Οι μελισσοφάγοι (ή μελισσοφαάδες επι το ναξιακότερον) ήρθαν να γεμίσουν και φέτος με χρώμα την Άνοιξη. Πολύχρωμοι και αεικίνητοι στολίζουν με την παρουσία τους τα σύρματα και τους θάμνους ή πετούν κατά σμήνη στον ουρανό κάνοντας μια μικρή ανάπαυλα στο ταξίδι τους προς τα βόρεια.
Αλλά ας μην πω περισσότερα…η Νίκη Κεφαλά τα έγραψε πολύ ομορφότερα στο κείμενο που ακολουθεί.
📸Raúl Baena Casado/Wikimedia Commons
Συνηθίζω να λέω πως εδώ στο Νότο μου λείπουν οι κότσυφες που με μεγάλωσαν…
Η πρωινή αφύπνιση πριν ακόμα χαράξει, το χοροπηδητό στη κουπαστή, το σκάλισμα στις γλάστρες πριν τραβήξω τη κουρτίνα, ο καυγάς με τις καρακάξες, το χαμηλό πηγαινέλα στο απέναντι δασάκι, το κελάηδημα…
Και πάνω που μετράω την απουσία, νάσου τα αποδημητικά!
Πέρασμα τούτος ο τόπος από τα θερμά στα ψυχρά κλίματα και έτσι συχνά- πυκνά, μας τιμούν με τη παρουσία τους, γλυκόλαλα, εξωτικά, πολύχρωμα, φτερωτά πλάσματα!
Αυτές τις μέρες μια διαφορετική φωνή ακούγεται πάνω στα σύρματα…
Αυτή είναι που τους προδίδει τους μελισσοφάγους, το μικρό πουλί της οικογένειας των Μεροπιδών (Merops apiaster) που έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε αυτές τις μέρες…
Δεν βιάζονται να φύγουν, παρόλο που η θερμοκρασία ανεβαίνει κι αναρωτιέμαι, αν θα ζευγαρώσουν εδώ…
Πιό μεγάλοι από κότσυφα, πιο μικροί από περιστέρι, με μύτη μακριά, από κείνες που χώνονται παντού και… χρώματα!
Χρώματα, που δεν μπορώ να σας περιγράψω κι ας κρατάω γυναικεία παλέτα!
Κροκί λαιμός, πετρόλ σώμα, καστανοκόκκινο κεφάλι, μαύρες πινελιές στα μάτια, ασπροκίτρινα μπαλώματα πάνω στις κλειστές φτερούγες, σομόν σε μαύρο κλοιό στο κάτω μέρος όταν τις ανοίγουν διάπλατα στο πέταγμα!…
Φρούτ! από δω… Φρουτ! από κει… Με μικρές κυματιστές κινήσεις περνούν πάνω από το κεφάλι μου και δώστου οι πιτσιλιές με χρώμα!
Τρέφονται εν πτήσει με έντομα, κυρίως υμενόπτερα, ανάμεσα τους και οι πολύπαθες μέλισσες! Τρίβουν τα έντομα στο χώμα για να αποφύγουν το κεντρί μα δεν είναι λίγες οι φορές που τσιμπιούνται καταπίνοντας τα βιαστικά!
Η περιοχή διαθέτει και ελεύθερα βοσκοτόπια και ήπιες πλαγιές και αμμόλοφους… Μα δεν θα μείνουν… Τα περιμένει η Μακεδονία και η Θράκη, εκεί θα φτιάξουν τη φωλιά τους όπως κάθε χρόνο…
Τα 6-7 αυγά τους θα τα κλωσήσουν και οι δύο γονείς εναλλάξ και έχουν και παραμάνες! Στην ανατροφή των νεοσσών θα βοηθήσουν διάβασα, τα νεαρά ανώριμα αρσενικά!!!
Κατά τον Αύγουστο που θα επιστρέφουν στη Δυτική και Νότια Αφρική θα τους ξανάβρω στις συκιές…
Οι σύντομες δυνατές απολαύσεις είναι αυτές που γράφουν εντός μας… δεν συμφωνείτε;
Υγ.
Η πρώτη φωτο, εκ του διαδικτύου, στις υπόλοιπες ότι μπορούσα έκανα…
Για τη φωνή, κλείστε ραντεβού μαζί τους…
(τελικά βρήκαμε σε ποιόν ανήκει η φωτογραφία)
📸Νίκη Κεφαλά