Η γεωργία στη χώρα παραμένει ευάλωτη και εξαρτημένη. © Gordon Welters / Greenpeace
Η χρονιά τελειώνει, ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, οι τιμές στα τρόφιμα εξακολουθούν να βρίσκονται σε αδιανόητα ύψη, το ίδιο και τα κόστη παραγωγής, και ο ελληνικός αγροδιατροφικός τομέας εξακολουθεί να παραμένει εντελώς παραμελημένος τόσο από τα σχέδια της κυβέρνησης όσο και από τις προτάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Συνέπεια και αποτέλεσμα αυτής της παραμέλησης και της πολιτικής αδιαφορίας είναι η ελληνική γεωργία να παραμένει ευάλωτη στις διεθνείς αναταραχές κι εκτεθειμένη σε κάθε είδους κρίσεις (που είναι πολλές, συνεχιζόμενες και αλληλένδετες), εξαρτημένη από επιδοτήσεις και εισαγωγές, μη βιώσιμη, άδικη και εντελώς ανίκανη να ανταποκριθεί στους τρεις βασικούς της στόχους: να θρέψει επαρκώς τον πληθυσμό της χώρας, να εξασφαλίσει αξιοπρεπές εισόδημα στους παραγωγούς και να διασφαλίσει διατροφική κυριαρχία στην Ελλάδα.
Έξι μήνες μετά τη δημοσίευση των προτάσεων-άξονες προτεραιότητας της Greenpeace για την αναδιαμόρφωση του ελληνικού μοντέλου, εξακολουθεί να μην υπάρχει πουθενά δημοσιευμένο κείμενο εθνικής αγροτικής και διατροφικής πολιτικής που να περιλαμβάνει κριτήρια, προτεραιότητες, στόχους, ενέργειες και χρονοδιαγράμματα προώθησης αυτονόητων και ρεαλιστικών αξόνων προτεραιότητας που προτείνουμε. Συγκεκριμένα, οι προτάσεις μας εστιάζουν στην ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής, την προώθηση μεσογειακής διατροφής (που βασίζεται σε όσπρια, φρούτα και λαχανικά, διεθνώς αναγνωρισμένα ως η καλύτερη δίαιτα για ανθρώπους και πλανήτη) και τη σταδιακή απεξάρτηση της γεωργίας από στρατηγικές εξαρτήσεις (κατά προτεραιότητα εξαρτήσεις που βρίσκονται στο επίκεντρο των κρίσεων, όπως οι ζωοτροφές και τα λιπάσματα).
Έξι μήνες μετά τη δημοσίευση των προτάσεών μας, εξακολουθεί να μην υπάρχει εθνική αγροτική και διατροφική πολιτική © Greenpeace / Zamyslov Slava
Οι προτάσεις έχουν ήδη αποσταλεί στην ελληνική κυβέρνηση και τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου και έχουν συζητηθεί σε επιμέρους συναντήσεις με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (κατεξοχήν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση αγροδιατροφικής πολιτικής). Επίσης έχουν συζητηθεί με εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης που οφείλουν από τον ρόλο τους να διεκδικήσουν την εκπόνηση εθνικής πολιτικής για τη γεωργία και την τροφή που να αναδιαμορφώνει το ελληνικό μοντέλο σε βιώσιμο, δίκαιο και ανθεκτικό, καθώς η απουσία της επηρεάζει τη ζωή και την καθημερινότητα όλων των πολιτών της χώρας.
Μέχρι σήμερα, διαβάζουμε και ακούμε ανακοινώσεις που αφορούν εξαιρετικά περιορισμένους πόρους και ακολουθούν ξεπερασμένες παρελθοντικές αγροτικές πολιτικές μη βιώσιμης και μη ανθεκτικής γεωργίας.
Το φθινόπωρο, οι πολυαναμενόμενες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ είχαν περιοριστεί σε δράσεις ενίσχυσης (αντί καταπολέμησης) των στρατηγικών εξαρτήσεων της χώρας, όπως εισαγωγές ενεργοβόρων, ρυπογόνων και πανάκριβων λιπασμάτων που βασίζονται στο ορυκτό αέριο (εν μέσω κλιματικής κρίσης!) και τις εισαγωγές ζωοτροφών (σε μια χώρα που διαθέτει πληθώρα ντόπιων κτηνοτροφικών φυτών όπως λούπινο, κουκί, ρεβίθι και μπιζέλι).
