Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Μαθήτευσε στο φροντιστήριο του Σαραφιανού και σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1960-1965), στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη, με υποτροφία του ΙΚΥ. Φοίτησε επίσης στο εργαστήριο της ΑΣΚΤ για την τέχνη του βιβλίου, κοντά στον Κώστα Γραμματόπουλο και τον Γιάννη Παπαδάκη. Μετά το στρατιωτικό του (1966-1968) πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στην École des beaux-arts (1970-1972) με κρατική υποτροφία. Σε αυτό το διάστημα η ζωγραφική του έγινε πιο ρεαλιστική και συνδέθηκε με την πολιτική του στράτευση.
Η συμμετοχή του σε συλλογικές δραστηριότητες είχε ξεκινήσει πριν από τη δικτατορία, όταν ήταν μέλος της Ομάδας Τέχνης Α και συνεργαζόταν με την Επιθεώρηση Τέχνης. Συνεργάστηκε επίσης με το Ελεύθερο Θέατρο (1973), το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών (1974-1976) και, αργότερα, έγινε μέλος της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη, καθώς και του Κέντρου Χαρακτικής. Εκτός από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, ασχολήθηκε με τη χαρακτική, την εικονογράφηση βιβλίων, καθώς και με εικόνες γεννημένες και επεξεργασμένες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τις οποίες τύπωσε υπό τον τίτλο «99 εικόνες».
Ήταν ένας από τους κορυφαίους ζωγράφους της μεταπολεμικής γενιάς, μέλος των «Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών» που έδωσαν το στίγμα μίας πολιτικής και κοινωνικής στράτευσης ενάντια στη Χούντα. Οι «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές», μέσα από τη ζωγραφική απόδοση εικόνων-ντοκουμέντων από τον Τύπο της εποχής προσπαθούσαν να αποκαλύψουν την υποκειμενικότητά τους. Οι φωτογραφίες από σύγχρονα γεγονότα, οι οποίες παρουσιάζονταν στις εφημερίδες της εποχής, ασφαλώς και παρουσίαζαν κάτι πραγματικό, όμως αυτό που ήθελαν να αναδείξουν τα μέλη της ομάδας ήταν η υποκειμενικότητα της πληροφόρησης και η κατευθυνόμενη ενημέρωση του κοινού, στο πλαίσιο της κρατικής προπαγάνδας.
Ο Χρόνης Μπότσογλου εκλέχτηκε καθηγητής στην ΑΣΚΤ το 1989, διατέλεσε πρύτανης από το 2001 έως το 2005 και δίδαξε ως το 2008.
📸 Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης