Μια συζήτηση με το μέλος του Κινήματος Πολιτών της Νάξου Ελένη Ανδριανοπούλου
Τα κινήματα για ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση στις παραλίες φούντωσαν και οι αντιδράσεις που ξεκίνησαν απ’ την γειτονική μας Πάρο εξαπλώθηκαν σε χρόνο dt σε όλη την επικράτεια. Δεν πρόκειται για “νέα μόδα”, ούτε για το “κίνημα της πετσέτας” όπως βάφτισαν τα ΜΜΕ τις κινήσεις πολιτών που διεκδικούν το αυτονόητο: Ελεύθερες παραλίες, ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτές, δημόσιους χώρους ελεύθερους για τους πολίτες. Πιθανότητα η λέξη “ελευθερία”, “πολίτης”, “δωρεάν” να είναι πρόβλημα, μπορεί και να ψάχνουν μια κωδικοποίηση που να τους βολεύει, μπορεί και τα δύο να συμβαίνουν ανά περίπτωση.
Ναι, ζούμε σε παραδείσους οι νησιώτες που όμως σιγά-σιγά μετατρέπονται σε κόλαση λόγω του υπερτουρισμού που προκαλείται από την κακή διαχείριση των ροών σε μια Ελλάδα που μπορεί ήπια και βιώσιμα να έχει τουρισμό όλο το χρόνο, αλλά προτιμά να πουλάει μόνο ήλιο, θάλασσα και “ελληνικό καλοκαίρι”.
Έτσι το ένα φέρνει το άλλο και τα νησιά γεμίζουν κλίνες, καταστήματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες, αδιάφορο αν θα μπορέσουν να γεμίσουν την επόμενη χρονιά κι αν αντέχει το νησί άλλη καταστροφή, αν αντέχουν οι φυσικοί του πόροι και oi υποδομές περισσότερο κόσμο. Ο,τι πάρεις τώρα, μετά ποιός, ζει ποιός πεθαίνει.
Κι αυτό είναι κάπως οξύμωρο, αν σκεφτείς αναγνώστη μου πως στη χώρα μας η λέξη “οικογενειάρχης” είναι ικανή να προσπελάσει και τα πιο ακανθώδη εμπόδια, αν την επικαλεστείς. Τι σχέση έχει αυτό θα μου πεις…αν εργάζεσαι σκληρά-όντως-για αυτή την οικογένεια που ανάστησες, πως μπορείς να να μην λαμβάνεις υπ’ όψην σου πού θα ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια σου; Πως μπορείς να εξαιρείς από την εξίσωση τον παράγοντα “περιβάλλον”, την φύση μέσα στην οποία εσύ μεγάλωσες και λάτρεψες, το μέρος που σ’ έθρεψε εσένα και τα παιδιά σου; Δεν νιώθεις την ανάγκη να προστατέψεις όσο μπορείς τον τόπο σου για να τον παραδώσεις στους επόμενους;
Δεν νιώθεις, καλέ μου άνθρωπε, την ανάγκη σ΄ ένα περίπατο με το μελλοντικό σου εγγόνι να του λες κρατώντας το απ’ το χέρι “Κοίτα, σ’ αυτή την παραλία έκανα τα μπάνια μου στην ηλικία σου…και την κρατήσαμε όσο μπορέσαμε ανέγγιχτη γιατί αυτή μας έδωσε ψωμί, αλλά κυρίως για την δεις και συ, κοίτα πόσο όμορφη είναι!” αντί να του δείχνεις έναν ρημαγμένο διαβρωμένο τόπο;
Χτες κουβέντιασα λίγο με την Ελένη Ανδριανοπούλου μέλος του συντονιστικού του Κινήματος Πολιτών της Νάξου ΚΙΝΗΜΑ《ΣΩΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ》”Save the Beaches of Naxos NOW!”
