Η ιστορία έγινε γνωστή μέσω ανάρτηση στο facebook ανήμερα της γιορτής των ερωτευμένων. Μέσα στον ζόφο των ημερών και στην… εμποροποιημένη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, η ιστορία του ζεύγους των κύκνων στη Καστοριά έδωσε στη μέρα μια άλλη διάσταση.
Οι κύκνοι όταν επιλέξουν το ταίρι τους θα μείνουν μαζί για πάντα. Ακόμη και αν το ένα φύγει απ’ τη ζωή είναι πολύ δύσκολο αυτό που έμεινε να ζευγαρώσει ξανά. Η αγάπη τους είναι για πάντα. Η ερωτική συμπεριφορά τους περιλαμβάνει αμοιβαίο βύθισμα του ράμφους, του ένα στο άλλο, κάτι σαν φιλί, ενώ τα κεφάλια τους γέρνουν το ένα στου άλλου σχηματίζοντας πολλές φορές με τους κομψούς λαιμούς τους το σχήμα μιας καρδιάς. Υπερασπίζονται δε με πάθος τα μικρά τους και την περιοχή τους, ενώ τα φροντίζουν μαζί.
Στην ιστορία που δημοσιεύεσαι ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, συνεργάτης του «Αρκτούρου» και μέλος της Εταιρείας Προστασίας Περιβάλλοντος του δήμου Καστοριάς, ο θηλυκός κύκνος τραυματίστηκε από αδέσποτα της περιοχής. Ευτυχώς οι περαστικοί βοήθησαν την κατάσταση και ο αρσενικός κύκνος όχι μόνο υπερασπίστηκε το πληγωμένο ταίρι του ανοίγοντας τις φτερούγες του για ν’ αποτρέψει τα σκυλιά, αλλά ακολούθησε τον Νίκο Παναγιωτόπουλο μέχρι το ιατρείο μένοντας δίπλα στο ταίρι του.
Κι αν κάτι πρέπει να μας μείνει απ’ αυτή την ιστορία που ευχόμαστε να έχει αίσιο τέλος είναι να διδαχτούμε κάτι πέρα από το προφανές ρομαντικό που είναι ολοφάνερο. Να κατανοήσουμε πως εμείς οι άνθρωποι μπορεί να κυριαρχούμε σαν είδος, αλλά γύρω μας υπάρχουν πλάσματα που έχουν τη δική τους κοινωνία και συνήθειες, τα δικά τους συναισθήματα και δεν είναι αυτό που απλώς αποκαλούμε «ζώα». Και οφείλουμε, όχι μόνο να τα σεβόμαστε και να μην κάνουμε κατάχρηση του χώρου τους, αλλά μπορούμε να μαθαίνουμε από τη συμπεριφορά τους, όπως έκανε πολύ παλιότερα ο άνθρωπος.
Άλλωστε είμαστε όλοι κομμάτι της Φύσης, απλώς επιμένουμε να το ξεχνάμε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μας και τα πλάσματα που υπάρχουν γύρω μας.
Ας δούμε τί αναφέρει ο κ. Παναγιωτόπουλος στην ανάρτησή του:
«Το να αγαπάς και να ερωτεύεσαι πιστεύουμε ότι είναι προνόμιο των ανθρώπων … είναι μαγικό και απερίγραπτο συναίσθημα να βάζεις την ευτυχία σου μέσα στην ευτυχία του άλλου, το εγώ και το εσύ εξαφανίζετε και γίνετε εμείς ….
Κάθε μεγάλη αγάπη αρχίζει με μια μεγάλη ιστορία !
Αυτός από την Κρήτη, αυτή κάπου από την Εύβοια, πέρασαν λίγο απ΄ την Αθήνα και ταξίδεψαν οδικός με λίγους μήνες διαφορά για την Καστοριά και πολιτογραφήθηκαν Καστοριανοί. Η ανάγκη αποξένωσης έφερε και την γνωριμία τους, παρόλο που πίστεψαν ότι βρήκαν το ιδανικό μέρος αντιμετώπισαν δυσκολίες με τον ντόπιο πληθυσμό και απομονώθηκαν αρκετά μακριά τους, δημιουργώντας δικό τους χώρο . Κάθε ώρα ήταν μαζί κάθε στιγμή την μοιραζόταν , άλλωστε έχουν δώσει ισόβιους όρκους να είναι μαζί .
Έτσι είναι οι κύκνοι !!!
Σήμερα το θηλυκό δέχθηκε επίθεση από κάποια ομάδα με αδεσποτάκια και δυστυχώς τραυματίστηκε, οι πρωινοί περιπατητές που βρεθήκαν μετά από λίγη ώρα στο σημείο και έσωσαν την κατάσταση . Η εικόνα απερίγραπτη … ο ένας κύκνος να κάθετε κάτω ανήμπορος και ο άλλος να μάχεται κάνοντας κύκλους γύρο της με ανοιχτές τις φτερούγες του διώχνοντας τα σκυλιά . Όταν έφτασα αντίκρισα τις πληγές από μακριά πάνω στο κατάλευκο πτέρωμα της , με ήρεμες κινήσεις την πλησίασα κάτω από το επιθετικό βλέμμα του αρσενικού ψηλαφίζοντας τις πληγές της.
Ανήμπορη όπως ήταν την πήρα στην αγκαλιά μου προσεχτικά και περπάτησα προς τι σταθμό μιας και ήταν κοντά , περίπου 300 με 400 μέτρα . Όταν έφτασα κοντά γυρνώντας το κεφάλι μου συνειδητοποίησα ότι ο σύντροφος της με είχε πάρει στο κατόπι και ήρθε μαζί μου στο σταθμό , άνοιξα την πόρτα πήγα προς το χώρο περίθαλψης …αυτός πάντα δίπλα μας υπομονετικός να βγάζει μικρές κραυγές μέχρι να περιποιηθούμε τα τραύματα της . Αφότου τελειώσαμε και την περάσαμε στο αναρρωτήριο, ήρθε μαζί της και κάθισε δίπλα της ……θα είναι εκεί.»
