-Μπρρρρρρ….!
Έκανε τόσο κρύο αυτές τις μέρες που πάγωσαν τα μουστάκια μου! Πήγαινα έξω και γυρνούσα με χιονοφνιφάδες στη γούνα και μουστάκια παγάκια.
Με σκούπιζε η ξινή και δεν άντεξα στο τέλος, απείλησα να τη δαγκώσω! Η γούνα μου είναι ατομική μου ευθύνη, δεν επιτρέπω παρεμβάσεις.
Το θέμα είναι πως όταν έριξε πολύ θιόνι, η ξινή δε μ’ άφηνε να βγω έξω. Μου απαγόρευσε την άσκοπη μετακίνηση.
Άσκοπη μετακίνηση, να κάνω βόλτες με τον φίλο μου τον Γκάρι τον Σαλιγκάρι και συλλογή χόρτων, αποτελεί ευθεία προσβολή κι εγώ αυτά δεν τα ανέχομαι.
Την κοπάνησα μια μέρα που βρήκα την πόρτα μισάνοιχτη-έλειπε η ξινή εκείνη την ώρα- και της προκάλεσα πονόλαιμο απ’ τις φωνές που έβαλε για να γυρίσω μέσα. Έκανε μαργάρες με θαμνομήλι και νέλι για να της περάσει.
Εγώ στο κουβερτάκι μου την παρακολουθούσα παντελώς Παντελής. Παντελής Αδιαφορία.
Σκέφτηκα πως θα μπορούσα να τη φωνάζω Μυριάκο Μπισκοτάκη για να της ανεβάσω την πίεση, αλλά φοβήθηκα μην σκάσει και δεν αντέξω τον θόρυβο. Κάνει μεγάλο μπαμ όταν σκάει.
-Μόνο ο πρωθυποκούλης σας έχει αυτή την εμμονή με την μετακίνηση. Για ό,τι γίνεται η λύση είναι να μην μετακινείστε. Να δεις που μικρός θα του άρεσαν πολύ τ’ αγάλματα. Και το «Άγαλμα» του Πουλόπουλου του άρεσε, αλλά επειδή έχει μέσα άσκοπη μετακίνηση και μάλιστα μετά τα μεσάνυχτα, ήταν αντίθετο προς τις αρχές της ακινησίας και του ‘μεινε φαίνεται απωθημένο.
Αγαπάς την Ελλάδα; Μείνε μέσα ακίνητος.
Βρέχει, χιονίζει, κάνει κρύο, έχει καύσωνα; Μείνε μέσα ακίνητος.
Κάνει κορονονιό; Εκεί πάει αναλόγως με την εποχή. Το χειμώνα μέσα ακίνητος, το καλοκαίρι έξω αεικίνητος.
Εντάξει, δεν θα σας γράψω και όλο το μενού τώρα, βαριέμαι.
-Ήρθε λοιπόν η Βλεπίδα και διαλύθηκε το σύμπαν. Δρόμοι έκλεισαν κι έγιναν παγοδρόμια, οδηγοί εγκλωβίστηκαν στην Ατρική Οδό για ώρες, άλλοι ξέμειναν στο αρεοδρόμιο του Μπενιζέλου, ο χιπουργός ΠΡΟΠΟ-και άλλων τυχερών παιγνίων-έστειλε αστυνομικούς να δείρουν τις κακές θνιφάδες που θιόνιζαν τους δρόμους, κελαηδούσε στο τουτίτερ να γυρίσουν όλοι σπίτια τους, λες και μπορούσαν να γυρίσουν, αλλά κάθονταν εκεί κάνοντας θιονινιστική διαμαρτυρία, κόντρα στην κυβέρνηση της Ακινησίας.