Πέρα από τις υπογραφές που μαζεύουν -κι είναι πολλές-υπάρχει νομική ομάδα που φτιάχνει έναν φάκελο που σύντομα θα κατατεθεί στην Δικαιοσύνη. Το περιεχόμενο απολύτως τεκμηριωμένο: καταγγελίες πολιτών που έγιναν, αλλά δεν ανταποκρίθηκαν οι Αρχές, βίντεο, φωτογραφίες, ποια είναι η νομοθεσία που διέπει την περιοχή όπου παρατηρείται η επιχειρηματική δραστηριότητα, ο,τι χρειάζεται συνταγμένο με απόλυτη σοβαρότητα και τεκμηρίωση, αλλά και με την χρήση της τεχνολογίας που αποτυπώνει με ακρίβεια όλα όσα συμβαίνουν και τα οποία αποτελούν εξόφθαλμη παρανομία.
“Οι παραλίες ήταν όχι μόνο για μας στη Νάξο ως πολίτες, αλλά και αλλού, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” μου λέει η Ελένη Ανδριανοπούλου. “Δεν έχουμε τίποτα εναντίον κανενός, με την παρανομία και την καταστροφή όμως δεν γίνεται να το δεις και να μην θυμώσεις. Αμμοθίνες ισοπεδωμένες, άλλες που φυτεύουν πάνω τους χωροκατακτητικά φυτά που είναι άσχετα με την χλωρίδα της περιοχής για καλλωπισμό. Φώτα, καλώδια, κατασκευές, εξέδρες πουθενά χώρος μέσα σε μια περιοχή Natura. Στην Πλάκα έβγαλαν ακόμα και πλάκες από τον βυθό!”
Η Ελένη μου αναφέρει πως υπάρχουν καταγγελίες από πολλούς πολίτες που έγιναν λίγες μέρες πριν και έπεσαν στο κενό, καμία απάντηση από πουθενά.
“Ξέρεις είναι κι αυτό που συμβαίνει και εδώ, όπως κι αλλού” μου λέει “διώχνουν τους λουόμενους που δεν θέλουν ξαπλώστρες”…. μένω έκπληκτη ακούγοντάς την, γιατί η αφελής πίστευα πως αυτό δεν το κάνει κανείς στο νησί, παρ’ όλη την έκταση του κρεβατοδρομίου στις παραλίες του νησιού.
Η Ελένη μου περιγράφει τι συνέβη και είναι πραγματικά εξοργιστικό: “Μεγάλες γυναίκες στην ηλικία που θέλουν να κάνουν το μπάνιο τους εκεί που πάντα πήγαιναν…δεν θέλουν ξαπλώστρα και χώρος ελάχιστος για ν’ απλώσεις μια ψάθα. Πήγε μπροστά απ’ τις ξαπλώστρες να μπει στην θάλασσα και ξεκίνησαν οι παρατηρήσεις “το μέρος είναι δικό μας, το έχουμε νοικιάσει” ή “εδώ είναι η θέα μας και ενοχλείς”, πόση προσβολή για την προσωπικότητα αυτών των ανθρώπων; Μια κυρία πήγε στην Πλάκα σ’ ένα μέρος που η πρόσβαση είναι κάπως δύσκολη. Μπήκε από τον χώρο των ξαπλωστρών λοιπόν…δεν είχε άλλο χώρο να σταθεί, άφησε τις σαγιονάρες της δίπλα σ’ ένα μικρό κενό, ε την έδιωξαν! της είπαν να πάρει τις σαγιονάρες της και να φύγει! Είναι ποτέ δυνατόν;”
Κρινάκια της Άμμου, Λευκάθια ή και Θαλασσόκρινα (Pancratium maritimum)-Προστατευόμενο είδος, περιοχή Natura Καστράκι Νάξου 📸Cyclades Open
Πως γίναμε έτσι αλήθεια εμείς οι καλόκαρδοι φιλόξενοι νησιώτες που όταν ερχόταν μουσαφίρης, όχι σπίτι μας περαστικός που σταματούσε να ρωτήσει μια πληροφορία, του πηγαίναμε δροσερό νερό, φρούτα και τον καλωσορίζαμε στον τόπο μας σαν να ήταν αδέρφι μας;
Με σπαστά αγγλικά οι γονείς μας τους έδιναν σταφύλια, σύκα, αυγά όπου τυχαίναν να νοικιάζουν, τους έβαζαν στο τραπέζι τους κι αυτοί κάθε χρόνο έρχονταν και ξανάρχονταν στο νησί να χαρούν φιλοξενία και ομορφιά κουβαλώντας τα δικά τους δώρα. Η γλώσσα της καρδιάς ήταν η μόνη γλώσσα συνεννόησης. Τίποτα δεν κρατήσαμε απ’ όλα αυτά; Τώρα που όλοι μιλάμε από μια εως τρεις γλώσσες, ξεχάσαμε να μιλάμε κι αναγνωρίζουμε μόνο τα χρώματα χαρτονομισμάτων;
Δεν είναι ρομαντισμός το παραπάνω…είναι η κορυφαία στιγμή του τουρισμού εμπειρίας, της βιωσιμότητας και της αειφορίας, ό,τι πιο παλιό, αλλά σύγχρονο στο τουριστικό μοντέλο που πρέπει και μπορούμε ν’ αποκτήσουμε.
