λουκία να σταματήσει να κλαίει, γιατί μ’ επιασε γατοκρανία με τη γκρίνια της!
Αφήνω που διαρκώς κάνει τράκα στην κονσέρβα μου…καταπίεση πια…θνιαρρρρ
Κοτλέ διαγωνίως