Με αφορμή τον θάνατο της σπουδαίας αρχαιολόγου και επίτιμου Εφόρου Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Φωτεινής Ζαφειροπούλου προτείνουμε το βιβλίο της “Δια Σύρον, Πάρον, Νάξον, Ίον, Οίαν – Θήραν” που μας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, όταν οι Κυκλάδες ήταν ένας τόπος μέσα στον τόπο, μικρά κομμάτια γης και βράχου λουσμένα στο φως, ανάμεσα σε θάλασσα και ουρανό.
Κεφάτη και ενδιαφέρουσα αφήγηση της εξέχουσας αρχαιολόγου, η οποία διηγείται με χιούμορ τις αναμνήσεις της από την πρώτη της φοιτητική επίσκεψη στη Μύκονο, μέχρι τις πρόσφατες εμπειρίες της από εξορμήσεις στις Κυκλάδες.
Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, ταξιδεύεις στο χρόνο και γνωρίζεις τόπους, ανθρώπους και τρόπους ζωής που έχουν, εν πολλοίς, εξαφανιστεί.
“Πρώιμο καλοκαίρι ή προχωρημένη άνοιξη του 1956 ή 1957 η πρώτη γνωρισμία με τη Μύκονο. Τα καράβια της γραμμής έφευγαν γύρω στη 1 το μεσημέρι από τον Πειραιά και έφταναν κάπου στις 11 τη νύχτα στη Μύκονο, αφού έπιαναν Σύρο, Τήνο και συνέχιζαν για Ικαρία, Σάμο.
“Δια Σύρον, Πάρον, Νάξον, Ίον, Οίαν – Θήραν”
Φωτεινή Ζαφειροπούλου
Αθήνα
Σήμα Εκδοτική
Αριθμός Έκδοσης: 1
2007
σ. 166
Σχήμα: 23χ17
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-89506-2-7
Κυκλοφορεί
Ταξίδια μονοήμερα, δηλαδή με επιστροφή την ίδια μέρα έπρεπε να έλθει η δεκαετία του 1970 για να δρομολογηθούν. Φοιτητική ξένοιαστη παρέα με εκδρομή πανεπιστημιακή και σχετική εποπτεία των καθηγητών φτάσαμε σε μια Μύκονο που μας υποδέχτηκε μια λαμπερή βραδιά με φεγγαρόφωτο που έκανε ανάγλυφα τα περίεργα κατάλευκα σπίτια που ξεφύτρωναν ανάρια πάνω στην ξερή πλαγιά, που στραφτάλιζε κάτω από το φως του φεγγαριού -η πανδιασία αυτή πήρε τέλος σε λίγο καιρό με την πρόοδο του “πολιτισμού”, αφού το ηλεκτρικό δεν σταματούσε πια στις 9 το βράδυ για νάρθει ξανά την άλλη μέρα το πρωί. […] “
(από το κείμενο του βιβλίου: “Πρώτη γνωριμία με το κυκλαδίτικο Αρχιπέλαγος”)
Με πληροφορίες από archiaologia.gr
📸Miltiadis Fragkidis/Unsplash