Η ιστορία της Ριρής είναι μια ιστορία αγάπης και αμοιβαίας φιλίας, όπως αυτή αναπτύσσεται ανάμεσα σ’ έναν άνθρωπο και μια αδέσποτη γάτα.
Έχει λυπημένο τέλος, γιατί ο κόσμος όπως τον έχουμε φτιάξει είναι τις περισσότερες φορές σκληρός και αφιλόξενος για τις Ριρίκες. Το ίδιο σκληρός είναι και για πολλούς από εμάς, αλλά εμείς το διαχειριζόμαστε-υποτίθεται- διαφορετικά ως είδος και όχι πάντα με θετικά αποτελέσματα.
Όμως υπάρχουν άνθρωποι και δεν είναι λίγοι, ευτυχώς, που καταφέρνουν να γλυκαίνουν τη ζωή μας.
Ο Πάνος Μπούσαλης, τραγουδοποιός, βρήκε ένα αδέσποτο γατάκι να κλαίει στα χαλάσματα ενός μαντρότοιχου το καλοκαίρι του 2020 και δεν αγνόησε την ανάγκη του. Το πήρε, το φρόντισε και η Ριρίκα έγινε ισότιμο μέλος της οικογένειάς του.
Η όμορφη Ριρή, έζησε ενάμιση χρόνο στοργής, φροντίδας και αγάπης. Ήταν ένα από τα τυχερά πλάσματα που ο Πάνος τη βρήκε να κλαίει απαρηγόρητη, ποιος ξέρει κάτω από ποιες συνθήκες και την πήρε μαζί του.
Δυστυχώς όμως η χαρά κράτησε λίγο. Η Ριρίκα χτες χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και πέρασε στην άλλη πλευρά.
Οι χαρές πολλές, σ’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, χαρές μοναδικές που γνωρίζουν καλά όσοι έχουν κατοικίδια στο σπίτι ή γύρω απ’ αυτό.
Η τροφή, η στέγη και η φροντίδα που δίνουμε σ’ αυτά τα πλάσματα μας ανταποδίδεται αυξημένη. Υπάρχει ένα δέσιμο που δεν μπορεί να εξηγηθεί εύκολα με λόγια, είναι ένα αίσθημα που κατακλύζει το είναι σου η επαφή μαζί τους και η ανταπόδοση της φιλίας τους με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο.
Αν και για μένα δεν είναι προαπαιτούμενη η «ανταπόδοση», ούτε και ζητούμενο, η ύπαρξη τους και μόνο γύρω μου δεν με χαλαρώνει απλώς, αλλά με διδάσκει με χίλιους τρόπους. Κι ενώ το… μάθημα το παίρνω από γάτες, καταλήγει στο να προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Το τραγούδι του Πάνου Μπούσαλη που ακολουθεί γράφτηκε μόλις χθες, μετά το θλιβερό συμβάν. Είναι ένα τραγούδι που εξιστορεί τη σχέση αγάπης ενός ανθρώπου και της τετράποδης φίλης του, που έφυγε απ’ τη ζωή ξαφνικά μια χειμωνιάτικη μέρα σε δυστύχημα.
Και είναι ό,τι πιο τρυφερό άκουσα τις τελευταίες μέρες…
Ριρίκα ήσουν τυχερή και άτυχη μαζί αν και, μεταξύ μας, ο Πάνος ήταν περισσότερο τυχερός που σε γνώρισε…να τον προσέχεις, γιατί έχει να φροντίσει και τους φίλους σου.
Και μεις, ας είμαστε πιο προσεκτικοί, όταν οδηγούμε. Να έχουμε κατά νου, συνειδητά, πως υπάρχει πάντα η πιθανότητα ένα ζώο να πεταχτεί στον δρόμο και να υπολογίζουμε τις κινήσεις μας, ώστε κανείς να μην κινδυνεύσει.
Το τραγούδι της Ριρής