Άλλοι δεν μπορούσαν να βγουν ούτε στην πόρτα του σπιτιού τους, δέντρα πεσμένα, δρόμοι μόνο για σκι, ασθενείς νηστικοί στα νοσοκομεία λόγω δρόμων, διακοπή ηλεκτρικού για ώρες, απόγνωση και ρεζιλίκι ατελείωτο. Όχι των ανθρώπων που ταλαιπωρήθηκαν, των άλλων που νομίζουν πως όλα τα ξέρουν, οι ξερόλες.
-Ρώτησα την ξινή και μου είπε πως αυτό ονομάζεται «επιτρελικό κράτος». Τώρα ή αυτή κόλλησε Χαρίλαο ή εγώ δεν κατάλαβα, γι’ αυτό σήμερα την ξαναρώτησα.
«Επιτρελικό» μου είπε «είναι το κράτος που παίρνεις έναν πήχη τον βάζεις ψηλά και μετά χορεύεις Calypso. Όσο περνάς από κάτω χορεύοντας τον χαμηλώνεις και συνεχίζεις να περνάς από κάτω κι όλο χαμηλώνεις τον πήχη και περνάς από κάτω και μετά τον ρίχνεις κάτω, ζητάς συγγνώμη και λες «ακόμα μαθαίνω, θα το πετύχω την επόμενη φορά. Εν τω μεταξύ ο πήχης όσο κατεβαίνει κοπανάει κεφάλια».
Πολύ επιτρελικό! Το κατάλαβα αμέσως. Ξινό, αλλά κατανοητό.
-Κάπως έτσι τα είπε σήμερα και ο πρωθυποκούλης. Και ζήτησε «συγγνώμη» γιατί είναι κύριος, αλλά μικρός ακόμα και μαθαίνει. Ποιος ξέρει μπορεί καμιά μέρα να γίνει πρωθυπουργός και να τα χρειαστεί, να μην τα ξέρει; Μην είστε τέτοιοι. Να είστε άλλοι. Με κατανόηση και στρογή.
Κι αυτή η Βλεπίδα, όμως πολύ χωρατατζού. Ήρθε λίγο νωρίτερα, ούτε ένα τηλέφωνο δεν πήρε να πει «Ου ου…έεεερχομαιαιαι», ήρθε ξαφνικά και έπιασε τον επιτρελικό μηχανισμό πανέτοιμο στον ύπνο. Ντροπή της.
Εσείς που ξέρατε πότε έρχεται η Βλεπίδα, γιατί σας το είπαν οι μετερενολόγοι, σταματήστε να κάνετε τους έξυπνους. Μην ρίχνετε αλάτι στην πληγή. Ρίξτε το στο θιόνι. Και μην μετακινείστε. Καθίστε σ’ ένα μέρος ακίνητοι, μην μιλάτε, μην γελάτε, μην κουνιέστε. Χαλάτε τον σχεδιασμό του επιτρελικού κράχτους.
-Πότε έρχεται το επόμενο καιρικό φαινόμενο, ξέρουμε; Να γράψει διαγώνισμα η κυβέρνηση να δούμε, τι έμαθε απ’ το μάθημα. Το πολύ πολύ να προσλάβει κι άλλους αστυνομικούς για να λύσει το πρόβλημα. Και περιτρολικά. Και να κάνει και μια δημοσκότιση. Να σας ρωτήσει τη γνώμη σας και όλα να είναι τέλεια. Χνιαρρρ, χνιαρρρ, χνιαρρρ.
Το πρόβλημα λύθηκε.
-Πάω στην κουζίνα να ενοχλήσω την ξινή. Και να κάτσω στο τζάκι με την κυρία Στέλλα στον ωραίο καναπέ. Στο επόμενο καιρικό φαινόμενο να πάρετε μαζί σας σακίδιο επιβίωσης. Και αλυσίδες. Αλλιώς πρόστιμο. Και δίκιο να έχετε, θα πληρώσετε. Γιατί το να έχεις δίκιο σήμερα και να ζητάς να το βρεις αποτελεί παράβαση. Και το πληρώνεις.
Κοτλέ διαγωνίως