Το humanstories.gr και η Μάχη Χριστοφορίδου δημοσιεύει μια ακόμα ιστορία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αφορά τον Πανταζή Χούλη απ’ το Καστελλόριζο, τον γριφολόγο-μαθητικό που έχει δημιουργήσει μια τεράστια συλλογή, με περίπου 4.000 διαφορετικούς τρισδιάστατους γρίφους.
Στο ερώτημα “Tο Καστελλόριζο μπορεί να δημιουργήσει τον δικό του πολιτισμό;” η απάντηση δεν άργησε να έρθει και ήταν ενα τολμηρό και πρωτότυπο εγχείρημα: η διοργάνωση του 1ου Φεστιβάλ Γρίφων στο Καστελλόριζο.
Κινητήρια δύναμη του φεστιβάλ αποτελούν ο ιδρυτής του Μουσείου Γρίφων Μεγίστης, Πανταζής Χούλης και η Ελένη Γραμματικοπούλου, γνωστή για τη μακρά εμπειρία της στον χώρο της επικοινωνίας της Επιστήμης. Πλαισιώνονται από καταξιωμένους ακαδημαϊκούς, ερευνητές, επιστήμονες, εκπαιδευτικούς και ανθρώπους της τέχνης που συμμερίζονται το όνειρο τους και με ενθουσιασμό συμμετέχουν σε όλες τις διοργανώσεις.
Με επίκεντρο τη θεματική των Γρίφων αλλά και με παράλληλες επιστημονικές δράσεις και βιωματικά δρώμενα θα αναδείξουν την επιστήμη και τη σύγχρονη τεχνολογία – πέρα από αντισυμβατικά εκπαιδευτικά πρότυπα – ως μια συναρπαστική εμπειρία! Το 3ο Φεστιβάλ Γρίφων Καστελλορίζου επιφυλάσσει σε όλους πολλές εκπλήξεις.
Ο Πανταζής Χούλης, Καστελλοριζιός με τεράστια αγάπη για τους γρίφους και την Ελλάδα μίλησε στη Μάχη Χριστοφορίδου και στο Humanstories.gr:
Η ζωή, ο κόσμος, εμείς οι ίδιοι, αποτελούμε έναν γρίφο. Άλλοτε αυτός ο γρίφος είναι εύκολος, άλλοτε δυσνόητος. Ενώ τις περισσότερες φορές μένει άλυτος…Για τον Πανταζή Χούλη, τον Καστελλοριζιό Γριφολόγο – Μαθηματικό, όπως χαρακτηριστικά αποκαλεί τον εαυτό του, οι Γρίφοι είναι τρόπος ζωής. Έχει δημιουργήσει μια τεράστια συλλογή, με περίπου 4.000 διαφορετικούς τρισδιάστατους γρίφους. Όνειρο του, να γεμίσει όλα τα σχολεία με τρισδιάστατα αντικείμενα που διδάσκουν από μαθηματικά και φυσική, έως ιστορία και γεωγραφία. Το μάθημα να γίνει παιχνίδι, και όλα τα παιδιά να μη θέλουν να χάσουν ούτε ένα λεπτό από το σχολείο…
Ο Πανταζής Χούλης Γεννήθηκε το 1970 στο Περθ της Δυτικής Αυστραλίας. Οι γονείς του είχαν παντρευτεί στη Ρόδο το 1969. Ο πατέρας του Καστελλοριζιός και η μητέρα του από το Σουφλί. «Ο πατέρας μου είχε μείνει πολλά χρόνια στην Αυστραλία, όπου έκανε περιουσία και κέρδισε πολλούς τίτλους σε ποδόσφαιρο και υδατοσφαίριση. Λόγω νοσταλγίας όμως, επιστρέψαμε όλοι μαζί το 1977 στο Καστελλόριζο, μαζί με τον αδελφό και την αδελφή μου. Ήμουν μόλις εξίμισι χρονών. Δυστυχώς ο πατέρας μου, καταστράφηκε οικονομικά, από ένα κράτος που πολεμούσε κάθε βιομηχανική προσπάθεια». Μας λέει ο Πανταζής και συνεχίζει. «Τότε το Καστελλόριζο είχε μόνο 70 κατοίκους, και ήταν μία όαση ηρεμίας. Ο μικρός σταθμός της ΔΕΗ έκανε ότι μπορούσε για να μας δίνει ρεύμα (αν και η εναλλαγή τάσης είχε καταστρέψει πολλές συσκευές!). Ενώ κάθε πρωί σε ξυπνούσε με «ευγενικό τρόπο» το μικρό καΐκι κάποιου ψαρά που πήγαινε να ρίξει παραγάδι».
Η ζωή στο Καστελλόριζο…Η μεγαλοπρεπής Σχολή, το ποδόσφαιρο στην αυλή του σχολείου με τα ψηφιδωτά, η ορθογραφία, οι διακοπές και τα δύσβατα μονοπάτια του νησιού… «Στο σχολείο μας, τη Σαντραπεία Σχολή, έκανα μόνο την Α’ Δημοτικού. Μια μεγαλοπρεπής Σχολή, δίπλα ακριβώς στο ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Η αυλή μας, ήταν γεμάτη ψηφιδωτά, και παίζαμε ακόμα και ποδόσφαιρο. Θα είμασταν τέσσερα παιδιά στην τάξη μου, όχι όλοι της ίδιας ηλικίας. Μάλιστα θυμάμαι ότι τότε έβγαζα νέα δόντια και κατάπια ένα παλιό!».
