Επιτέλους, βροχή πέφτει στις Κυκλάδες από νωρίς το πρωί της Δευτέρας. Το γεγονός έχει σκορπίσει ανακούφιση στα πρόσωπα των αγροτών, καθώς η παρατεταμένη καλοκαιρία και ανομβρία είχε αρχίσει να προκαλεί έντονη ανησυχία. Μάλιστα οι παλαιότεροι σε ηλικία νιώθουν μεγαλύτερη ικανοποίηση καθώς σχολιάζουν πως σήμερα γεννιέται η νέα σελήνη, πράγμα που σημαίνει βροχόπτωση όλο το μήνα!
Από νωρίς τα ζώα, αισθανόμενα τη βροχή να πλησιάζει μαζευτήκαν ήσυχα στις απανεμιές και σε στεγνές κρυψώνες και η πρώτη καταιγίδα δεν άργησε να φανεί συνοδεία αστραπόβροντων.
Οι προβλέψεις ακριβείς…
Σ’ ένα μικρό διάλειμμα μεταξύ της πρώτης και δεύτερη καταιγίδας η Κεραζώνη-το ουράνιο τόξο– έκανε την εμφάνιση της απέναντι στην Πάρο.
Δειλά-δειλά στην αρχή τα χρώματα άρχισαν να διαγράφονται στον ορίζοντα και μέσα σε λίγα λεπτά υψώθηκε μια θριαμβευτική αψίδα χρωμάτων που ένωσε, σαν γέφυρα, την Πάρο με τη Νάξο!
Το ουράνιο τόξο δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο και σίγουρα όσο εντυπωσιακό κι αν είναι γνωρίζουμε ήδη πως υπάρχουν κι άλλα πολύ εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα.
Αυτό που μαγεύει όμως, πέρα από την ένταση, την έκταση των χρωμάτων και την αψίδα που δημιουργεί το φαινόμενο είναι το σημείο που βρίσκεται ο παρατηρητής κάθε φορά. Η καθαρότητα της ατμόσφαιρας και το φυσικό τοπίο, που όσο πιο απείραχτο είναι από τον άνθρωπο, τόσο περισσότερο μεγεθύνει την ομορφιά.
Αναφορές στην αρχαιότητα και στη νεότερη εποχή
Η πρώτη Βιβλική αναφορά σε ουράνιο τόξο βρίσκεται στην αφήγηση της διαθήκης που έκανε ο Θεός με τον Νώε και τους απογόνους του όταν οι επιζώντες από τον Κατακλυσμό βγήκαν από την κιβωτό. (Γε 9:8-17· Ησ 54:9, 10), όπως αναφέρει το Wikipedia.
Το 578 π.χ. ο Αναξιμένης, Έλληνας φιλόσοφος, παρατήρησε τη σχέση μεταξύ του ουράνιου τόξου και του Ήλιου. Αντί να αποδώσει το τόξο σε ουράνιες δυνάμεις, πρότεινε ότι τα σύννεφα αλλάζουν την πορεία του ηλιακού φωτός και παράγουν το τόξο των χρωμάτων.
Πρώτος ο Αριστοτέλης συνέλαβε την ιδέα ότι το ουράνιο τόξο δεν είναι υλικό αντικείμενο που κρέμεται από τον ουρανό, αλλά ένα φυσικό φαινόμενο. Χρησιμοποίησε την τότε γεωμετρία, αλλά λάθος νόμους ανάκλασης, για να εξάγει το κυκλικό σχήμα του Τόξου. Την πρώτη ικανοποιητική εξήγηση έδωσε ο Καρτέσιος κατά τον 17ο αιώνα. Σύμφωνα με την θεωρία του, το ουράνιο τόξο παράγεται από τις ακτίνες που πέφτουν πάνω στα σταγονίδια και που ανακλούνται στην εσωτερική τους επιφάνεια τουλάχιστον μια φορά.
Κατά ένα γνωστό ευρωπαϊκό μύθο, στη βάση του ουράνιου τόξου ένα τσουκάλι γεμάτο χρυσάφι περιμένει όποιον καταφέρει να φτάσει εκεί, πράγμα φυσικά αδύνατο, καθώς το ουράνιο τόξο είναι οφθαλμαπάτη που δεν εντοπίζεται στο χώρο.
Η Kεραζώνη, όπως τη λέμε στα ορεινά, κυρίως της Νάξου, είναι η ζώνη της κυράς της Παναγιάς, αν και για μένα από παιδί ήταν η ζώνη της Ίριδας που μπορούσε να μεταμορφώσει τον σκοτεινό ουρανό σε πολύχρωμο καμβά παίζοντας με το φως που περνούσε μέσα από τα αιωρούμενα σταγονίδια της βροχής.
Η Φύση είναι πραγματικά ένα μαγικό κουτί γεμάτο δώρα και η επιστημονική εξήγηση ουδόλως “μικραίνει” την αξία και την ομορφιά του δώρου που μας δίνεται. Το αντίθετο θα έλεγα.
Είθε να την προστατέψουμε όπως της αξίζει προκειμένου να λαμβάνουμε τα δώρα της με την ίδια χαρά που κάνουν τα παιδιά.
Οι φωτογραφίες του Cyclades Open είναι παρμένες από τη Νοτιοδυτική πλευρά της Νάξου στην ευρύτερη περιοχή του Πολυχνίου.