Σαν την ταραμοσαλάτα της κυρά Στέλλας, δεν έχει! [συνταγή]

Ειρήνη Προμπονά

απο Cyclades Open
ΤΑΡΑΜΟΣΑΛΑΤΑ ΝΑΞΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Γνώμη μου μην περιμένετε την Καθαρή Δευτέρα για να απολαύσετε σπιτική ταραμοσαλάτα. Ξεκινήστε από σήμερα για να κερδίσετε χρόνο! Δυστυχώς, μαζί με τις μανάδες μας θα κλείσει κι ένας κύκλος από γεύσεις που δύσκολα θα ξαναγευτούμε. Ο βασικότερος λόγος είναι πως το σπιτικό φαγητό των μανάδων μας είναι φτιαγμένο με τόση αγάπη για μας, που το κάνει ασυναγώνιστο σε γεύση και ποιότητα!

Όπως και να ‘χει όμως, η εποχή της ταραμοσαλάτας είναι εδώ, οπότε ας ξεκινήσει η δημιουργία της απόλαυσης!


Είθισται την Καθαρή Δευτέρα να καταναλώνουμε νηστήσιμα εδέσματα. Η απορία μου ήταν πάντα πως γίνεται την πρώτη μέρα της Σαρακοστής να υπάρχουν τόσα εδέσματα πάνω στο τραπέζι, ώστε μετά το φαγητό να ψάχνουμε δέντρο να τυλιχτούμε για να χωνέψουμε σαν τους πύθωνες, αλλά αφού οι φανατικοί της 40μερης νηστείας δεν έχουν πρόβλημα με την υπερβολική κατανάλωση φαγητού την πρώτη μέρα των “ασκήσεων εγκράτειας”, εγώ γιατί να έχω;

Το πιο αγαπημένο μου πάντως από το μενού της σημερινής μέρας ήταν και παραμένει η ταραμοσαλάτα! Να έρχεται η λαγάνα από τον φούρνο (πολύ αγαπημένη και αυτή) να την κόβεις σε μακρόστενα κομμάτια και να την βουτάς μέσα στην ταραμοσαλάτα, να δαγκώνεις μετά την ταραμοσαλατιασμένη μπουκίτσα και να βλέπεις μπροστά σου πολύχρωμους χαρταετούς να πετούν στον ουρανό , ενώ απέναντί σου βρίσκεται ο λευκός τοίχος της κουζίνας. Μαγεία!

Οπότε ταραμοσαλάτα, αλλά για μένα, όχι όποια κι όποια, μόνο της κυρά-Στέλλας, δηλαδή της μάνας μου. Εχω δοκιμάσει κι άλλες, αλλά σαν της μάνας μου δεν έχει, ακόμα και η δική μου που την φτιάχνω με τον δικό της τρόπο δεν την πλησιάζει. Δεν έχει αυτό το “σκάσιμο” της γεύσης, που με γυρίζει πίσω στα χρόνια, σε άλλη εποχή.

Μια φορά μονάχα, στην Αθήνα, που οι μέρες ήταν δύσκολες και άχαρες τη χρονιά εκείνη με φίλεψαν από τον γειτονικό φούρνο όταν πήγα να πάρω λαγάνα ένα μπολάκι ταραμοσαλάτα που έμοιαζε πολύ μ’ αυτήν της μάνας μου. Η μαμά της Ρόζι, ξενιτεμένη για χρόνια στην Αυστραλία, είχε κλείσει μέσα της όλη εκείνη την νοσταλγία που ένιωθε όταν ζούσε μακριά απ’ την πατρίδα της και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά συγκινητικό.

Η μάνα μου παλιότερα την έφτιαχνε στο μεγάλο γουδί, τώρα επιμένει πως “το μούλτι είναι κατάλληλο και όχι το μπλέντερ!” Και ποιά είμαι εγώ να την αμφισβητήσω δηλαδή; Ο,τι πει η σεφ!

Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω εδώ τη συνταγή της, απλή όπως είναι χωρίς γκουρμεδιές και περιττές φιοριτούρες.

Την προσοχή σας παρακαλώ και ένα πολυκοπτικό έτοιμο δίπλα σας-όχι μπλέντερ, μούλτι-για να ενημερωθεί αρμοδίως και να προετοιμαστεί καταλλήλως.

Για ενα μούλτι κανονικού μεγέθους θα χρειαστείτε:

  • 1 γεμάτη κουταλιά της σούπας λευκό ταραμά, αν είναι πολύ σφιχτός. 2 αν η πάστα είναι πιο αραιή.
  • 1 μικρό ξερό κρεμμύδι (κόκκινο και όχι λευκό)
  • Ψωμί μπαγιάτικο (τουλάχιστον 2 ημερών) που έχει μουλιάσει στο νερό και το έχουμε στύψει καλά. Μόνο την ψίχα.
  • Λεμόνι
  • 1 ποτηράκι του κρασιού Ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Πρώτα καθαρίζουμε και κόβουμε το κρεμμύδι σε κομμάτια και το αλέθουμε στο μούλτι.

Κατόπιν βάζουμε τον ταραμά και τον χτυπάμε μαζί με το ήδη αλεσμένο κρεμμύδι.

Βάζουμε σε δόσεις το βρεγμένο και στυμμένο ψωμί και χτυπάμε να ανακατευτεί με τα προϋπάρχοντα υλικά.

Ρίχνουμε και λίγο από το λάδι μας σε κάθε δόση ψωμιού

Ρίχνουμε το λεμόνι, χτυπάμε το μίγμα

Ρίχνουμε πάλι λίγο από το λάδι μας και ελέγχουμε να έχει την κρεμώδη υφή που είναι το ζητούμενο. Αν δεν είναι όσο πηχτή θέλουμε, προσθέτουμε λίγο ψωμάκι ακόμα στο μούλτι με λίγο απο το μίγμα της ταραμοσαλάτας και το ρίχνουμε αφού χτυπηθεί στο υπόλοιπο μίγμα που έχουμε στο μπωλ,

Για δοκιμάστε…νομίζω μια χαρά τα πήγατε για αρχή. Μην αγχώνεστε. Σαράντα μέρες είναι αρκετές, θα εξασκηθείτε και θα τα πάτε ακόμα καλύτερα!

Κι ενώ η συνταγή είναι πολύ απλή και γνωστή, αυτό που κάνει την τεράστια διαφορά θεωρώ πως είναι το κρεμμύδι. Αλέθεται χωρίς να απομακρυνθεί ο χυμός του κι αυτό δίνει στην ταραμοσαλάτα μια χαρακτηριστική γεύση και την νοστιμίζει περισσότερο, κατά τη γνώμη μου.

Γι’ αυτό και είναι καλό να μείνει και να “ξεκουραστεί” αρκετά πριν καταναλωθεί, Για μένα η ιδανική ξεκούραση της ταραμοσαλάτας είναι να καταναλωθεί την επόμενη μέρα, αφού μπεί στο ψυγείο εννοείται. Γι’ αυτό και η ποσότητα πρέπει να είναι τέτοια που να μπορώ να φάω κανονικά μόλις ετοιμαστεί, αλλά και να μείνει και για την επόμενη μέρα.

Η ταραμοσαλάτα, δυστυχώς, δεν συνάδει με την δίαιτα, ενώ πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο για τους πάσχοντες από υπέρταση ή σάχκαρο. Και δεν είναι η μόνη

Κι επειδή ακούω το μούλτι να βρυχάται στην κουζίνα, πάω να δω τι σκαρώνει η κυρά Στέλλα γιατί μ’ έπιασε λιγούρα.

Καλή σαρακοστή σε όλους και του χρόνου με υγεία, χαρά και ευτυχία!

Και καλή όρεξη φυσικά!

📸Cyclades Open

Δείτε επίσης