Σώπα, μη μιλάς,
είναι ντροπή κόψ’ τη φωνή σου, σώπασε
κι επιτέλους,
αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι χρυσός….
Αζίζ Νασίν
Μερικές σκέψεις με αφορμή την τραμπούκικη επίθεση που δέχτηκε συντοπίτισσά μας από αντιδήμαρχο του δήμου. Για όσα αυτονόητα περιμένει κανείς να γίνουν, αλλά δεν γίνονται.
Πέρασαν 6 μέρες από το σοβαρό περιστατικό τραμπουκισμού συνδημότισσας μας από αντιδήμαρχο του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και δεν άνοιξε ρουθούνι.
Η αντιπολίτευση έπραξε το αυτονόητο και εξέδωσε τις σχετικές ανακοινώσεις όπου ζητά την αποπομπή του αντιδημάρχου, από εκεί και ύστερα έτερον ουδέν!
Το εντυπωσιακό είναι πως από τον δήμο επικρατεί σιγή ιχθύος, αν και τα ψάρια είναι πιο ομιλητικά, αν τελικά προβούμε στην σχετική σύγκριση.
Όχι απλά δεν καταδίκασε το περιστατικό η δημοτική αρχή, που θα ήταν το αναμενόμενο, δεν έβγαλε ούτε μια ανακοίνωση σχετική για το θέμα που να λέει έστω πως το διερευνά ή να λέει “υπερασπίζομαι τον αντιδήμαρχο και είναι όλα ψέματα” κάτι…γιατί κι αυτό είναι θέση. Και στις δυο περιπτώσεις αναλαμβάνεις το κόστος που αναλογεί.
Τίποτα. Σιωπή.
Αντιθέτως, αυτό που φαίνεται πως συμβαίνει είναι το κλασσικό “μη μιλάς, σε λίγο θα το ξεχάσουν” και το ακόμα πιο κλασσικό “ποιος ασχολείται μωρέ τώρα, ωωωω, σιγά και τι έγινε δηλαδή, δεν τη σκότωσε κιόλας”.
Όχι, τα παραπάνω δεν ειπώθηκαν κάπου για το συγκεκριμένο περιστατικό είναι όμως αυτά που έχουμε ακούσει μυριάδες φορές να λέγονται για παρόμοια ή ακόμα πιο σοβαρά περιστατικά μαζί με εκείνο το άλλο, το πιο ύπουλο απ’ όλα που λέει “δεν έχει δώσει τέτοια δικαιώματα, οικογενειάρχης, ευυπόληπτο μέλος της κοινωνίας” και τόσα άλλα που μαθαίνουμε κατά καιρούς να λέγονται για όλα όσα γίνονται.
Κι ο κόσμος δε μιλάει γιατί “που να μπλέκεις τώρα” η επίσης κλασσική επωδός. Θαρρείς και το να μιλάς, να λες τη γνώμη σου, να ασκείς κριτική στα δημόσια πρόσωπα, να υπερασπίζεσαι το δίκαιο, τον αδύναμο, να παίρνεις θέση απέναντι σε κραυγαλέες συμπεριφορές, να είσαι ενεργός πολίτης εν ολίγοις, δεν είναι δικαίωμα είναι κάτι που πρέπει ν’ αποφεύγεις, δεν είναι καθήκον, δεν πρέπει να μπλέξεις κι αυτό είναι σημαντικότερο απ’ όλα τ’ άλλα: να μην μπλέξεις, γιατί θα γίνεις στόχος κι εσύ.
Σώπα…μη μιλάς. Θα μπλέξεις.
Και νομίζεις πως ποτέ δεν θα ‘ρθει η σειρά σου, γιατί εσυ δεν μιλάς, ούτε για το δίκιο σου, ούτε για των άλλων.
Μετά απορούμε πως γίνονται τόσα και τόσα και πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Να θεωρούμε δηλαδή κανονικότητα τον τραμπουκισμό και το μπούλινγκ κι όταν τυχαίνει να είμαστε μπροστά σε κάποιο περιστατικό να φεύγουμε για να μην μπλέξουμε, αλλά όταν γίνει κάτι μη αναστρέψιμο να έχουμε το θράσος ν’ αναρωτιόμαστε γιατί δεν μίλησε ο τάδε και γιατί δεν έφυγε η δείνα, το θύμα δηλαδή.
Αν σας φαίνεται υπερβολικό το παραπάνω δεν έχετε παρά να το σκεφτείτε. Περιστατικά θα βρείτε πολλά και ποικίλα, ακόμα και στη μικρή μας κοινωνία.
Οι πληροφορίες λένε πως ο αντιδήμαρχος αρνείται πως έγινε το παραμικρό απ’ όσα καταγγέλθηκαν. Αρνείται τα πάντα όπου χρειάστηκε να λογοδοτήσει μέχρι στιγμής. Ωστόσο το υλικό υπάρχει και είναι εύγλωττο.
Άραγε έχει κανείς τα κότσια να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από την Κατερίνα Μουστάκη παραδεχόμενος πως έχασε την ψυχραιμία του γιατί παρασύρθηκε από λάθος πληροφορίες που έπρεπε πρώτα να έχει επιβεβαιώσει; Να αναλάβει την ευθύνη, έστω, υπερασπιζόμενος τον εαυτό του; Να αρθρώσει μια λέξη έστω για το θέμα; Έξι μέρες μετά καμία επίσημη ανακοίνωση από κανέναν.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να ξέρει κάθε αιρετός είναι πως μπορεί να παίρνει τις ψήφους της παράταξής του, αλλά όταν εκλέγεται είναι εκπρόσωπος όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. Κι αυτών που τον ψήφισαν και εκείνων που δεν τον ψήφισαν. Κι εκείνων που του εξασκούν κριτική κι εκείνων που συμφωνούν μαζί του. Αυτό ισχύει για κάθε παράταξη, για κάθε αιρετό.
Αν αυτό ήταν καταγεγραμμένο στη συνείδηση εκείνων που μας ζητούν να μας εκπροσωπήσουν, θα είχαμε αποφύγει πολλά σοβαρά και ευτράπελα. Θα ήταν μια καλή αρχή.
Το “Σώπα μη μιλάς” είναι ένα συγκλονιστικό -και δυστυχώς- διαχρονικό ποίημα του Αζίζ Νεσίν
Ο Αζίζ Νεσίν φιλολογικό ψευδώνυμο του Μεχμέτ Νουσρέτ Νεσίν, 20 Δεκεμβρίου 1915 – 6 Ιουλίου 1995 ήταν Τούρκος λογοτέχνης και ευθυμογράφος, ο οποίος έγραψε περισσότερα από εκατό βιβλία. Ο Αζίζ Νεσίν ήταν ένας πολιτικός ακτιβιστής και περισσότερα γι’ αυτόν μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Διαβάστε ακόμα:
📸Juanma_Martin/Pixabay