Αλκίνοος Ιωαννίδης: Η διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου για το τραγούδι, “την ανάσα της ανθρωπότητας”

απο Cyclades Open
Αλκίνοος Ιωαννίδης: Η διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου για το τραγούδι, "την ανάσα της ανθρωπότητας"

Κατάμεστο από κόσμο ήταν το αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Κύπρου στο Σιακόλειο Εκπαιδευτικό Κέντρο Κλινικής Ιατρικής, που έσπευσε να ακούσει τον καταξιωμένο συνθέτη, στιχουργό και τραγουδιστή, Αλκίνοο Ιωαννίδη στη Γιορτή των Γραμμάτων που πραγματοποιήθηκε ανήμερα της γιορτής των Τριών Ιεραρχών, στις 30 Ιανουαρίου 2024.

Η Γιορτή Γραμμάτων που διοργανώνεται κάθε χρόνο από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, αποτελεί μια πραγματική ευκαιρία για όλους: ακαδημαϊκούς, πολιτικούς, φοιτητές, καλλιτέχνες αλλά και απλούς πολίτες να κοινωνήσουν γνώση, εμπειρία, όραμα και έμπνευση από ανθρώπους που έχουν προσφέρει στα γράμματα και στις τέχνες, σύμφωνα με το Sigmalive.

Η ομιλία του αγαπημένου τραγουδοποιού είχε τίτλο «Τραγούδι: Η ανάσα της ανθρωπότητας στους αιώνες».

Όπως αναφέρει ο Χρήστος Μιχάλαρος στο Sigmalive “φέτος, το Πανεπιστήμιο Κύπρου σε μια τολμηρή, αλλά πολύ ουσιαστική κίνηση, αποφάσισε να προσκαλέσει τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον σπουδαίο τραγουδοποιό που με την τέχνη του, αλλά κυρίως με τη στάση του απέναντι στα πράγματα, μπολιάζει εδώ και δεκαετίες τις ψυχές μας με ευγενή υλικά. Στο πρόσωπό του, όπως και ο ίδιος επεσήμανε, τιμήθηκε το πιο μαζικό είδος Τέχνης που έχει δημιουργήσει ο ανθρώπινος πολιτισμός: το τραγούδι”.

Η ομιλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη είναι πραγματικά συγκλονιστική και εμείς ευγνώμονες που μπορούμε να την παρακολουθήσουμε βιντεοσκοπημένη. Γιατί με αφορμή το τραγούδι, η ομιλία του αφορά τελικά την ίδια τη ζωή και τη στάση μας μέσα σ’ αυτήν.

Ένα μικρό απόσπασμα:

“Στη μέρα των Γραμμάτων, ο κορυφαίος εκπαιδευτικός οργανισμός του τόπου μας, αναγνωρίζει το τραγούδι σαν σημαντικό κομμάτι του Πολιτισμού μας. Η σημερινή μου ομιλία αφιερώνεται με ευγνωμοσύνη στους ποιητάρηδες, στους τροβαδούρους, στους οργανοπαίχτες, και κυρίως στον κάθε Κύπριο και στην κάθε Κύπρια που τραγούδησε και τραγουδά σ’ αυτήν εδώ τη φλούδα γης.

Θα μιλήσουμε λοιπόν απόψε για την ανάσα της ανθρωπότητας μέσα στους αιώνες. Δεν θα αναφερθώ στις σημαντικές μελέτες που γίνονται στα πλαίσια της Μουσικολογίας, της Ψυχολογίας της Μουσικής και άλλων ακαδημαϊκών ειδικοτήτων. Θα προσπαθήσω μόνο να μοιραστώ μαζί σας κάποιες απλοϊκές σκέψεις και αισθήματα που προκύπτουν από το ισόβιο ταξίδι μου μέσα στην τέχνη αυτή (…)
Το τραγούδι δεν είναι μόνο ο στίχος ή η μουσική του, ούτε και ο συνδυασμός τους, αλλά το αυτόνομο, συμπαγές, ολοκληρωμένο αποτέλεσμα του έρωτά τους. Αποτελεί μια τρίτη, αυτοτελή προσωπικότητα. Είναι σαν εμάς, τους ανθρώπους, που δεν είμαστε η σύνθεση των γονιών μας, αλλά το αποτέλεσμα της. Ενώ σχετιζόμαστε άμεσα με αυτούς και τους εμπεριέχουμε, δεν είμαστε οι γονείς μας, ούτε και η συνεύρεσή τους. Όταν σας βλέπω, ευτυχώς, δεν βλέπω τους γονείς σας να συντίθενται. Βλέπω εσάς τους ίδιους.

Με τον ίδιο τρόπο, όποτε ακούω ένα τραγούδι, ακούω έναν συμπαγή, αυτάρκη, αυτόνομο, ολοκληρωμένο κόσμο. Αυτό που συναντώ κατά βάθος ακούγοντάς το, δεν είναι ούτε ο στίχος, ούτε η μουσική, αλλά το παιδί τους, που έχει δικό του πρόσωπο, δικό του χαρακτήρα, δική του ζωή. Μπορεί να μοιάζει κάπως στη μητέρα του ή να θυμίζει περισσότερο τον πατέρα του, αποτελεί όμως ένα τρίτο, ξεχωριστό πλάσμα.

Αυτό αγαπώ και σε αυτό επιτρέπω να μπει στη ζωή μου, συχνά μάλιστα ανεξάρτητα από την ποιότητα των γονιών του (…).”

  • Για να δείτε το βίντεο της ομιλίας του Αλκίνοου Ιωαννίδη στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στην “Γιορτή των Γραμμάτων” πατήστε ΕΔΩ
  • Για να διαβάσετε το άρθρο του Χρήστου Μιχάλαρου στο Sigmalive και την ομιλία του τραγουδοποιού πατήστε ΕΔΩ

📸Sigmalive

Δείτε επίσης