Έχουν περάσει πέντε μήνες από τη μέρα που ο αρχαιολόγος Μανώλης Ψαρρός, αρχαιολόγος, έπεσε θύμα βίαιης επίθεσης που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του. Έκτοτε το κράτος και η κοινή γνώμη κινητοποιήθηκαν κατά των αυθαιρεσιών στη Μύκονο. Ο ίδιος θα ήθελε, λέει, να επιστρέψει στην εργασία του εκεί, αλλά δεν αισθάνεται ασφαλής.
Δεν τον ενοχλούσε πλέον τόσο το σπάσιμο στη μύτη. Μπορεί να μην ισιώθηκε το ρινικό οστό και η παραμόρφωση να είναι εμφανής, αλλά τουλάχιστον δεν υπήρξε βλάβη στις αναπνευστικές οδούς. Τον ταλαιπωρούσε κυρίως η όρασή του. Είχε μια θολούρα στο βλέμμα, ένα νεφέλωμα όπως το περιγράφει, που με τον καιρό χειροτέρευε.
Στις 7 Μαρτίου ο Μανώλης Ψαρρός, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων με τοπική αρμοδιότητα τη Μύκονο, δέχθηκε επίθεση καθώς επέστρεφε στο σπίτι του στην Αττική. Τον χτύπησαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού, τον κλώτσησαν στα πλευρά, τον έστειλαν στα επείγοντα του νοσοκομείου. Αρχικά θεωρούσε ότι σε λίγες εβδομάδες θα επέστρεφε στο πόστο του, στο ίδιο νησί. Πέντε μήνες μετά, όμως, το αποκλείει. «Δεν νιώθω ασφαλής να συνεχίσω εκεί το έργο μου, παρότι που θα το ήθελα», λέει.
Ο Μανώλης Ψαρρός έδωσε συνέντευξη στην “Καθημερινή” στον Γιάννη Παπαδόπουλο.
Σε μια κοινωνία που ψάχνει μονίμως για ανάθεση, αντί να πατήσει η ίδια στα πόδια της και τα μέλη της να συμπεριφερθούν ως πολίτες, ο Μανώλης Ψαρρός αρνείται το ρόλο του ήρωα, του “καουμπόη” όπως λέει ίδιος: «Χωρίς στήριξη δεν θα κατέβω κάτω να κάνω τον καουμπόη, σε μια εποχή που ο καθένας κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή».
Πολύ προτού τον χτυπήσουν, σε παλαιότερους ελέγχους που πραγματοποιούσε στο νησί, ο Μανώλης Ψαρρός λέει ότι είχε αρχίσει να εισπράττει ένα κλίμα δυσαρέσκειας από ντόπιους της Μυκόνου για τις πολεοδομικές παραβάσεις. «Διαμαρτύρονταν ότι δεν μπορούσαν να πάνε σε παραλίες τους για να κολυμπήσουν», επισημαίνει.
«Πρέπει να αντιληφθούν οι Μυκονιάτες ότι οι επιπτώσεις αυτής της αρνητικής εξέλιξης δεν επηρεάζουν εμάς, εμείς είμαστε υπάλληλοι. Αυτούς θα επηρεάσουν και την ποιότητα του τουρισμού τους. Ο εκφυλισμός και η υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος που παρατηρείται στις Κυκλάδες, αλλά ιδίως στη Μύκονο και στη Σαντορίνη, επηρεάζουν τους ίδιους τους επιχειρηματίες και κυρίως τους ντόπιους. Γιατί ο διεθνής επιχειρηματίας μπορεί κάποια στιγμή να επενδύσει αλλού» αναφέρει στην συνέντευξή του.
Πέρα από την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, το ζήτημα που έχει αναδειχθεί αφορά και τη βιωσιμότητα αυτών των περιοχών, που βασίζονται οικονομικά στον τουρισμό σημειώνει ο κ. Ψαρρός. «Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα αρχαία δεν ενδιαφέρουν κανέναν, τι θα ήταν οι Κυκλάδες χωρίς τους παραδοσιακούς οικισμούς; Χωρίς αυτά τα σπίτια που είναι φτιαγμένα με γνώμονα το ανθρώπινο μέτρο και όχι το μέτρο αποτίμησης της ευχαρίστησης του τουρίστα; Ο τουρίστας θα πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτά. Αν δεν υπάρξει μέριμνα γι’ αυτά, καταλήγεις να έχεις ατελείωτες ρέπλικες της Ίμπιζα», προσθέτει.
Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Μανώλη Ψαρρού στην “Καθημερινή” πατώντας εδώ