-Κάηκε ο κόσμος, κάηκε.
Μια φορά να έρθει καλοκαίρι και να μην κατακαεί η χώρα δεν θυμάμαι 10 χρόνια γάτης. Λες και το έχετε έθιμο.
Κάθε χρόνο ο κρατικός μηχανισμός είναι έτοιμος και κάθε χρόνο μαντάρα.
Πρόληψη;
Τί είναι πρόληψη;
Αυτό το κράτος ξέρει μόνο από καταστολή. Γι’ αυτό έστειλε μπάσκους στις φωτιές…για να τη δείρουνε να σβήσει. Όπως δέρνανε και τους πυροσβέστες που διαμαρτύρονταν πριν κανα χρόνο.
Τουλάχιστον υπάρχει επάρκεια μπάσκων για να σας δέρνουνε και να σας ξεσπιτώνουνε και παπάδων για να σας ψέλνουν και να σας θάβουν. Α, και για ν’ ανακατεύονται εκεί που δεν τους σπέρνουν.
Επιτρελικό κράτος που εξάγει τεχνοβρωσία, όχι αστεία.
Αστα όλα να καούνε κι έλα να ψηφίσεις!
-Φέτος είχε και πυροτεχνήματα.
Δεν εννοώ τις προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά απ’ τα κανονικά.
Άρχισαν να σκάνε τα βλήματα -κυριολεκτικά- και έγινε το μέρος εμπόλεμη ζώνη. Μάλλον είναι κι αυτό νέο έθιμο στις φωτιές, γιατί και στη Νάξο την ώρα που καίγονταν τα ορεινά, στα πεδινά έριχναν πυροτεχνήματα γιατί λέει είναι παράδοση.
Τεχνοβρωσία δημάρχου αυτό, πατέντα.
Πρωτοπορία.
Εδώ ο κόσμος καίγεται και συ τα φτιάχνεις ράσ(τ)α που λέει και η ξινή.
Βόρειοι και Νότιοι.
Εγω πάντως δεν έχω παράπονο. Πήγε ο δήμαρχος να δει τη φωτιά ντυμένος στα λευκά, σαν άγγελος κυρίου. Αέρινος, χαμογελαστός. Έκανε κοντράστ με το κόκκινο και το μαύρο της νύχτας. Ποίηση.
-Πάντως ο Μηταυράκηςς δεν άντεξε την πίεση. “Ρε δεν πάει να καεί ο κόσμος, εγω θα πάω διακοπές το “χω κάνει τάμα” είπε και αμέσως έφυγε για Πάτμο.
Κι μετά έγινε της Αποκάλυψης.
Και δεν καταλαβαίνω και την έκρηξή σας δηλαδή αποκλείεται να ήθελε να μείνει μόνος, να σκεφτεί; Έχει τόσο καλές ιδέες μωρέ και τον αποπαίρνουνε στην κυβέρνηση.
Τελικά παραιτήθηκε για “προσωπικούς λόγους” δηλαδή τον παραιτήσανε, αλλά η κομψότητα της κυβέρνησης όταν πρόκειται για πολιτικό κόστος είναι τεράστια, δεν χωρά αμφιβλοβία και γιατί να το τρίψωμεν άλλωστε, που λέει και μια ψυχή.
Εχω βέβαια την υποψία πως ο πρωθυποκούλης τον τιμώρησε γιατί αυτός πήγε διακοπές κι εκείνος έμενε αξύριστος της θλίψης, αντί να διακοπάρει, για να μπει στο πετσί του ρόλου.
Μη στεναχωριέστε πάντως βρε χαζά…σε κανα 6μηνο θα τον βγάλουν απ’ τον καταψύκτη σαν τον άλλο τον Βρούκα…Μούρκα.. Δούκα, πως τον λένε-πυρόπληκτος κι αυτός-και θα σας τον φορέσουν κολλάρο.
Ανθρωποι σαν τον Μηταυράκη δεν χάνονται, είναι κεφάλαιο για τον τόπο!
-Αμ ο Πατρούλης;
Γκρέμισε το Ζάππειο απο τις ζειμπεκιές!
Και δωστου οι απόδημοι ψηφοφλώροι να φωνάζουν “μπράβο” και δώσ’ του ο Πατρούλης να παίρνει τις στροφές σαν τον Τρελέγκα ενώ το σύμπαν καιγόταν.
Και τι θέλατε δηλαδή να κάνει κοτζάμ περιφερειφράχτης; Να δυσαρεστήσει τις κυρίες; Είναι κομψό αυτό;
Για ένα σαβουράρ βιδ ζούμε σ’ αυτή την κοινωνία, τί θέλετε να τον κακολογήσουν μετά στο τσάϊ και συμπάθεια;
Το είπε ο άνθρωπος “ήταν μια κακιά στιγμή”, ένα στιγμιαίο λάθος χωρίς τον Μασχάλη μέσα, τι θα κάνετε, θα πέσετε να τον φάτε ζωντανό;
Πρώτον δεν τρώγεται με τίποτα και δεύτερον είστε λαϊκ-ιστές!
Την περιπτωση να είχε ντέρτια την σκεφτήκατε;
Μπορεί να σκεφτότανε τη Μαρίνα;
Τι θα πει ποια Μαρίνα; Τη Μαρίνα Ζέας!
Σύμφωνα πάντως με μια πολύ φίλη μου γάτα απ’ το Μαξίμου ο Πατρούλης πήγε να συναντήσει τον πρωθυποκούλη να του εξηγήσει πως έγινε το κακό. Μπηκε, λεει φουριόζος και τον σταματήσανε στον προχάλαμο: “Συγνώμη, κύριε, ποιός είστε;” του είπαν.