Συζητάμε για τα κινήματα στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπως αυτό της Πάρου και συζητάμε τις εξελίξεις. Της αναφέρω τις δηλώσεις του δημάρχου στα Μέσα για το κίνημα και ρωτάω: “Σας κάλεσε ο δήμαρχος να μιλήσετε μαζί του;”
“Όχι” μου απαντά ” δεν μας κάλεσε κανείς” και συμπληρώνει πως “το επιχείρημα πάντως πως ο δήμος είναι αναρμόδιος έχει ξεπεραστεί”. Χτες, πάντως, συνομιλώντας για το θέμα με συναδέλφους στην Αθήνα μου δήλωναν πως ο δήμαρχος έχει εξαφανιστεί, τον ψάχνουν και δεν τον βρίσκουν.
Πως το βλέπουν αυτό οι επιχειρηματίες;
“Έχουν υπογράψει πολλοί πλέον…δεν μπήκαν από την αρχή, αλλά στη συνέχεια συμμετείχαν γιατί έχουν καταλάβει πως κι αυτοί ζημιώνονται καθημερινά απ’ αυτήν την κατάσταση” μου αναφέρει.
Διαβάζοντας χθες στο ethnos.gr το σχετικό ρεπορτάζ ανέφερε τα εξής: “Οι επαγγελματίες μετά την παραχώρηση των νέων εκτάσεων κάνουν λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό”.
«Οι επαγγελματίες της εστίασης, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος έρχονται για άλλη μια φορά στη δυσχερή θέση να αντιμετωπίζουν έναν αθέμιτο ανταγωνισμό διότι σε επιχειρήσεις που χρόνια προσπαθούν και ειδικά με αυτά που έχουμε περάσει να είναι βιώσιμες έρχεται ένας νέος εχθρός από το πουθενά να αμφισβητήσει την βιωσιμότητά τους» τονίζει ο Περιφερειάρχης ΠΟΕΣΕ Νοτίου Αιγαίου & Κρήτης και Πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Μαζικής Εστίασης Νάξου & Μικρών Κυκλάδων “Νάξος – Φιλοξενία”, Γιάννης Παπαδόπουλος.
Όπως εξηγεί ο ίδιος, όσο υπήρχαν οι ομπρέλες αυστηρά στις προβολές των καταστημάτων δεν υπήρχε πρόβλημα διότι τα μαγαζιά μπορούν να προσφέρουν τουαλέτα και ελέγχονται υγειονομικά και φορολογικά. Πλέον βλέπουμε ακόμη και ξενοδοχεία που δεν έχουν προβολή να χτυπούν τα διπλανά κομμάτια σε δημοπρασία όχι απλά για να πηγαίνουν οι ένοικοί τους. Σερβιτόροι διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις από το ξενοδοχείο μέχρι την παραλία για να σερβίρουν. Και έτσι δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο ο δήμος πρέπει να εξασφαλίσει ελεύθερο χώρο που να μην μπορεί να ενοικιαστεί, παρέχοντας δημόσιες τουαλέτες και ντουζιέρες για να μπορεί να έχει επιλογή ο κόσμος. «Ο δήμος έπρεπε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και για αυτούς τους ανθρώπους που είτε δεν θέλουν, είτε δεν μπορούν να νοικιάζουν υποχρεωτικά μια ξαπλώστρα».
