Με αφορμή τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους εξόριστους στην Ανάφη ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., Δημήτρης Κουτσούμπας, πραγματοποίησε επίσκεψη στο νησί εκπληρώνοντας ένα χρέος προς τους αγωνιστές και τιμώντας τη μνήμη τους.
Τους χιλιάδες επισκέπτες που κατέφθασαν από ολόκληρη την Ελλάδα και συγκεντρώθηκαν το Σάββατο το πρωί, στην κεντρική πλατεία της Χώρας της Ανάφης, καλωσόρισε πρώτα η Ρούλα Φραγκάκου, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Νότιων Κυκλάδων του ΚΚΕ ευχαριστώντας όσους συνέβαλαν σε αυτήν τη διοργάνωση και στη συνέχεια ο δήμαρχος Ανάφης, Ιάκωβος Ρούσσος απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό στον οποίο αναφέρθηκε στην αλληλεγγύη στάση που έδειξαν οι κάτοικοι προς τους πολιτικούς εξορίστους αλλά και στη συμβολή των εξορίστων στην ιστορία του νησιού.
Η ομιλία του Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
Αμέσως μετά, το λόγο πήρε ο κος Κουτσούμπας ως κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης, εν μέσω συνθημάτων και χειροκροτημάτων:
“Φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στην Ανάφη, το νησί που σε εποχές σκοτεινές, σε μέρες μαύρες για τον τόπο και τον λαό μας, φωτίστηκε από το μεγαλείο της θυσίας των συντρόφων μας. Αν σήμερα χρειάζονται μερικές ώρες στη θάλασσα για να βρεθεί κάποιος στην Ανάφη, τότε, το ταξίδι αυτό, διαρκούσε μερόνυχτα και οδηγούσε με τη βία τους συντρόφους μας στην απομόνωση από την κοινωνική και πολιτική ζωή. Το λιμάνι, τα μονοπάτια, οι ξερές πέτρες και τα απόκρημνα βράχια, που σήμερα κάποιοι από εμάς αντικρίζουν για πρώτη φορά, μάς είναι γνώριμα, μέσα από τις διηγήσεις, τους στίχους και τα λόγια των συντρόφων μας, που μαρτύρησαν σε αυτόν εδώ τον τόπο. Το αποτύπωμά τους παραμένει χρόνια και χρόνια, ανεξίτηλο” είπε στην αρχή της ομιλίας του ο Γ.Γ. του ΚΚΕ και συνέχισε κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην πολιτική ζωή της χώρας με έμφαση στα γεγονότα που διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο η Ανάφη ως τόπος εξορίας, ενώ δεν λησμόνησε να αναφερθεί στα πρόσωπα που ταύτισαν τη ζωή και τους αγώνες τους με το νησί: “Το φως που αναφαίνεται και διατηρείται αναλλοίωτο μέχρι σήμερα είναι η Ανάφη του Γληνού, της Ηλέκτρας, του Νικολαΐδη, της Σκοδιδάκη, του Βασάλου, του Σιάντου, του Σβώλου, του Θέου, του Λάσκαρη, του Πορφυρογένη, του Βέρβερη”.
Συνεχίζοντας τον συγκινητικό σε αρκετά σημεία λόγο του έκανε αναφορά και στις ιδιαίτερες σχέσεις που ανέπτυξαν οι εξόριστοι με τους ντόπιους αναπτύσσοντας σχέσεις συνεργασίας, καλλιεργώντας από κοινού τη γη και μοιράζοντας τα λιγοστά αγαθά και προϊόντα τους, ενώ οι εξόριστοι γιατροί εξέταζαν τους αρρώστους και οι εξόριστοι δάσκαλοι μάθαιναν γράμματα στα παιδιά του νησιού. Σχέσεις που επιβεβαιώνουν τη βαθειά εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη που έδειξαν και οι δύο πλευρές τα σκληρά εκείνα χρόνια.
«Αυτή είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας!»
Ο κος Κουτσούμπας προς το τέλος της ομιλίας του, δεν αμέλησε να αναφερθεί και στη σημερινή κατάσταση που επικρατεί “από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που συνεχίζεται εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες στην Ουκρανία ανάμεσα στις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και τη Ρωσία. Οι αιτίες του βρίσκονται στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, στην αναμέτρηση των αστικών τάξεων” και τόνισε πως το ΚΚΕ δεν τάσσεται με το μέρος κανενός στρατοπέδου καπιταλιστών στον πόλεμο παρά μόνο με την πάλη των λαών για “την εξάλειψη των αιτιών του πολέμου, για την ανατροπή του συστήματος, του καπιταλισμού που τον γεννά”.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου
Μετά την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, οι επισκέπτες κατευθύνθηκαν στον χώρο του μνημείου, όπου έγιναν τα αποκαλυπτήρια από τον Δημήτρη Κουτσούμπα και τον δημιουργό του, τον γλύπτη Αντώνη Μυρωδιά, ο οποίος είπε για τη δημιουργία του: “Η γλυπτική σύνθεση σχεδιάστηκε σε αφαιρετικό ύφος, καθώς πρέπει να ανταποκριθεί τόσο στο ελληνικό κοινό που φέρει την εμπειρία ή τη ζώσα μνήμη από τη ζωή της εξορίας, όσο και στον ανύποπτο αρχικά επισκέπτη και να συνδιαλέγεται αρμονικά με το κυκλαδίτικο τοπίο. Το Μνημείο αποτελεί με τον τρόπο αυτό κίνητρο – οπτικό και συναισθηματικό ερέθισμα – ώστε ο θεατής να σταθεί, να πληροφορηθεί, να διαμορφώσει τους προσωπικούς του συνειρμούς”. Ο γλύπτης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα υλικά που επέλεξε, εξηγώντας πως το μάρμαρο, ένα κατεξοχήν ευγενές υλικό ορίζει με τη δυναμική, επιβλητική και μνημειακή παρουσία του την ιδεολογική υπεροχή σε σχέση με τον διαβρωμένο χάλυβα, τη διαφοροποίηση των εξορίστων από τους δεσμώτες τους.
Το γλυπτό εκφράζει την ευγένεια, τη δύναμη και την αλύγιστη στάση των εξόριστων, δίνοντας παράλληλα ένα επικό, διαχρονικά δυναμικό και ελπιδοφόρο μήνυμα. Όπως άλλωστε αναγράφεται και πάνω στο ίδιο το γλυπτό που τοποθετήθηκε στην αρχή του παλαιού οικισμού των εξορίστων: «Ανάφη, ένα δοξασμένο νησί. Από το 1924 ως το 1943 και από το 1946 ως το 1949 έζησαν εδώ ως εξόριστοι, για τις ιδέες και τους αγώνες τους, εκατοντάδες πρωτοπόροι αγωνιστές του λαού, μέλη, στελέχη και οπαδοί του ΚΚΕ. Τιμάμε τη θυσία τους, τη λεβεντιά τους, την αλύγιστη στάση τους».
Πηγή: Κοινή Γνώμη/Λίνα Θεολογίτου