Εκανε στροφή και βγήκε.
Άχριστος τον βλέπω να μένει από περιφερειφράχτης.
-Σε άλλα τοπικά νέα γίνεται της ξαπλώστρας.
Διότι οι παραλίες μοιάζουν με μια ατέλειωτη κρεβατοκάμαρα.
Ο δήμαρχος πάντως δήλωσε ξενοδόχος. Και οι πελάτες του είναι, λέει, οπαδοί της ξαπλώστρας.
Ό,τι θέλει ο πελάτης, ξαπλώστρα να γίνει.
Αμα το λένε αυτό οι πελάτες του δημάρχου η γνώμη των υπολοίπων περισσεύει.
Οι υπόλοιποι που είναι πελάτες αλλονών δεν έχουν την ίδια άποψη κάνουν, λέει, αντιπολίτευση.
Αφού πια στα χωριά ρωτάνε “Τίνος πελάτης είσαι ‘σύ;” εκει φτάσανε.
Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι οι ξαπλώστρες, ως είδος, αλλά πως είναι παντού μαζί με άλλες κατασκευές και όχι πάντα νόμιμες. Διότι νόμος είναι το δίκιο του πελάτη.
Ετσι έχουν πρόβλημα εκείνοι που δεν είναι πελάτες κανενός.
Βρε μήπως να γίνετε πελάτες και οι υπόλοιποι, να λυθεί το πρόβλημα; Αφού ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.
Τί εννοείς υπάρχει σύνταγμα και νόμοι; Είναι πελάτες;
Όχι.
Ε, δεν δικαιούνται να μιλάνε τότε.
Εκείνα τα πανεπιστήμια που ήρθαν και μελέτησαν, τις ξαπλώστρες δεν τις είδαν; Τις αμμοθίνες; Τα τραπεζάκια σε παραλία και βράχια; Τα φώτα; Την χλωρίδα στις παραλίες που τους έκανε Μπαϊ-μπαϊ μάϊ ντάρλινγκ;
Προτείνω να γίνετε όλοι πελάτες και όχι πολίτες.
Για να εξυπηρετηθείτε άμεσα.
-Και να ήταν μόνο οι ξαπλώστρες…
Πεντακάθαρα όλα, σκουπίδια πουθενά, πάρκινγκ παντού, έργα γίνονται έχετε γίνει Μονακό και μιλάτε κι από πάνω.
Αχάριστα πλάσματα.
Για να καταλάβετε στο Αγερσανί εγκατέστησαν εργαστήρια αρωματοποιϊας. Έχει και γαλλικό όνομα το χωριό, του ταιριάζει.
Αμε!
Την ονομάζουν, “Vothrodior” απόλαυση αισθήσεων.
Του ‘ρθε του δημάρχου να περάσει Ιούλιο μήνα αγωγός για τον βιολογικό. Είχε εκει μια μελέτη καμιά εικοσαριά χρονών, είχε ωριμάσει πια κι έπρεπε να αποκατασταθεί. Νε τι, δεν καταλαβαινω, ρι σημαίνει δηλαδή που η μελέτη θέλει επικαιροποίηση;
Λεφτομέρειες.
Τίποτα πια δεν σας αρέσει.
Το μόνο που σκέφτομαι είναι εκείνον το μηχανικό της MASA που έβγαινε από το συγκεκριμένο χωριό σύμβουλος. Μεγάλη ζημιά
-Και δεν μου φτάνανε ολα αυτά είχα και τον Κλαίων-α. Απαράβρεχτος καύσωνας.
Μας έσκασε.
Μέχρι κι η θάλασσα ζεστάθηκε, αλλά εσείς μην ανησυχείτε για το κλίμα, λεφτά έχετε θα το ξαναφτιάξετε…χνιαρρρ χνιααρρρ χνιααρρρ…ευτυχώς που γεννήθηκα γάτος. Γιατί αν είχα γεννηθεί άνθρωπος θα ντρεπόμουν πολύ για την κατάντια του είδους μου.
Εσείς όμως δεν ντρέπεστε, το ξέρω…εσάς όταν κάποιος σας λέει πως πρέπει να φροντίσετε το περιβάλλον τους λετε πως πρέπει να βγάλετε ψωμί. Βασικά παντεσπάνι θέλετε, ψωμί βγάζετε.
Μετά οταν τα έχετε κάνει όλα ίσωμα να σας δω τι θα τρώτε…γατακίες λέω, ξερω τι θα τρώτε, ο ένας τον άλλον.
Καρνίβαλοι.
-Πάλι ζεσταίνομαι…κι ήρθαν τα δυο μικρά διποδάκια και η τρελή η ξινή τους έδωσε καραμούζες!
Χώθηκα κάτω απ’ το κρεβάτι…να πάρω το 100 ή το 166 να τη μαζέψουν;
Θνιχτιρρρρρρρρρρρ
Μπα, το 166 θα πάρω. Μπορεί να έχει βάρδια αστυνομικός στ’ ασθενοφόρο, δύο σε ένα, σοφέ πρωθυποκούλη, τα πάντα εν κονομία εποίησες!
Σας αφήνω
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
Υ.Γ.
Μήπως σας βρίσκεται ενα κουτί πίτσας, γιατί το πάτωμα δεν με βολεύει εδω κάτω;
Θάνατος στις καραμούζες!