Ο Χαρίλαος μετά την τελευταία του περιπέτεια και την επίσκεψη στον γιατρό βρίσκεται υπό παρακολούθηση και φυσικά στερείται εξόδου. Βαρύ το πλήγμα, βαρύ κι ασήκωτο για έναν γάτη που έχει μάθει στις άπλες και στις ξάπλες. Σήμερα γιορτάζει κιόλας, αλλά κατά πως φαίνεται, μάλλον διαδήλωση θα γίνει, όχι γιορτή…..
Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι
στο σπίτι να με αφήνει η ξινή
Την πόρτα να μου κλείνει και να φεύγει
κι εγώ να κάθομαι στη φυλακή
Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι
να κάθομαι όλη μέρα αραχτός
Να βγω στον ήλιο θέλω και να τρέξω
και να φυσάει αέρας δυνατός
Αρνιέμαι, αρνιέμαι, αρνιέμαι
να βγαίνει αυτή και να μην βγαίνω εγώ
Αυτή που τις κροκέτες διαφεντεύει
και διέταξε σε μένα αποκλεισμό
Βαριέμαι, βαριέμαι, βαριέμαι
να βγαίνει να φωνάζει για να ρθω
Βαριέμαι να με κάνει ό,τι θέλει
κι εγώ να μην μπορώ ν’ αρνηθώ
Αρνιέμαι, βαριέμαι, Αρνιέμαι
μα σήμερα θα κάνω μακελειό
Θα βγω και ας φωνάζει, όσο θέλει
το σπίτι θα το κάνω ρημαδιό
Και σαν φωνάξει σπίτι να γυρίσω
εγώ θα παριστάνω τον κουφό
Θ’ ανέβω στ’ αρμυρίκι και θ’ αράξω
και ας ουρλιάζει μεσ’ τον πανικό
Κι όταν θα μπω στο σπίτι για να φάω
κοτλέ θε να την κάνω την ξινή
Να μάθει πως η γατική ελευθερία
ποτέ δεν θα κλειστεί μεσ’ το κλουβί
Φιλιά διαγωνίως
Χαρίλαος