Μέχρι σήμερα, οι ανακοινώσεις αφορούν εξαιρετικά περιορισμένους πόρους και ακολουθούν ξεπερασμένες αγροτικές πολιτικές © David Klammer / Greenpeace
Στην πρόσφατη ανακοίνωση (15/12) του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων, ο υπουργός αναφέρεται στους “άξονες αγροτικής πολιτικής”. Στην πραγματικότητα αναφέρεται αποκλειστικά στα εργαλεία χρηματοδότησης: καταβολή επιδοτήσεων (χωρίς κανένα κριτήριο βιωσιμότητας, δικαιοσύνης και ανθεκτικότητας) και κατανομή κονδυλίων της “νέας” ΚΑΠ η οποία όμως, ακριβώς όπως και οι προηγούμενες, δεν χρηματοδοτεί με κριτήρια το είδος παραγωγής και τις μεθόδους που εφαρμόζει ο παραγωγός αλλά με βάση τα στρέμματα που διαθέτει (ή νοικιάζει) ένας “παραγωγός” ενώ δεν προτεραιοποιεί παραγωγή τροφής για ανθρώπους αλλά για ζώα (εν μέσω απειλής επισιτιστικής κρίσης!).
Στην ουσία, ο υπουργός προσπαθεί να πείσει ότι η χώρα διαθέτει εθνική αγροδιατροφική πολιτική ενώ αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι η ελληνική γεωργία (δηλαδή η τροφή μας) παραμένει εγκαταλειμμένη και εντελώς εξαρτημένη από στρατηγικές εισαγωγές και τυφλές, αποσπασματικές επιδοματικές τακτικές, όμοιες με αυτές που μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία και για έναν τόσο ζωτικό τομέα, που μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην αναχαίτιση ή επιδείνωση των κρίσεων, οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για αξιοποίηση πόρων και δημοσίων κονδυλίων χωρίς κανένα πλαίσιο εθνικής πολιτικής επείγουσας αναδιαμόρφωσης της ελληνικής γεωργίας και η εκκωφαντική σιωπή των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι κατώτερες των περιστάσεων.
Θέλουμε επαρκή, υγιεινή τροφή σε προσιτές τιμές για όλες και όλους. © Bence Jardany / Greenpeace
Ζητάμε αυτό που δικαιούμαστε:
- Από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να ανακοινώσει επιτέλους επείγουσα διαμόρφωση, δημοσίευση και εφαρμογή ολοκληρωμένης εθνικής αγροδιατροφικής πολιτικής για δίκαιη, βιώσιμη και ανθεκτική ελληνική γεωργία που να ανταποκρίνεται στις κρίσεις και να ωφελεί πολίτες, παραγωγούς και περιβάλλον.
- Από τα πολιτικά κόμματα της χώρας να αποδείξουν ότι πράγματι τοποθετούν τον αγροδιατροφικό τομέα στο επίκεντρο των πολιτικών τους με συγκεκριμένες προτάσεις για την ελληνική γεωργία και στόχους και προτεραιότητες υπερ της υγείας και της διατροφής μας.
Μαζί με χιλιάδες πολίτες που ζητούν επαρκή, υγιεινή τροφή, σε προσιτές τιμές για όλους, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε τα αυτονόητα: επείγοντα μέτρα απεξάρτησης της ελληνικής γεωργίας από χημικά και λιπάσματα, ενίσχυση εγχώριας παραγωγής και προώθηση μεσογειακής διατροφής για την υγεία μας και την υγεία του περιβάλλοντός μας!
.
Η Έλενα Δανάλη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Γαλλία. Στην ομάδα της Greenpeace ήρθε το 2006 ως υπεύθυνη της εκστρατείας για τη βιώσιμη γεωργία. Έκτοτε συνεργάζεται, αναπτύσσει και υλοποιεί δράσεις και προγράμματα που στοχεύουν στη δημιουργία ενός βιώσιμου μοντέλου γεωργίας στην Ελλάδα, που να ωφελεί τον άνθρωπο, την κοινωνία και το περιβάλλον.