Ο Χαρίλαος έχει νεύρα. Δικαιολογημένα βέβαια, γιατί η ξινή τον έχει κλείσει μέσα λόγω κακοκαιρίας κι ο Χαρίλαος ετοιμάζει αντάρτικο. Πάντως πολλά κέφια δεν έχει. Και σίγουρα δεν φταίει γι’ αυτό το χιόνι…ούτε και η ξινή ακριβώς. Ούτε και η αδερφή της που θέλει να του φορέσει παπουτσάκια να μην κρυώνει. Και καλά αυτή θέλει…αυτόν τον ρώτησε;
-Την πατουσώνω να ξυπνήσει, με αγνοεί. Της πετάω κάτω τα πράγματα απ’ το κομοδίνο, γυρίζει πλευρό. Ανοιγοκλείνω το πορτάκι του εκτυπωτή, δεν κινείται βλέφαρο. Κι εκεί που την κοιτάζω δολοφονικά, πάνω στο κομοδίνο, ανοίγει το μάτι της και μου λέει «Δεν έχει έξω σήμερα, έρχεται η Ελπίδα!»
Ποια είναι η…Βλεπίδα, Λεπίδα, πως τη λένε και τι με νοιάζει εμένα που έρχεται; Δεν θέλω παρέα στις εξόδους μου, γιατί να την περιμένω που έρχεται; Κι αν χαθεί στον δρόμο δηλαδή, εγώ θα συνεχίσω να περιμένω; Καμία Λεπίδα δεν έρχεται στην ώρα της κι εγω θέλω να βγω έξω ΤΩΡΑ!
XXXXXXxxxxxxxx!
-Ήθελα να βγω και βγήκα. Βρήκα την πόρτα ανοιχτή και πετάχτηκα έξω σαν Ραφλάν που το πλησίασε ο πρωθυποκούλης. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί απορήσατε που τα βρέξανε με αγιασμό. Τί θέλατε δηλαδή, να τους κάνουν δώρο από ένα γλαστράκι με απήγανο;
Ναι είμαι κακός, αλλά αυτοί ξεκίνησαν πρώτοι, εντάξει;
-Η Λεπίδα πάντως θα φέρει φιόνι. Αν θυμάμαι καλά, το φιόνι είναι αυτό το άσπρο παγωμένο πράγμα που τα σκεπάζει όλα, όπως τα προβλήματα που σκεπάζετε βάζοντάς τα κάτω απ’ το χαλί. Αν και κρύο, σίγουρα είναι ομορφότερο απ’ το χαλί σας. και το χάλι σας επίσης.
Δεν ξέρω αν μ’ αρέσει, θα σας πω όταν το φέρει η Λεπίδα και το δοκιμάσω. Εσείς πάντως άσπρη μέρα θα δείτε , που όλο γκρινιάζετε και κυρίως χωρίς να πληρώσετε φορ…ε καλά θα πληρώσετε. Λογαριασμούς ρεύματος, πετρελαίου, φυσικού αερίου κλπκλπ. Όλοι πάντως είναι σε ετοιμότητα και περιμένουν την Λεπίδα. Εγώ στη θέση της δεν θα ερχόμουνα, θα πήγαινα αλλού, ακάλεστος.
Γιατί;
Γιατί έτσι.
-Σε άλλα νέα είστε η ντροπή του ζωικού βασιλείου και φαίνεστε. Σκοτώσατε τους φίλους μου στη Φίκινο με φόλες. Γιατί; Γιατί μπορείτε. Δεν σας φταίμε εμείς που υπάρχουμε και ομορφαίνουμε τον κόσμο. Εσείς είστε άσχημοι. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν μπορείτε ν’ αντέξετε τον εαυτό σας και καταστρέφετε την ομορφιά όπου τη βρίσκετε. Για εσάς δε με νοιάζει. Για εκείνους που πρόσεχαν και φρόντιζαν τους φίλους μου όμως στεναχωριέμαι πολύ.
Είναι δύσκολο να είσαι γάτα…πάντα ήταν. Όμως πάντα υπήρχαν άνθρωποι. Αλλά κάτι συμβαίνει και εξαφανίζεστε ως είδος…μεταλλάσσεστε. Δε βλέπω να έχετε καμία ελπίδα, με τόση αγριότητα καθημερινά. Όταν δεν έχετε κάποιον να φάτε και να εξουσιάσετε, τρώγεστε με τον εαυτό σας. Θνιχτιρρρ…
-Πάντως δίκιο το είχε η ξινή και πρέπει να της το αναγνωρίσω. Ένα κρύο το έχει, τα πατουσάκια μου έχουν παγώσει, αλλά δεν λέω κουβέντα, γιατί η αδερφή της κάθε πρωί μου λέει πως θα μου πάρει παπουτσάκια. Ώρα είναι να κυκλοφορώ σαν τον παπουτσωμένο γάτο, για όλα την έχω ικανή αυτή. ρεζίλι των γατιών, δε γίνομαι για κανέναν λόγο.
Θνιαρρρ….πολύ ασχολήθηκα με τα γραπτά σήμερα. Κλείνω το γατοπάκι μου, γιατί έχω ήδη καθυστερήσει να κοιμηθώ. Όσο για το φιόνι κάνει πολύ ωραία ομοιοκαταληψία… #δικό σας
Να προσέχετε την ατομική σας ευθύνη, θα σας χρειαστεί…ε ,υπομονή….Λεπίδα είναι….θα περάσει (από πάνω σας)
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος