Δεν έχει σημασία ποιο είναι το μέρος που απεικονίζεται στις φωτογραφίες γιατί δεν υπάρχει αυτή η κατάσταση σ’ ένα μόνο μέρος στην Ελλάδα.
Μια εικόνα τριτοκοσμική που όταν δεν είναι μέσα στα μούτρα μας, στο δρόμο ή στη γειτονιά μας βρίσκεται επιμελώς κρυμμένη πίσω από την…βιτρίνα μας. Μπροστά, για παράδειγμα η τουριστική παραλία γεμάτη κόσμο και πίσω κάδοι ξέχειλοι με σκουπίδια, γύρω απ’ αυτούς σωροί από σκουπίδια κι ο άνεμος να τα παίρνει στα γύρω χωράφια.
Κι όμως…η εικόνα αυτή εξακολουθεί να είναι γνώριμη πολλά χρόνια τώρα και κανείς δεν ενοχλείται τόσο, ώστε να μπει ένα τέλος.
Γράφει ο Θοδωρής Τσιμπίδης για το Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών “Αρχιπέλαγος“:
Με τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές να πλησιάζουν, στο σύνολο σχεδόν των περιοχών της χώρας που δεν έχουν πληγεί από τις έντονες βροχοπτώσεις, οι δήμοι φαίνεται ότι περιμένουν και αυτοί τη σειρά τους για να “διαχειριστούν” τα απορρίμματα όπως γνωρίζουν πολύ καλά και επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο. Αναμένουν τις βροχοπτώσεις που θα σπρώξουν προς τη θάλασσα τα σκουπίδια και κάθε λογής πλαστικά απορρίμματα που βρίσκονται στις άκρες των δρόμων, γύρω από τους κάδους και διάσπαρτα σε τόσα πολλά άλλα σημεία. Όσο πιο έντονες είναι οι βροχοπτώσεις, τόσο “καλύτερα αποτελέσματα” θα έχουν.
Λίγες εβδομάδες λοιπόν πριν από τις εκλογές, φαίνεται ότι η εικόνα της ανοιχτής χωματερής που υπάρχει σχεδόν παντού γύρω μας, δεν προκαλεί καμία ανησυχία στις δημοτικές ή τις περιφερειακές αρχές. Οι ψηφοφόροι τους, οι συμπολίτες μας, που σε μεγάλο βαθμό τους χαρακτηρίζει η ελαττωματική όραση και μνήμη, φαίνεται θα τους επιβραβεύσουν για άλλη μία φορά.
Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει ειδικές γνώσεις για να γνωρίζει ότι όλες οι απορροές των πόλεων και των χωριών, των βιομηχανικών περιοχών, των αγροτικών περιοχών κλπ., στο σύνολό τους καταλήγουν στη θάλασσα. Άρα γνωρίζουμε όλοι ότι τα απορρίμματα που αυτή τη στιγμή είναι απλωμένα σε όλη τη χώρα, από την Κρήτη έως την Αλεξανδρούπολη και την Ήπειρο, σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες θα καταλήξουν και αυτά στη θάλασσα, όπου αθροιστικά δημιουργούν μία ασφυκτική κατάσταση για τους θαλάσσιους οργανισμούς. Γνωρίζουμε άλλωστε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θαλάσσιος οργανισμός που δεν περιέχει κομμάτια ή υπολείμματα πλαστικού – θραύσματα, ίνες ή ακόμα και τα ακόμα πιο επικίνδυνα νανοπλαστικά.
Για όλη αυτή την κατάσταση βεβαία κανείς μας δεν μπορεί να θεωρεί ότι δεν φέρει το δικό του μερίδιο ευθύνης.
