Καλά κρυμμένη σε ένα πανέμορφο κατάφυτο όρμο, με πεύκα και ελαιόδεντρα, η Παναγιά η Πολεμάρχα, ένα μέρος θρυλικό, βρίσκεται αιώνες τώρα σε δάσος πυκνό, στη διαδρομή ανάμεσα στη Νέα και την Παλιά (Αρχαία) Επίδαυρο.
Ένα εγκαταλελειμμένο μεσαιωνικό μοναστήρι, κτισμένο τον 15ο αιώνα από έναν ιερομόναχο της μονής Αγνούντος, που ονομαζόταν Αντώνιος.
Ο Αντώνιος, επιθυμώντας να απομονωθεί από τους συνασκητές του, εγκαταστάθηκε στην ερημική παραλία της Πολεμάρχας. Εκεί τον ακολούθησαν δυο νεότεροι μοναχοί, ο Νήφων (μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως) και ο Ιωσήφ. Σύμφωνα με την παράδοση, μόνοι τους έφτιαξαν τον πρώτο πυρήνα της μονής γύρω στο 1400.
Η μονή έφτασε σε ακμή τις επόμενες δεκαετίες με τη βοήθεια του Πατριάρχη Νήφωνα, οι αλλεπάλληλες όμως πειρατικές επιδρομές ανάγκασαν τους μοναχούς να εγκαταλείψουν την Πολεμάρχα και να αποσυρθούν στη μονή Καλαμίου, στην ενδοχώρα της Αργολίδας. Έκτοτε η μονή δεν ξαναλειτούργησε.
Οι τοπικοί θρύλοι λένε ότι πολλά βράδια, μέσα από την θάλασσα ακούς τον ήχο από τα ξύλινα κατάρτια να τρίζουν. Άλλες φορές ακούς φωνές και γέλια! Η Παναγιά η Πολεμάρχα, η Παναγιά των Πειρατών.
Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ στο carnetdevoyage.gr
Πηγή: carnetdevoyage.gr/ Ντορίτα Λουκίσσα, Φωτ. Σπύρος Τσακίρης