-Παλιοβροχή, παλιόκαιρος και παλιοκοινωνία.
Μια χαρά βολτάριζα το πρωί κι έξυνα τα νύχια μου σε μια παλιόσκαλα κι άρχισε ξαφνικά να ρίχνει ονυχοδρόμια.
Τι να κάνω, μαζεύτηκα μέσα. Άσε που φώναζε και η ξινή να μαζευτώ και δεν σταματούσε με τίποτα.
-Εν τω μεταξύ έρχεται εκεί που κάθομαι ήσυχος κι ανέμελος και μου κάνει κάτι περίεργες ανακοινώσεις. Με αποκαλεί «χαβιάρη».
Τί σχέση έχω εγώ με το χαβιάρι, δεν έχω καταλάβει.
Κι όλο «πολύ χαβιάρης έχεις γίνει τώρα τελευταία» και «από πότε σ’ αρέσουν τα χάβια βρε» και δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Εκτός αν εννοεί πως είμαι μεγάλης αξίας πλάσμα, το οποίο δεν χρειάζεται να με συγκρίνει μ αυτή τη χαζομάρα το χαβιάρι, φτάνει να πει αυτό που είμαι, γάτα δηλαδή.
Πολύ περίεργη συμπεριφορά, μάλλον έχει βραχυκυκλώσει. Θα φωνάξω ηλεκτρολόγο να την ελέγξει. Να της βάλει ένα ρελέ.
Όχι τίποτ’ άλλο δηλαδή, αλλά αν αρχίσει ν’ αναβοσβήνει κιόλας τη νύχτα, σαν χριστουγεννιάτικο λαμπάκι, δεν θα μ’ αφήνει να κλείσω μάτι ο δόλιος.
-Είπα «ανέμελος» και θυμήθηκα και αυτόν τον…τον πως τον λένε μωρέ, τον πρωθυποκούλη.
Ωραίος τύπος.
Αραχτός, δεν τον ταράζει τίποτα.
Καίγεται το σύμπαν, πάει διακοπές.
Πνίγεται το σύμπαν, πάλι διακοπές.
Φτάνουν τα κρούσματα του κρονονοϊού κοντά στα 30 χιλιάδες, καλά μαντέψατε, διακοπές.
Μην τον απασχολείτε και σεις με τα προσωπικά σας, τί τον ανακατεύετε;
Πολύ αγενείς είστε.
-Τους Βρετανούς σκέφτομαι που τον λιμπίστηκαν για πρωθυπουργό κι ήθελαν να τον κρατήσουν όταν πήγε.
Έχουν κι αυτοί προβλήματα.
Δέκα μέρες έλειπε ο δικός τους, χιλιάδες τα κρούσματα, να τον ψάχνουν και να τραγουδάνε Λιδάκη, πουθενά ο Μπορείς-δεν μπορείς.
Στα Ζαγροχωχώρια κοίταξαν;
-Θνιαααρρρρ…θ’ αλλάξει κι ο χρόνος σε λίγες μέρες. Στο ημερολόγιο εννοώ, μη φανταστείτε τίποτα συγκλονιστικό.
Ένα νούμερο παραπάνω.
Τόσα νούμερα έχετε γύρω σας, αλλά δε σας βλέπω να το γιορτάζετε, το 2022 γιατί θέλετε να το γιορτάσετε δηλαδή; Είδατε εμένα να γιορτάζω που είμαι το νούμερο 8 μείον ένας κυνόδοντας;
Τι να έχει μωρέ το 2022; Ε, κανέναν αστεροειδή, κανέναν εξωγήινο, απλά πράγματα, σίγουρα δεν είναι κάτι που δεν το περιμένετε, τόσα και τόσα έχετε ζήσει.
Πάω να τσιμπήσω κάτι νιώθω μια λιγούρα.
Κοτλέ διαγωνίως