Μια ακόμα ιστορία δημοσιεύει το Human Stories που ταξιδεύει στα μέρη μας και φτάνει στην όμορφη Δονούσα για να συναντήσει ανθρώπους που ονειρεύονται και προσπαθούν να δημιουργήσουν στον τόπο τους όπως ο τόπος ορίζει.
Η Δονούσα, ανήκει στις μικρές Κυκλάδες και λόγω της θέσης της, υπήρξε κατά καιρούς αναπόφευκτος σταθμός σε θαλάσσια περάσματα, ενώ ταξιδιώτες του 18ου και 19ου αιώνα, πλέοντας από τη Νάξο στην Πάτμο ή αντίστροφα, περνούσαν από αυτήν. Αυτός ο βράχος είχε περισσότερους από έναν πρωτοκυκλαδικούς οικισμούς.
Η Δονούσα ήταν ένας εμπορικός σταθμός σε ένα θαλάσσιο δρόμο, ο οποίος ένωνε την Αττική και την Εύβοια με το ανατολικό Αιγαίο. Κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους το νησί υπήρξε τόπος εξορίας ενώ τον Μεσαίωνα χρησίμευε ως πειρατικό ορμητήριο… Μπορεί οι νέοι θαλασσοπόροι να διαφέρουν από αυτούς του παρελθόντος ως προς τον σκοπό του ταξιδιού, παρόλα αυτά όμως έχουν κάτι κοινό. Την αγάπη τους για τη θάλασσα και την αναζήτηση…
Αυτή η θέα δεν ξέρουμε αν συγκρίνεται με τίποτα άλλο στον κόσμο…
Ο Βασίλης Πράσινος είναι ένας σύγχρονος θαλασσοπόρος. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Οι γονείς του όμως γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Δονούσα.
Όλα τα καλοκαίρια του Βασίλη είναι συνδεδεμένα με τη θάλασσα, τον ήλιο κι όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κυκλαδικού τοπίου. Το επίθετο Πράσινος είναι χαρακτηριστικό της περιοχής, όπου συναντάμε επίσης Μαύρους και Κόκκινους. «Κατά μια εκδοχή το επίθετο έχει βυζαντινές ρίζες», μας εξηγεί ο Βασίλης και συνεχίζει: «Υπάρχει όμως και μια ερμηνεία η οποία συνδέεται με τους πειρατές της περιοχής …Όταν πλησίαζαν τα πειρατικά πλοία στα νησιά, τα ξεχώριζαν από το χρώμα στις σημαίες τους. Έτσι, φώναζαν έρχεται ο Μαύρος ή ο Πράσινος. Τις επιδρομές από τον μαύρο και τον πράσινο ακολουθούσαν και πολλά γεννητούρια ( φαντάζομαι όχι πάντα αποτέλεσμα υγιούς έρωτα ). Έτσι τα παιδιά αυτά τα προσφωνούσαν παιδιά του Μαύρου ή του Πράσινου ανάλογα με το ποιος είχε κάνει την επιδρομή».
Στη Δονούσα ο Βασίλης πέρασε τα πιο όμορφα και ανέμελα καλοκαίρια της ζωής του.
Η Δονούσα είναι ένα καταφύγιο χαράς, όπως χαρακτηριστικά μας λέει. «Πέρα όμως από το συναισθηματικό κομμάτι είναι ένας αυθεντικός τόπος, παρθένος. Και ανήκει γεωγραφικά σε μια περιοχή με χαρακτηριστικά μοναδικά στον κόσμο. Όπως η διαύγεια του φωτός, η καταγάλανη θάλασσα κι η απέριττη μορφολογία του τοπίου». Αυτό το μοναδικό περιβάλλον επέλεξε ο Βασίλης για να εργαστεί…