«Υπήρξε πάντως κι ένα γεγονός που μου χάραξε τη ζωή. Ενώ στο προσχολικό πρόγραμμα της Αυστραλίας είχα κερδίσει πολλά βραβεία, στο Καστελλόριζο έλαβα ένα σοκαριστικό και στρογγυλότατο μηδέν στην ορθογραφία. Από τότε έγινα αυστηρός με τον εαυτό μου, κάνοντας σίγουρο, πως δε θα μου διέφευγε ποτέ ξανά οποιοδήποτε λάθος όταν έγραφα ελληνικά…»
Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, στο σχολείο έχει συνολικά 40 μαθητές και το δημοτικό περίπου 16.
Η εσωτερική μετανάστευση…Λόγω έλλειψης πολλών αναγκαίων αγαθών, ειδικά δασκάλων στο σχολείο, πολλοί Καστελλοριζιοί αναγκαστήκαν να πάνε στη Ρόδο. «Στη Ρόδο τελείωσα όλες τις υπόλοιπες τάξεις, μέχρι το Λύκειο. Αλλά πάντα, κάθε Πάσχα, το περισσότερο καλοκαίρι (αν όχι ολόκληρο), καθώς και Χριστούγεννα, γιορτή Αγίου Κωνσταντίνου, εκλογές, κτλ., βρισκόμουν στο Καστελλόριζο και έτρεχα παντού. Ήταν σχεδόν αδύνατο να με βρει κάποιος όταν ήμουν εκεί. Μέχρι σήμερα έχω πάει σε πολλά μέρη πάνω στο βουνό, που λίγοι έχουν πάει (αν έχουν πάει). Και πάντα μου αρέσει να συγκεντρώνω μια παρέα και να τους ξεναγώ στα δύσβατα ή μη σημεία του νησιού».
Στις Γενικές Εξετάσεις, ο Πανταζής δεν πέρασε με την πρώτη. Αλλά όταν ξαναέδωσε πέρασε σε Σχολή της αρεσκείας του. Πρώτα πήγε στην Ηλεκτρονικών Μηχανικών στα Χανιά, αλλά στη συνέχεια τον κέρδισε το Μαθηματικό και τελικά οι γρίφοι, με αποτέλεσμα να έχει επινοήσει 700 περίπου γρίφους και να θεωρείται ένας από τους πιο γνωστούς γριφολόγους στον κόσμο.
Τι είναι όμως οι γρίφοι και πώς συνδέονται με τα Μαθηματικά; Οι γρίφοι έχουν σχέση με τη λογική. Όλα είναι θέμα στρατηγικής και υπομονής… «Όταν ήμουν μικρός υπήρχαν δύο τηλεοπτικά κανάλια, η ΕΡΤ και η ΥΕΝΕΔ. Είχε μια εκπομπή σαν τηλεπαιχνίδι με το μαγικό τετράγωνο. Αυτό το 3 επί 3 τετράγωνο, όπου τοποθετούμε τους αριθμούς από το 1 έως το 9 ώστε τα οριζόντια, κάθετα και διαγώνια αθροίσματα να είναι ίσα. Μπόρεσα να το λύσω σχετικά εύκολα και με διαφορετικούς τρόπους… Ήταν η πρώτη φορά που συναντήθηκα με τους γρίφους. Ουσιαστικά όλοι οι γρίφοι, ακόμα κι αν δεν έχουν άμεση σχέση με τα μαθηματικά, έχουν σχέση με λογική. Οπότε, ήταν πάντα θέμα στρατηγικής και υπομονής».
Ο πρώτος γρίφος στον κόσμο ήταν το Οστομάχιον , «η Μάχη των Οστών», του Αρχιμήδη. Είναι ο αρχαιότερος καταγεγραμμένος γρίφος της ανθρωπότητας. «Δυστυχώς, ενώ αυτό το γνωρίζουν πολλοί ξένοι, εμείς στην Ελλάδα το αγνοούμε. Ο γρίφος αυτός αποτελείται από 14 κομμάτια μέσα σε ένα τετραγωνικό πλαίσιο. Σκοπός είναι η αναδιάταξη των κομματιών μέσα στο ίδιο τετράγωνο. Πρόσφατα βρέθηκε (με τη βοήθεια υπολογιστών) πως υπάρχουν 536 τρόποι. Βέβαια, υπάρχουν και άλλοι πολλοί γρίφοι, που είναι ελληνικοί από την αρχαιότητα, ενώ άλλοι έχουν ονόματα που παραπέμπουν στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί γρίφοι με ονόματα όπως το Κουτί της Πανδώρας, Λαβύρινθος, Γόρδιος Δεσμός, Δούρειος Ίππος, κ.α.. Ακόμη και τα αινίγματα (όπως αυτό της Σφίγγας), τα παράδοξα (Επιμενίδη, Αριστοτέλη, κτλ.), αλληγορίες (Σπηλιά του Πλάτωνα), διάσημα προβλήματα (βοεικόν, τετραγωνισμός κύκλου) και άλλες πολλές φιλοσοφικές σκέψεις, θεωρούνται γρίφοι».
Διαβάστε τη συνέχεια στο humanstories.gr πατώντας ΕΔΩ
Φωτογραφίες: Humanstories.gr