“Ελένη, είστε καταδικασμένοι να πετύχει η προσπάθεια που ξεκίνησε” της λέω και χαμογελώντας μου απαντά: “Εχουμε μια ομάδα πολλών ανθρώπων, πολλών μελών…γρήγορη και αποτελεσματική. ‘”Ολοι θέλουν να προσφέρουν και ανακαλύψαμε δεξιότητες και ικανότητες που δεν γνωρίζαμε πως έχουμε μέσα απ’ αυτή την διαδικασία. Στην ομάδα συμμετέχουν μόνιμοι κάτοικοι, επισκέπτες, επιστήμονες, επαγγελματίες κάθε είδους. Δεν υπάρχει ιεραρχία, συντονιζόμαστε και έχουμε γρήγορα αποτελέσματα κι αυτό είναι απίστευτο!” μου αναφέρει…”Εχουμε παραμερίσει τον εγωϊσμό μας και συνεργαζόμαστε” συνεχίζει, “αυτό που κάνουμε έχει ήδη αλλάξει εμάς τους ίδιους …εργαζόμαστε συστηματικά από το πόστο του ο καθένας , όλο αυτό που γίνεται ήταν ανέλπιστο και δείχνει πως μπορούμε να το κάνουμε για ενα σκοπό που αφορά όλους μας…δεν είμαστε πια μόνοι!” μου λέει χαμογελώντας με σιγουριά.
Από χτες το βράδυ, στην πληροφορία και μόνο πως κλιμάκιο της Κτηματικής Υπηρεσίας θα βρίσκεται στη Νάξο σήμερα Παρασκευή και θα διενεργεί ελέγχους, ξεκίνησε το ξήλωμα κάθε είδους κατασκευής στις παραλίες μαζί με τις ομπρελοξαπλώστρες, τα τραπεζάκια, τις καρέκλες, τις εξέδρες κλπκλπ
Αν ήταν λοιπόν όλα αυτά νόμιμα και υπήρχαν στη σύμβαση, γιατί τα απομάκρυναν νύχτα; Θα ναι μάλλον τυχαίο το γεγονός.
Αυτό το αεράκι πάντως που φύσηξε στα νησιά μας και απλώνει τη δροσιά του σ’ όλη τη χώρα (Ηγουμενίτσα, Ν. Πέραμος, Ρόδος, Κρήτη και αλλού) είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο συνέβη τα τελευταία χρόνια. Είτε επαγγελματίες στον τουρισμό, είτε όχι, όλοι έχουμε λόγο ως πολίτες κατά που θα τραβήξει ο τόπος μας και κυρίως έχουμε λόγο να θέλουμε να διατηρηθεί με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και το περιβάλλον του και τα επόμενα χρόνια για να μπορούμε να ζούμε σ’ αυτόν με ποιότητα ζωής και σεβασμό.
Αν δεν αλλάξουμε οπτική και συμπεριφορά, τότε τίποτα ευοίωνο δεν πρόκειται να συμβεί. Έχουμε ήδη έναν θησαυρό να προστατέψουμε, να εξελίξουμε με σεβασμό και να ζήσουμε αρμονικά μαζί του: τον τόπο μας. Ας μην χάσουμε την ευκαιρία που μας δίνεται δίνοντας έτσι και μια ευκαιρία στον εαυτό μας να ζήσει σ’ αυτόν με αξιοπρέπεια και να μεγαλουργήσει χωρίς να ξεπουληθούν τα πάντα και κυρίως ο εαυτός μας.
Πληροφορίες για το κίνημα πολιτών της Νάξου και πως μπορείτε να υπογράψετε την ανοιχτή επιστολή μπορείτε να βρείτε εδώ.